Op Heemwacht
TON KOOT
Buitenbrievenbussen, nieuw straatmeubilair
77
De dagbladen hebben ons laten weten, dat de Minister
van Verkeer en Waterstaat het voornemen heeft, bin
nenkort een voor-ontwerp van Wet bij de Staten-
Generaal in te dienen, ten behoeve van wat nu nog
is .Staatsbedrijf der PTT. Hierdoor zal het mogelijk
worden om de bevolking te verplichten tot het aan
brengen van buitenbrievenbussen, die ook wel boer
derijbusjes worden geheten.
Het is te verwachten, dat dit zal betekenen, dat de
directeur-generaal van de PTT, dan wel de hoofd
directeur Posterijen straks gaat uitmaken, waar en
wanneer dergelijke buitenbrievenbussen geplaatst zul
len worden.
Eveneens het verplicht aanbrengen van ware batterijen
van deze brievenbussen in flatgebouwen zal er wel in
worden geregeld. Tegen het laatste is op zichzelf be
schouwd uit overwegingen van schoonheid geen be
zwaar in te brengen, al kunnen er voor ouden van
dagen, zieken, moeders van kleine kinderen e.cl. wel
bezwaren tegen in te brengen zijn.
Daar staat tegenover, dat er van de zijde van de post-
bestellers ook gerechtvaardigde bezwaren kunnen wor
den aangebracht tegen het trappen klimmen e.d. Het
is wel hun vak, maar misschien krijg je er de mensen
niet meer voor, ja, wie weet.
Uit een oogpunt van schoonheid dreigt er wel een
ander gevaar. Namelijk de verplichting tot het plaat
sen van de brievenbussen. Bij geruchte vernamen wij,
dat gedacht wordt aan een afstand van 10 meter van
de huisdeur met de huidige brievenbus tot aan de
openbare weg.
In een straat of laan met een open bebouwing met een
voortuin van 10 meter betekent dit, dat men zijn
brievenkastje op een paal moet plaatsen.
Als deze allemaal gelijk worden, wordt het dan een
aanvaardbaar geheel?
Gaat men eigen gemaakte kastjes gebruiken, zoals men
die o.a. in België wel ziet, dan is daar niet veel moois
van te verwachten. Daar zijn bussen in de vorm van
broodtrommels, poppenhuisjes, duiventillen, tot zelfs
imitatie-woninkjes toe.
Men denke aan villawijken of op het platteland de
dorpen, waar boerderijen, landhuisjes, zomerhuizen,
vakantiewoningen, enz. niet meer door de postbode
worden bezocht. Aan het begin van de toegangsweg,
oprijlaan, inrit, of het tuinpad aan het begin van on
verharde wegen zullen kastjes met brievengleuven moe
ten worden geplaatst.
In de z.g. ongeorganiseerde zomerbungalowparken zul
len tientallen van die kastjes op een rij komen te staan.
Het landschapsschoon, het dorpsschoon en het lande
lijke stedeschoon zullen er niet beter door komen uit
te zien.
Het is een PTT-oplossing, die in de maalstroom van
deze zo op techniek en economie ingestelde tijd wel
moeilijk tegen te houden zal zijn, maar wel zal met
nadruk gevraagd mogen worden om zodanige waar
borgen, dat de esthetische aantasting van het geheel
worde voorkomen. Opneming in gemeentelijke ver
ordeningen en inschakeling van schoonheidscommissies
is het minste wat men kan vragen. De vraag rijst zelfs
of het verstandig geacht moet worden het wetsontwerp
goed te keuren.
Het straatmeubilair is in ons land toch al een zaak,
die veel schade doet aan ons stads-, dorps- en land
schapsschoon en waar wel eens veel meer aandacht
aan geschonken zou mogen worden, maar een element
van verlelijking daar bij, is het laatste waar wij be
hoefte aan hebben.
Huis „De Oliphant" te Heenvlict
Jarenlang al heeft Heemschut gepleit voor enig begrip
tot het behoud van het belangrijke, historische huis
„De Oliphant" te Heenvliet.
En niet alleen het huis, maar daarmee onverbrekelijk
verbonden de naaste omgeving. Er zijn toezeggingen
gedaan, beloften, alles in het bekende „vage". Het
huis staat er ten slotte dan nog wel, maar vraag niet
wat men van de naaste omgeving heeft gemaakt, alle
waarschuwingen ten spijt.
Nu wordt allerwegen bepleit, dat verplaatsing de beste
oplossing is, wat overigens niet betwist wordt door de
gemeente Rotterdam, maar er wordt geen stap ge
daan om dat te bewerkstelligen van officiële zijde.
Intussen gaat de inknelling door opspuiting onver
vaard door, dat wel.
Amsterdam is ten slotte bereid gevonden, in een soort
gelijk geval, zoals dat van de Bijlmerlust, mee te wer
ken en wat te doen. Bijlmerlust zal verplaatst worden
naar een plek, waar recht wordt gedaan aan dat zo
merkwaardige en behoudenswaardige huis. Daar kan
Rotterdam een voorbeeld aan nemen.
Bomen Lange Vijverberg te 's-Gravenhage
Verschillende onzer leden maakten zich zorg over het
rooien van bomen aan de Lange Vijverberg, zijde
Kneuterdijk. Toen dezer dagen, alle bezwaren ten
spijt, werd begonnen met rooien, waren de klachten
niet van de lucht. Het blijkt, na onderzoek, dat het
hier twee bomen betreft, die slachtoffer zijn geworden
van het aardgas.
Aanvankelijk leek ingrijpen nog te helpen, later bleken
de bomen toch te zijn dood gegaan en tot weghalen
gedoemd. Aldus geschiedde.
