Laet een' Koopman koopmanswaeren,
Huis en hof en kas en gout
Waegen op het schuimend zout
Daer de witte zeilen vaeren
Vaerenrnaer met groot gevaerj
Veemans rijkdom blijft vandaer.
Laet de drokke pleitzaal woelen,
Menigh vreezen dat de schael
Van de vierschaer rijze of dael'
Voor de strenge rechterstoelen;
Veeman houdt zich bij zijn vee,
En daer blijft zijn zorregh, mê.
Zaeien, planten en verzetten
Geeft hem werk, hij vist en jaegt.
Dikwijls valt hem eer het daegt
Vliegent wilt in looze netten:
Dikwijls voert hij met zijn raên
Grazigh zuivel stêwaert aen.
Appels enten, peereplukken,
Maaien, hooien, schuur en tas
Stapelen vol veltgewas,
Schaepescheerenuiers drukken:
Zeven kinders en een wijf
Zijn zijn daeglijx tijdverdrijf.
Vork en riek en schup en spade
Zetten zijne lusten pal.
't Zij de welgemeste stal
't Zij de boomgaert hem verzaede,
't Zij de kruitben niet te loom
Op zijn laege tafel koom'
Als de lente 't land beschildert
Als de zomer zweet en gloeit
Ploegt en spit hij onvermoeit.
Als de winter 't wout verwildert
Houdt hij den berookten haert
Met zijn vrienden, ront van aert.
't Herfstsaizoen, vooral te danken
Snijt hem druiven, perst hem most,
Most die slechts wat moeite kost:
Hemelwaerde wijngertranken
Vullen dan met wijn zijn ton;
Onlangs schutten ze ookde zon:
Want des zomers, na veel zwieren
Neemt hij, om Zich goet te doen
Onder 't loof een slaepje in 't groen
Daer de vogels tierelieren,
Daer een levendige vliet
Van de steile rotsen schiet.
Els, zijn liefste door het trouwen,
Wieg met zang hem daer hij slaept
Schoon ze vrij al wijder gaept
Dan de hoofsche staetjongkvrouwen;
En hij kust er Elsje voor.
Dus brengt Melker 't leven door.
Zeg rnij nu o, 's-Gravezande,
Die behalve meer ook weet
Hoe een boer zijn tijt besteet;
Toon me, o Rechtslicht in den lande
(Zoo zij u mijn zang gewijdtj
Wie zijn leven zachter slijt.
