De knechlsiuoning in hel Coomans Gildehuis, hiernaast vorige bh.: Het Coomans Gildehuis. 1961 Grote Houtstraat 115 Dit imposante 17de-eeuwse herenhuis, in de 18de eeuw gebouwd, is thans de zetel van „Trou moet Blijcken". De kap is ingrijpend hersteld, het inte rieur in goede staat gebracht, de voorgevel nage zien en van beter passende vensters voorzien, (archi tect: Prol:, ir. H. T. Zwiers) Grote Markt 21 In de zestiende eeuw kwam dit grote huis tot stand als een voorhuis van twee, en achterhuis van één verdieping. In de I7cle eeuw werd het achterhuis verhoogd, in de 18de eeuw het interieur veranderd, en aan het eind van die eeuw de voorgevel ver nieuwd als een eenvoudige klokgevel. In de negentiende eeuw werd het huis inwendig niet ongevaarlijk vertimmerd en van een nieuwe on- clerpui voorzien. Van het oude huis waren over: het oude houtske let (compleet met kinderbinten en eiken spreidsel), een fraaie Rococo-kamerbetimmering en een aantal aardige details. Bij een zeer ingrijpende restaura tie, welhaast op volledige vernieuwing neerkomen de, werd het houten skelet hersteld met gebruik making van alle bruikbare oude onderdelen, en ook de andere elementen herplaatst. De voorgevel werd voorzien van oorspronkelijk niet aanwezige, uit Am sterdam afkomstige voluten (die voor Haarlem te groot van schaal blijken te zijn) en van een uit Haarlem afkomstige deurpartij, compleet met oud paars glas in 't bovenlicht, (architecten R. Hirschig en G. J. Stap) Jansstraat 85 Dit huis vertoont een asymmetrische voorgevel met een sierlijke middenpartij, alles in overgangsvormen tussen Rococo en Lodewijk XVI. Het is in zijn huidige vorm omstreeks 1770 ontstaan door de koppeling van twee panden, waarvan het rechtse omstreeks 1450 ontstond als aanbouw aan een, sindsdien, verdwenen, groot stenen huis, een stedelijke edèlitianswoning. Dit rechter deel, dat bouwvallig werd, is gerestau reerd, waarbij de vensters van een bijpassende roe- cleverdeling werden voorzien. Bij deze restauratie kwam op de bovenste verdie ping het houten skelet in zicht, dat een ornamen tele beschildering (uit de bouwtijd, dus ifc 1450?) bleek te dragen. Deze schildering is door Emile Puettman gerestaureerd, (architect: Prof. ir. C. We- gener-Sleeswijk) Kenaupark 25 Dit huis maakt deel uit van de in 1868 door G. W. Breuker gebouwde rij deftige gepleisterde huizen langs cle Oostzijde van het Kenaupark. Aan de voorgevel zijn enkele constructieve voorzieningen getroffen, (afdeling Monumentenzorg) Kerkstraat 20 De Kerkstraat is een 17de-eeuwse „doorbraak" naar ontwerp van Jacob van Campen die van de Grote Houtstraat af een uitzicht opent op de Nieuwe Kerk. Het onderhavige perceeltje, dat bij die „door braak" tot stand kwam is hersteld en inwendig be ter bewoonbaar gemaakt (afdeling Monumenten zorg) Lange Begijnestraat 16 Dit zeer kleine perceeltje, voorzien van een be scheiden trapgeveltje, waarvan de oorspronkelijke top verloren ging, is hersteld, waarbij de vensters gecorrigeerd werden, (afdeling Monumentenzorg) Lepelstraat 2 (Grote Kerk) In dit gebouw werden twee belangrijke restauraties voltooid. Het orgel* van 1735—38 gebouwd (instru ment: Christiaan Müller, kas: vermoedelijk naar ontwerp van de stadsonderfabriek Hendrik-cle-Werf, beeldhouwwerk van Jan van Logteren en J. B. Xa- very, verfwerk naar aanwijzing van Hendrik van Limborch) werd gerestaureerd. Deze restauratie omvatte niet alleen het instrument, waarvan de ba rokke klank werd teruggewonnen, maar ook de kas, waarvan het verf- en verguldwerk in de originele kleuren en technieken (kaseïne-tempera en poli- men tvergulding) werd hersteld. Het kruisingsgewelf*dat in 1500 tot stand kwam, telde een viertal onjuist geconstrueerde ribben, die in cle loop der jaren verzakt waren. Als gevolg daar van was het gewelf door scheuren in enige tien tallen „scherven" verdeeld, zodat de constructieve toestand gevaar ging opleveren. De verzakte ribben zijn, onder toevoeging van een bronzen verstijving, opnieuw gesteld, de scheuren ingeboet, de ornamen tele beschildering op de, om technische redenen vernieuwde pleisterlaag gereconstrueerd door Emile Puettman. De knooppunten van de ribben waren versierd met vergulde houten kulotten. Hiervan waren er twee bewaard; de ontbrekende zijn door Geurt Brinkgreve bijgemaakt. 107

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1966 | | pagina 13