AMSTERDAMS GEMEENTEBESTUUR luistert
J9
«-
Daar ging het om op die warme augustusavond
in de raadzaal, dat er eindelijk geluisterd zou wor
den door raadsleden, wethouders en ambtenaren
naar de mensen die de Amsterdamse binnenstad elk
jaar verder zien vervallen, vervuilen en verstikken,
en die dat niet meer némen. Ook het „gevecht om
Amsterdam" kent zijn escalation. Vijftien jaar ge
leden waren het kleine kringen met een overwegend
historische belangstelling die zich schrap zetten
tegen afbraken en doorbraken. Hun adressen aan
de gemeenteraad werden met beleefde waardering
voor de moeite ontvangen. Monumentenzorg en
stadsschoon werden en worden nóg door sommi
gen beschouwd als een aardige hobby, waar men
wel wat aan kan doen zolang serieuzer zaken als
parkeergelegenheid niet in het gedrang komen. De
strijd om de binnenstad heeft nog lang een min of
meer lokaal karakter gedragen. De monumenten
zorg kwam mondjesmaat op gang, volkomen
los daarvan maalde de ambtelijke voorbereidings
molen van de wederopbouwplannen-1953 verder,
nu eens werden gevaarlijke projecten geblokkeerd
de doorbraak Elandsgracht, de Parool-toren aan
het Rokin, de parkeergarage ter 'plaatse van het
complex wevershuizen „Goyland" ten oosten van
de Vijzelstraat o.a. dan weer verloren de verde
digers van de binnenstad een slag, zoals in de bocht
van de Herengracht door de nieuwbouw van de
Hollandse Sociëteit van Levensverzekeringen.
Insiders voelden echter de laatste vier of vijf jaar
dat de strijd zich ging toespitsen, en een climax
nadert. De toenemende bouwvalligheid van de his
torische bebouwing', die door het tempo van de
restauraties niet wordt bijgehouden is er één symp-
ïakcj
toom van. De omvang van de projecten die diep
ingrijpen in de structuur en de verhoudingen van
de binnenstad stadsspoorweg, nieuwbouw voor
de A-faculteiten, sanering van de Jordaan is het
tweede. Daarbij komt dat de bevolking voor het
resultaat van dergelijke ondernemingen nu niet
meer op optimistische perspectiefschetsjes en moei
lijk leesbare plattegronden hoeft af te gaan: de
Weesperstraat, de Nederlandse Bank aan het Fre-
deriksplein en het lugubere complex verkeersvoor-
zieningen dat aan de zuidelijke uitmonding van de
IJtunnel in aanbouw is, maakt duidelijk wat er van
Amsterdam overblijft wanneer men op deze weg
voortgaat. Noemen wij nog de verkeers- en par-
keerchaos die het mooiste deel van de stad steeds
onbegaanbaarder maakt en de omstandigheid dat
welstandstoezicht niet in staat bleek een aantal
flagrante architectonische aanslagen op de binnen
stad te voorkomen, dan zijn de voornaamste facto
ren gegeven van een om zich heen grijpend gevoel
van onbehagen en onzekerheid. Wat wil het ge
meentebestuur nu eigenlijk: de binnenstad in stand
houden of laten slopen?
Eén aspect van het vraagstuk, namelijk het bouw
beleid, werd het vorige jaar aan de orde gesteld in
het voorstel van drie raadsleden om de z.g. wel
standsbepalingen scherper te formuleren en om de
samenstelling en de werkwijze van de commissie
Oude Stad te herzien. Het voorstel en de nota ter
toelichting zijn in ons juni-nummer 1966 in hun
geheel gepubliceerd, met de foto-documentatie
waarvan burgemeester Van Hall de publicatie in
het gemeenteblad tevergeefs trachtte te beletten.
107
Stfe
