„De Lelie99
Toen het huis Leliegracht 60 op 29 augustus 1963
eigendom iverd van de stichting Diogenes, had het
al enkele jaren triest, haveloos en in de bovenste
verdiepingen uitgebrand, de herinnering wakkerge-
houden aan een lugubere brand waarbij een Ameri
kaanse verlofganger met twee vrouwen in een zolder
kamer ivaren omgekomen. Het was een hotel van
niet te beste reputatie, volgetimmerd met kleine ka
mertjes. Beganegrond werd een café gedreven in
een lange lage pijpela, waarachter allerlei uitbouw
sels lagen. ATa de brand kwam het gebouw in
handen van een maatschappij voor onroerende
goederen, samen met de aangrenzende bijzonder
lelijke bioscoop op de hoek Prinsengracht-Lelie
gracht en enkele panden aan de Prinsengracht, alle
leeg of bijna leeg en bouwvallig. De Stichting voor
Studentenhuisvesting kocht het gehele complex om
er een nieuw studententehuis te bouwen. Het be
vatte echter twee monumenten, Prinsengracht 243,
waarvan vooral de top de moeite waard ivas, en het
uitgebrande maar zeer fraaie pand Leliegracht. Res
tauratie van beide huizen was niet te combineren
met een rationele indeling van het studentenhuis.
Door samenwerking tussen de stichtingen Diogenes
en Studentenhuisvesting kwam een bevredigende
regeling tot stand: de top Prinsengracht 245 zal her-
bouwd worden door Diogenes op het pand O.Z.
Voorburgwal 66 waarvan alleen nog een voor drie
kwart gesloopte bouwval staat, Leliegracht 60 werd
eigendom van Diogenes, maar anderhalve verdie
ping zouden intern met het studentenhuis worden
verbonden en als beheerderswoning worden inge
richt. Zo is de restauratie in de jaren 1964-1966 uit
gevoerd door architect P. Pais, met twee bovenwo
ningen, één voor een musicus van het Concert
gebouw-orkest en een voor een student-beheerder.
De grote verrassing is echter de ruimte beganegrond,
het voormalig café. Daar bleek namelijk anderhalve
meter boven het stucplafond een vrijwel gaaf zeven-
tiende-eeuws balkenplafond te zitten, met eikenhou
ten moerbalken, kinderbinten en gesneden consoles.
Dit zaaltje, van de straat gescheiden door een lage
voorkamer, is bestemd tot muziekstudio. Voor de ex
ploitatie hiervan tuerd een afzonderlijke stichting in
het leven geroepen, genaamd „De Lelie"Er zullen
lunchpauze-concerten gehouden worden en avond
concerten voor oude kamermuziek, verder staat de
ruimte ter beschikking voor repetities van solisten
en kleine ensembles. Het openingsconcert, waaraan
Gustav Leonhardt, clavecimbel, en Kees Otten met
het ensemble Syntagma Musicum medewerkten, vond
plaats op 28 februari. Hopelijk zal „de Lelie" zich
spoedig ontwikkelen tot een intens levend muziek
centrum.
