Zindelijkheid langs de weg
1
De reputatie van kraakzindelijkheid die ons land
eens had behoort tot een ver en vergeten verleden.
Men kan de oorzaken van de vervuiling op een rij
zetten: de weggooi-verpakkingen, de welvaart die
de mensen brengt tot het kopen van nieuwe goede
ren inplaats van tot repareren van oude, de ver
stedelijking met haar groeiende hoeveelheid afval-
produkten en nog een heleboel meer. Maar de
hoofdzaak blijft gewone slordigheid en het nare is
dat een vervuilde omgeving nieuwe vervuiling aan
trekt omdat men het gevoel heeft dat het eigen
beetje afval er dan nog wel bij kan zonder op te
vallen.
Er zijn de laatste jaren heel wat pogingen onder
nomen om de mentaliteit op dit punt te verbete
ren. Wij denken aan de aktiviteit van de vereniging
voor Eleemkennis „Ons Amsterdam", aan de actie
„Opgeruimd staat netjes", en in de laatste tijd aan
de voortreffelijke advertenties van de stichting voor
Ideële Reclame in tal van bladen.
Dat alles helpt, maar er is meer nodig. De vervui
ling is een veelkoppig monster: te land, te water en
in de lucht. Lucht- en watervervuiling zijn zaken
met enorme financiële consequenties voor het be
drijfsleven, er zijn zware commissies aan bezig om
deze ons allen bedreigende gevaren in te dammen.
De slonzigheid waarmee puin, papier, versleten
huisraad en alles wat men verder kwijt wil op straat
en in het water worden gegooid, kan door ieder
een verbeterd worden. Praktische maatregelen van
gemeentebesturen en bekendheid met wat men in
het buitenland op dit punt doet zijn nodig. Een
voorbeeld van het eerste is de grofvuilophaaldienst
in Leiden waarover wij hierbij een bericht publi
ceren.
Over het streven naar zindelijkheid op de Cana
dese weg schrijft vervolgens J. H. Kruizinga.
Leiden uit de last
Sinds het voorjaar 1965 kent de stad Leiden een zgn.
grofvuilophaaldienst.
Burgemeester en Wethouders van deze stad beslo
ten tot de invoering' hiervan op grond van het
ervaringsfeit dat vele inwoners bleven zitten met
grote stukken huisvuil (o.a. oud huisraad, kisten,
dozen enz.)die niet in de normale vuilnisemmers
pasten. Weliswaar bestond er een regeling, de zgn.
woensdagregeling, waarbij de bewoners tegen beta
ling van 0,50 een halve kubieke meter grof vuil
konden laten weghalen, maar daarvan werd be
trekkelijk weinig gebruik gemaakt. Daarom werd
besloten tot een regeling waarbij de-hele bevolking-
periodiek zonder extra betaling grof huisvuil mocht
aanbieden. De eerste maal werd deze regeling uit
gevoerd in de maanden april en mei 1965, omdat
juist in deze maanden de grote schoonmaak pleegt
plaats te vinden.
De stad werd verdeeld in 5 wijken. In elk van deze
wijken konden de bewoners tweemaal in april en
117
