huisjes en in de oude dorpskern meerdere restauraties
van kleine en grotere huizen gevolgd. Van belang is
dat zonder uitzondering de gerestaureerde panden de
oorspronkelijke woonbestemming herkregen en het
oude dorp hierdoor wordt opgefleurd. Dat thans het
karakteristiek gelegen „Huggie" een beurt krijgt is
verheugend en tevens een bewijs dat voor velen het
wonen in een karakteristiek oud huis in een oude
dorpskern verkozen wordt boven het bewonen van
doorgaans fantasieloze huizen in de nieuwe wijken.
Oud-Amerongen biedt nog meerdere mogelijkheden.
Nu maar hopen dat mensen met fantasie die mogelijk
heden ook zien en dat het gemeentebestuur de inge
slagen weg krachtig blijft stimuleren. Het verleden
heeft in Amerongen een hoopvolle toekomst.
PIERSHIL, oude kerk
Ten lange leste zal dan toch het kerkgebouw herrijzen,
niet uit zijn as maar uit het puin, want veel meer dan
een puinhoop bleek deze vroeg 16de-eeuwse kerk niet
te zijn toen al het stucwerk was verwijderd. De oude
kerk was rijk aan fraai 17de- en 18de- eeuws eikehou
ten meubilair zoals kansel, doophek, herenbanken en
rouwborden.
Als de renovatie volgens het plan verloopt zal over
een klein jaar het geheel wel is waar zonder noorde
lijke kerkvleugel gereed zijn en het gerestaureerde
eiken kerkmeubilair weer tot de schoonheid van het
interieur bijdragen.
OBERGUM-WESTrestauratie kerk
In het kader van het prijzenswaardige streven van het
gemeentebestuur van Winsum om het oude dorpskern-
gedeelte Obergum-West te regenereren en te reani
meren, is het een bijzonder gelukkige omstandigheid
dat thans met de restauratie van de oude Obergumer
kerk een goede aanvang is gemaakt.
Immers dit 13de-eeuwse kerkgebouw vormt het
middelpunt, de dominant, van dit dorpskerngedeelte;
zijn restauratie kan worden beschouwd als een eerste
aanzet van de totale regeneratie van Obergum-West.
Zonder kerkrestauratie zou de regeneratie weinig zin
hebben.
Met de restauratie, die ongeveer een half miljoen
gulden gaat vergen, kon worden begonnen na jaren
van overleg, afwachting en overwinning van een aantal
moeilijkheden.
Eind 1968 kwam de eigenaresse, de Nederlandse Her
vormde Gemeente Winsum-Obergum c.a. tevens
eigenaresse van de 13de-eeuwse kerk van Winsum
tot de konklusie dat het haar onmogelijk was de restau
ratie voor haar rekening te nemen, dit ondanks de
toegezegde subsidies van rijk, provincie en gemeente.
Binnen afzienbare tijd is ook de kerk van Winsum aan
restauratie toe; het is voor de Hervormde gemeente
onmogelijk twee restauraties te financieren.
Om de kerk van Obergum toch voor het nageslacht
te kunnen behouden werd besloten het gebouw over
te dragen aan de „Stichting Oude Groninger Kerken".
Door deze overdracht zou het gebouw tevens een
Obei bergumer kerk le Winsum.
ruimere bestemming kunnen krijgen.
Door de „Stichting Oude Groninger Kerken" is thans
een plaatselijke kommissie benoemd die belast is met
de begeleiding van de restauratie. Tevens zoekt zij
gegadigden die het gebouw kunnen gaan gebruiken na
de restauratie. Ook is de kommissie belast met de
organisatie van diverse geldwerfakties.
Daar ook de leden van de Bond Heemschut bijzonder
geïnteresseerd zijn als het gaat om het behoud van
monumenten, stads- en dorpsgezichten enz., doet de
plaatselijke kommissie dan ook een beroep op hen
haar te steunen in haar streven deze restauratie tot
het gewenste resulaat te brengen.
Hiertoe kan men een bijdrage storten of overschrijven
op girorekening 203 22 00, ten name van de penning
meester Restauratiekommissie Obergumer Kerk te
Winsum (Gron.), of op haar rekening bij de Nuts-
spaarbank te Winsum (Gron.). De kommissie zal
daarvoor bijzonder dankbaar zijn!
Tot zover de oproep uit Winsum-Obergum, waaraan
wij graag plaats hebben verleend.
Wij onderstrepen het belangrijke werk, dat de „Stich
ting Oude Groninger Kerken" verricht ten behoeve
van al die kleine dorpsgemeenschappen, die zelf onvol
doende spankracht kunnen opbrengen. Via restauratie
van kerken kan niet alleen in Groningen, maar ook
elders op het land worden bereikt dat de ogen geopend
worden voor de aangenaam aandoende menselijke
schaal van de oude, vaak eenvoudige, doorgaans har
monische dorpsstrukturen. Dat dit geen zuiver plaatse
lijk, doch een algemeen belang is, is duidelijk.
92
