betrokken organisaties, toen niet door B en W werd aanvaard. Inplaats daarvan is een werkgroep uit de Raad voor de Stedebouw bezig geweest een preadvies voor te bereiden over de programma-eisen voor een herziening van het plan. In ons aprilnummer 1969 heeft nog een polemiekje gestaan tussen architect Knijtijzer en schrijver dezes, beide deel uitmakend van de genoemde werkgroep. De werkgroep heeft zijn preadvies voltooid, het is aanvaard door de Raad van de Stedebouw en aan het gemeentebestuur voorgelegd. Hoewel het nog geen openbaar stuk is mag als bekend worden verondersteld dat de werkgroep de nota-binnenstad op dit punt onderschrijft dat het Nieuwmarktgebied in hoofdzaak tot het wonen bestemd moet worden. De woonpanden dienen uitgerust te worden met be hoorlijke moderne voorziening, maar er hoeft, terwille van de eigen aantrekkelijkheid van het binnenstad karakter, niet gestreefd te worden naar het in nieuwe woonwijken gangbare type. Het historische straatsramien, de parcellering en de huidige bouwstructuur moeten waar dit mogelijk is worden behouden. Voor bedrijfsbebouwing bestaan goede mogelijkheden langs de doorbraak. Een van de belangrijkste conclusies is dat het aanbeveling verdient verschillende plannen te laten ontwerpen om daaruit de meest waardevolle opzet te kunnen kiezen. Dat het gemeentebestuur deze aanbeveling volgt en voornemens is om aan drie particuliere architecten, aan wie alle gemeentelijke informatie ter beschikking zal worden gesteld, de opdracht te geven, elk een nieuw plan-Nieuwmarkt te ontwerpen, zal in brede kringen met voldoening worden begroet. Het was een van de kernpunten van het ook in ons blad gepubliceerde commentaar van 17 organisaties op de nota-binnen stad, dat het gemeentelijk apparaat voor bestemmings plannen een beroep zou moeten doen op het buiten de ambtelijke sfeer aanwezige potentieel aan kennis en talent. Voor het verkrijgen van goed gefundeerde en uitgewerkte alternatieven werden prijsvragen en vooral meervoudige opdrachten aanbevolen. Dit zal nu het eerst in het Nieuwmarktgebied gebeu ren. Daarmee is de weg naar een betere toekomst voor dit geschonden stadsdeel geopend. De drie architecten die zich binnenkort over het Nieuwmarktgebied gaan buigen staan voor een niet geringe opgave. Zij krijgen géén blanco papier voor zich maar een zwaar beladen erfenis. Er is al veel ge sloopt. Tientallen huizen staan ontruimd en gedeelte lijk dichtgetimmerd te wachten op een beslissing: slo pen of herstellen. Formeel is die beslising nu weer uitgesteld tot het moment dat de gemeenteraad zijn keuze zal maken uit drie projecten, waarvoor de opdracht nog gegeven moet worden volgens het preadvies van de raad voor de stedebouw dat in geheel verschillende richtingen kan worden geinterpreteerd. Het is wel jammer dat in april 1968, toen de bespre kingen gaande waren met bestuurders van de werk groep Amsterdam '75 en A et A, en hunnerzijds aan gedrongen werd op een opdracht aan een deskundige van buiten de dienst, B en W niet meteen met dit voor stel van de meervoudige opdracht zijn gekomen. Dat zou zeker als een waardevolle uitbreiding van hun voorstel door de adressanten zijn aanvaard. Waarom worden toch de suggesties, wensen en voor stellen van de sterk met het binnenstadsprobleem méé- levende organisaties, in Amsterdam eerst zo lang mo gelijk buiten de deur gehouden? Nu is er wéér ruim een jaar voorbij gegaan, en voordat het definitieve plan-Nieuwmarkt is vastgesteld zullen het jaren zijn. Gedurende die tijd vervalt de buurt verder. Dat is een onhoudbare situatie. Er is bovendien een andere factor in het geding die op de gang van zaken invloed heeft, ook wat het tijd schema betreft, en dat is de uitvoering van de grote verkeers-technische werken. Het exacte verloop van het metrotracé is nog niet bekend. Maar de Dienst der Publieke Werken houdt er wel rekening mee, in die zin dat men de baan en dan liefst zo ruim mogelijk vrij probeert te houden of te krijgen. Het argument om de oostlijn die door het Nieuwmarktgebied zou lopen prioriteit te geven was de verbinding van Bijlmermeer met het centrum. De bebouwing van de Bijlmermeer voltrekt zich in industrieel tempo, de eerste blokken zijn al bewoond, en dus is er een sterke aandrang om met de oostlijn te beginnen zodra de vereiste toestemmingen en finan ciën van rijkswege zijn gegeven. Dan moeten er liefst geen oude huisjes meer in de weg staanDe metro is trouwens niet het enige breekijzer. Terwijl dit voorjaar de nogal moeizame gesprekken in de werkgroep-Nieuwmarkt in volle gang waren, begon PW met het wegbreken van de oude Opname april 1969: de nieuwe brug in aanbouwrakelings op de hoek van hel huis de Pinlo gericht. De tussen hel betonijzer zichtbare huizen zijn sindsdien gesloopt. 99

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1969 | | pagina 27