eigen karakter maakt hen tot de centra van het internationale toerisme en dus tot het gebied van de bijzondere restaurants en de gelegenheden om 's avonds uit te gaan. Door deze merkwaardige veel zijdigheid, zo betoogt Hall, hebben de wereldsteden een economische vitaliteit die streken met één centrale inkomstenbron missen. „Precies in het hart van de zakenwijk van elke wereldstad vindt men een betrekkelijk kleine kern van top-vakmensen. Al deze mensen leven op de een of andere manier van het scheppen, verwerken of uitwisselen van ideeën. De effectenhandelaar die de lotgevallen be studeert van honderd ondernemingen in tien of twaalf landen, de bedrijfsadvokaat die zit te pie keren over een moeilijk artikel in de oktrooiwet; de in consult geroepen arts die moet beslissen of hij een operatie zal aanbevelen; de hoogleraar die een seminarium leidt over urbanisatie; de ambte naar die besprekingen voert over investeringen in de bouw van scholen, wegen of krachtstations; de directeur van een uitgeverij die raad vraagt over een manuschript; de redacteur buitenland van een krant die op zoek is naar een deskundige die een goed artikel kan schrijven over de jongste troebelen in Azië; de televisieregisseur die praat over een tekst bij een uitzending over huisvestingsproblemen met een journalist en een socioloog; de tekstschrij ver van een advertentiebureau die een reclame campagne doorneemt met de financiële man en daarna met een aantal technische specialisten; de zelfstandige fotograaf die opdrachten in ontvangst neemt van zes, zeven fotoredacteuren al deze men sen leven van hun ideeën, van het snel en doelmatig doorgeven van die ideeën aan anderen en van het in ontvangst nemen van de ideeën van die anderen tijdens besprekingen". „Al in 1926 wees de Amerikaanse econoom Robert Murray Haig in zijn klassieke sttudie over de we reldstad erop dat werkzaamheden die gepaard gaan met het overbrengen van kennis en nieuws gedwon gen worden, maar ook wel bereid zijn om zeer hoge huren te betalen voor kantoorruimte in het hartje van het centrum, waar zij gemakkelijk bereikbaar zijn, en daardoor andere uit dat centrum verdrij ven Men kan met Haig zeggen dat de vraag niet langer is: waarom in de binnenstad wonen en wer ken?, maar: waarom niet in de binnenstad werken en wonen?" Het beeld dat Hall in deze passages van zijn boek geeft van de enorme betekenis van de kern van de wereldsteden is verhelderend voor ons probleem, na melijk hoe de culturele waarden van de oude stads kernen in de Randstad Holland gehandhaafd kun nen worden in het kader van de wereldstedelijke ontwikkeling. Er volgt om te beginnen uit dat het een zaak van het hoogste belang is om te zorgen dat die stadskernen goed functioneren, en dat er dus geld voor beschikbaar moet zijn om de mani feste ziektesymptomen te bestrijden of te voorko men zoals verkrotting door bouwvalligheid en so ciale achteruitgang, verkeerscongestie en verlies van de noodzakelijke licht- en luchttoetreding door te hoge gebouwen. Er volgt ook uit hoe absurd de ver houding is dat in ons land wel de bestemming en de bebouwing in nieuwe stadswijken aan strikte regels zijn onderworpen maar in de zoveel kostbaarder 12 De Randstad Holland in 1S50 De Randstad Holland in 1950

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1967 | | pagina 14