43
op het langs chemische weg in muren aanbrengen
van een vochtkerende barrière, voldoet aan alle hier
boven gestelde eisen, in dier voege dat deze barrière
even goed is als een goed trasraam, in alle zich voor
doende gevallen toegepast kan worden, dus ook in de
dikste muren en in pilaren, en zelfs bij toepassing in
dunne muren minder kosten vraagt dan het inbrengen
van lood of kunststofslabben. Daar komt dan nog bij,
dat volgens deze werkwijze ook verticale barrières
aangebracht kunnen worden ter voorkoming van z.g.
„vochtoverbrugging",
Het aanbrengen van een barrière langs chemische
weg veroorzaakt veel minder ongerief dan het aan
brengen van lood, want het gaat snel, zonder breek-
en metselwerk en te behandelen gebouwen behoeven
niet tijdelijk ontruimd te worden, zelfs niet gedeelte
lijk. Meestal wordt gewerkt vanaf de binnenzijde van
een gebouw, hetgeen met zich meebrengt dat bij alle
weersgesteldheden gewerkt kan worden. Desgewenst
en waar bereikbaar kan even goed vanaf de buiten
zijde gewerkt worden. Alleen bij zeer dikke muren,
boven 40 cm dikte, wordt van beide zijden gewerkt,
echter uitsluitend om economische redenen.
Behandelen van een muur van zeg 70 cm van één zijde
is namelijk belangrijk duurder dan indien van weers
zijden 35 cm van de muur wordt behandeld.
De boven vermelde chemische werkwijze, bekend
onder de naam Peter Cox Transfusie-Methode, vindt
beknopt omschreven, als volgt plaats:
In een te behandelen muur worden om de 15 cm
gaten geboord tot op een paar centimeter van de
andere zijde van die muur. Vervolgens wordt in ieder
gat de speciale, door Peter Cox Preservation Co. Ltd.,
Camberwell, Engeland, ontworpen en geoctrooieerde
transfusie-apparatuur ingebracht. De zich daarop be
vindende „flessen" worden gevuld met een speciaal
chemisch preparaat, dat via de transfusie-apparatuur
in de steen dringt en zich rondom deze apparatuur
cylindervormig in de muur verspreidt. De opeen
volgende preparaat „cylinders" overlappen elkaar
grotendeels. Er vormt zich aldus in de muur een 12 a
15 cm dikke laag.
TRANSFUSIE-APPARATUUR
'/{'A
Jfv) hoogte min.15cm boven grondpeil buiten
Muur met barrières. afb. 2
Afbeelding 1 toont schetsmatig een in de muur in
gebracht transfusie-toestel.
Het chemisch preparaat is gebaseerd op een sili
conen-formule. Siliconen hebben de eigenschap dat
zij water verdringen, als gevolg van een verschil in
dampspanning. Het preparaat verdrijft dan ook het
aanwezige water uit de haarvaten in de steen en de
mortel rondom de boorgaten en gaat ter plaatse poly-
meriseren. Op deze wijze ontstaat in de muren, over
de gehele lengte en dikte daarvan, een blijvend water
dicht en waterafstotend „trasraam" van (zie boven)
12 tot 15 cm dikte.
Geen enkel trasraam is afdoende, indien op bepaalde
spouwloze muren (waar het gaat om oude tot eeuwen
oude gebouwen) ergens andere muren aansluiten die
niet behandeld worden, d.w.z. niet achteraf voorzien
van een trasraam. Een van de meest interessante as
pecten van de genoemde methode is, dat zij zowel
horizontaal als ook verticaal toegepast kan worden.
Met andere woorden: met behulp van deze werkwijze
kunnen aangebouwde, blijvend watervoerende muren
„afgesneden" worden, indien de gaten niet naast, maar
boven elkaar geboord worden. Zulke verticale bar
rières behoeven doorgaans niet hoger te reiken dan 2
meter boven het grondpeil. Op deze wijze wordt z.g.
„vochtoverbrugging" onmogelijk gemaakt.
