w;
raden, zowel uit verkeerstechnisch oogpunt als
wegens de voor deze straatverbreding noodzakelijke
sloping van monumenten.
Als plaats voor een nieuw stadhuis lijkt de com
missie het beste de plaats van het huidige een
ontsierend neogotisch bouwsel met een pretentieus
bordes aan de Markt. Zou men de nabije oude
stadsboerderij opofferen, dan kan de rooilijn van
het stadhuis achteruit gelegd worden, wat een ver
betering van de smalle doorgang naar de Markt
zou zijn, maar, aldus de commissie, men kan de
stadsboerderij ook in het representatieve deel van
het stadhuis opnemen.
Dit zijn zo enkele grepen uit dit rapport, dat aan
dringt op een regeneratiebeleid waardoor het eigen
karakter van Sittard, wat in de sterk uitgroeiende
plaats bepaald wordt door de kleine middeleeuwse
kern, weer markant omlijnd zou kunnen worden.
Wij zijn inmiddels tien jaar verder. Wat is er van
het rapport van de stadskerncommissie terechtge
komen? Wie nu in de buurt Achterom rondwan
delt door het schilderachtige Gruisenstraatje, met
zijn 16-de eeuwse vakwerkhuizen naar het monu
mentale gebouw de Tempel, de Molenbeek met de
molen van Damoiseaux en de Banmolen, ziet geen
herstel van een middeleeuws stadsbeeld dat in die
tien jaar had kunnen herrijzen tot een kostelijk be
zit in het uitdijende maar niet opvallend mooie
Sittard. Hij ziet verwaarlozing en verval. Wie er
dan de plattegrond bijhaalt van het jongste stads
kernplan, komt tot de ontdekking dat de beek
verdwijnt, de Gruisenstraat wordt gesloopt, en ter
plaatse een recht op de Markt toelopende winkel
straat is geprojecteerd. Ook de Heistraat wordt ver
breed, kortom, precies wat de stadskerncommissie
in 1955 ten sterkste afraadde. In het gehele buurtje
zijn op de kaart drie ietwat vreemd in de nieuwe
rooilijn staande blokjes getekend met de aandui
ding „bijzondere bebouwing", dat zijn de Tempel,
38
HiernaastDe voormalige stads-
boerderijdie tot afbraak is ver
oordeeld
Hieronder: De oude Banmolen; de
beek stroomt nog, voor hoe lang?
Foto's bij dit artikel:
W. M. Zilver Rupe
