Documentatie landelijke bouwkunst lezers een paar honderd zijn die iets te maken hebben met het bouwen op het land, en hun belangstelling wordt erdoor gewekt voor de boerderijen die zij eerst alleen maar verouderd vonden, dan heeft het een goede oogst opgeleverd. Is het Shell-boerderijenboekje een populaire uitgave in de beste zin van het woord, dan kunnen de map pen „Documentatie Landelijke Bouwkunst'' gelden als voorbeelden van gedegen architectuur-historisch onderzoek. In 1961 werd door het Rijksmuseum voor Volken kunde „Het Nederlands Openluchtmuseum" de eerste portefeuille uitgegeven met dertig bladen opmetings- tekeningen van boerderijen. Hiermee kwam een werk in de openbaarheid dat in 1941 in Groningen begon nen werd door de Rijksdienst voor de Monumenten zorg onder leiding van Dr. M. D. Ozinga. Een jaar later werd het overgenomen door het Openlucht museum, waar men een opmetingsploeg vormde onder de heer H. J. van Bon. In wisselende samenstelling is dit team sindsdien bezig met het opmeten en vervol gens in tekening brengen van de oude boerderijen. Op het formaat 35 x 50 cm. geeft de eerste serie een keuze van boerderijen uit alle provincies, in aanzichten; plattegronden, doorsneden en situaties, soms nog aan gevuld met kenmerkende details. Sommige van deze hofsteden zijn inmiddels door brand verwoest of gesloopt; uit wetenschappelijk oog punt is het dan van het grootste belang dat deze nauwkeurige, met zorg uitgewerkte documentatie ter beschikking staat. De tweede map gaat over Marken en Volendam. Het onderzoek ter plaatse werd uitgevoerd in 1943, en behelsde niet alleen bouwkundige opmetingen met foto-documentatie. Terzelfder tijd waren taalkundigen bezig onder leiding van Prof. Dr. J. van Ginneken, en verzamelden leden van de staf van het Openlucht museum gegevens over de klederdrachten en hand werken. Het was dus, zoals het tekstboekje bij map 2 vermeldt, een momentopname uit de oorlogstijd, elf jaar na de afsluiting van de Zuiderzee. „Sinds het einde van de vorige eeuw begonnen de Markers zich langzaam maar zeker van de oude woon. en bouwgewoonten los te maken. Onze opmeters konden het in 1943 reeds in vele opzichten constateren. De huizen kregen tochtportaaltjes of gangen, keukens en slaapkamers met bedden. De oude stook- en kookwijze maakte plaats voor kachels, zolderingen werden aangebracht, de rookkist werd vervangen door een rookkanaal Kort voor de tweede wereldoorlog plaatste men ge heel bakstenen woningen in serie tussen de Haven buurt en de Kerkbuurt, huizen die geheel afweken van de aloude bouwwijze. Geen wonder, zoals gezegd, maar oud en nieuw staan er wel zeer contrasterend en onharmonisch tegenover elkaarEnkele jaren nadat onze documentatie was afgesloten; waren er nog maar weinig huizen naar de oude trant. Enkele ervan werden als kijkhuisjes voor de vreemdelingen in tact gehouden". Deze korte citaten uit het begeleidende verhaal stel len het probleem duidelijk en objectief. Mensen die actief aan de strijd van Heemschut deelnemen, heb ben daar soms moeite mee. Zij zetten zich schrap tegen de talloze onnodige ontsieringen en verminkingen van de schoonheid van ons land; zij trachten met zo zakelijk mogelijk gestelde, maar toch altijd emotioneel geladen argumenten door de vele gedachteloze leuzen heen te prikken, die fungeren als verpakking van een wijd verbreide onverschilligheid. Het gaat de Heem schutters niet gemakkelijk af vrede te hebben met het verdwijnen van iets wat. mooi, karakteristiek, historisch van belang of om welke reden dan ook dierbaar is. Hun onwillekeurige reactie is de noodzaak van zulk een verdwijning in twijfel te trekken en naar moge lijkheden van behoud uit te zien. Maar ten opzichte van het Marker volksleven met zijn eigen woonzeden gaat dat niet. Op grote afstand gezien is de huidige gedaantewisseling er één uit een lange reeks. Het omstreeks 1200 door overstromingen van Waterland gescheiden gebied werd bedijkt door de Norbertijnen uit het klooster Mariëngaarde bij Leeuwarden. De Hollandse graaf Willem IV haalde de monniken weg en verkocht hun bezittingen. Het gevolg was dat de zeewering achteruit ging en de veeteelt verliep. Een groep Marker boeren emigreerde MarkenFortdwars-doorsnede, opmeting N.O.M. 1943

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1964 | | pagina 24