Ook klokken zijn Monumenten van haar onvervangbare architectonische én stéde- bouwkundige waarden, het gezond levende hart van Nederlands hoofdstad te doen zijn." - De stedebouwkundige raad geeft verschillénde ad viezen, waarvan wij er toch ook enkele willen' noe men. Hij wijst op het verlenen van vrijstellingen bij verstrekken van bouwvergunningen en wijst er zeer terecht op, dat het verlenen van vrijstellingen veelal als normaal beschouwd wordt door B. 8c W. en zich niet beperkt tot enkele uitzonderingen. Hierbij wordt te weinig rekening gehouden niet 'stedebouw kundige factoren, aldus de stedebouwkundige raad. Vrijstellingen zijn niet bedoeld als een reclït, ver duidelijkt de raad, maar als een gunst," wélke: kan worden verleend, wanneer daar redenen voor be staan! Het is naar het oordeel van de stedebouwkundige raad gewenst, dat tussen de rooilijnen in hét ge bied van de grachten niet hoger gebouwd kan wor den dan in de voor- en achtergevelröo'ilijnen moge lijk is, d.w.z. dat deze tussenhoogte in de praktijk eveneens beperkt wordt tot 16 meter. Met betrekking tot het hanteren van de welstand bepaling geeft de stedebouwkundige raad in over weging om voor de beoordeling van te ondernemen bouwwerken, met name aan de grachtengordel, supervisoren aan te stellen, die opdracht krijgen bepaalde bouwblokken onder hun speciale hoede te nemen. In deze tijd van ongedachte vervuiling (te land, te water en in de lucht), verkeerscongestie, uit maat en rytme vallende „grootbanken"-bouw en -uitbrei dingen in de binnenstad en van voornemens om een metro, zowel als een ondergrondse spoorlijn, dwars door de kwetsbare binnenstad heen te leiden, welke binnenstad bij herhaling en door allerlei instanties van betekenis van „karakteristieke schoonheid" en met „onvervangbare waarden" wordt genoemd, kan het goed zijn zich even te bezinnen wat hierover vroeger gezegd, geschreven en in het vooruitzicht is gesteld ten aanzien van „het beleid". Het behoud van ons historisch klokkenbezit is stel lig een zaak, dié ook de Bond Heemschut ter harte gaat, want de klok en beiaard vormen toch wel een integrerend element in onze samenleving! Klokke- klank kleurt sinds eeuwen het leven van al onze dorpen en steden en hij bepaalt in hoge mate de sfeer in onze lage landen. De zorg voor dit behoud vormt weliswaar geen primair onderdeel van onze werkzaamheden, want er zijn andere organen, als de Nederlandsche Klokkenspel Vereniging met haar Advies- en Historische Commissies, die zich daar mede intensief bezighouden. Nu de Rijksdienst voor de Monumentenzorg in samenwerking met deze ver eniging een brochure het licht heeft doen zien over „De bescherming van Klok en Beiaard" willen wij dit punt echter onder de aandacht van onze lezers brengen. Klokken hangen hoog in de torens; men hoort hun geluid, maar men weet niet vanwaar ze komen en waar ze heengaan. Met andere woorden: men waar deert de klank, maar het grote publiek heeft maar weinig weet van de klokken en hun geschiedenis en wat er mee gebeurt laat het gros onberoerd. Dat doet het vaak ook de bezitters en dat heeft tot ge- volg, dat nog ieder jaar uit historisch oogpunt on vervangbare klokken verdwijnen. Mén zou onze klokken bronzen archivalia kunnen noemen, want zij belichten elk afzonderlijk en in hun totaliteit verschillende facetten van de geschie denis. De vakman zal bij het onderzoek van een klok vooral belangstelling hebben voor het gietproduct, het gebruikte materiaal, de legering en de vorm- techniek. Het interesseert hem of de klok aan een horizontale spil gemodelleerd werd, dan wél in de gietkuil rond een verticaal geplaatste roterende as en ten slotte of bij de vorming van het klokke- 24 Kloli van Gerardus Both, gegoten in 1601, behorende tot de oude beiaard van de Ned. Heru. Kerk te Oudewater.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1967 | | pagina 6