RESTAURATIEPLANNEN IN ZEVENAAR
Muiderberg, reorganisatie Brink
De Brink te Muiderberg krijgt een nieuw gezicht:
het wegdek wordt geasfalteerd, het verloop van de
zijweg veilegd, voetpaden versmald en verhard. De
wijze waarop het en ander is geprojecteerd heeft bij
Heemschut veel 'waardering gevonden. Toch zijn er
enkele punten waarvoor het bestuur aan B. en W.
aandacht heeft gevraagd. Dat betreft het minder
geslaagde plantsoen op het z.g. „bergje". Verplaatsing
van de elders op de Brink aanwezige natuurstenen
paaltjes naar dit punt en herplaatsing van de vrij
gekomen paaltjes, zou zeker een verbetering van het
dorpsbeeld betekenen. Jammer is dat de mooie oude
linden langs de Dorpsstraat zijn gerooid. Een nieuwe
boombeplanting zou zeer gewenst zijn. Tot slot het
witte huisje op de hoek van de Flevolaan, dat, naar
verluidt, t.z.t. gesloopt zou moeten worden voor een
wegverbreding. Door een tuinstrook van dit perceel
langs de Flevolaan als voetpad in te richten, zou deze
voor het dorpsbeeld betreurenswaardige sloping voor
komen kunnen worden.
Nieuwkoopi vestiging garagebedrijf
In ons vorige nummer werd melding gemaakt van
Heemschut's bezwaren tegen een garagebedrijf ter
plaatse van de boerderij Achterweg 7 te Nieuwkoop.
Aan dit raadsbesluit hebben Ged. Staten goedkeuring
onthouden.
Het verheugt ons uit de gemeente Zevenaar thans
het volgende opwekkende nieuws te kunnen melden.
De plannen om de R.K. St. Andreaskerk ingrijpend
te verbouwen zijn nu van de baan. Men had het
voornemen de kerk te vergroten door het dwarsschip
aanmerkelijk uit te breiden. Hierdoor zou dit zo
harmonisch geconstrueerde gebouw uiterlijk, maar
ook inwendig totaal bedorven worden.
De huidige kerk is een pseudobasiliek waarvan het
westelijk deel van het schip uit de 15de eeuw dateert.
Het gebouw werd in 1601 ernstig beschadigd door een
zware brand waarbij ook de rijzige middeleeuwse
toren ten gronde ging.
Aangezien de Liemers, waarvan Zevenaar de hoofd
stad was, niet bij Gelderland hoorde, maar tot 1816
Kleefs gebied was, bleef de middeleeuwse kerspelkerk
steeds in Katholieke handen. Katholieken en Protes
tanten genoten er immers volledige godsdienstvrij
heid.
In 1870 werd de kerk aan de koorzijde uitgebreid en
wel in neo-gothische stijl. Een aantal jaren later, in
1884, werd ook de toren herbouwd.
De 17de-eeuwse preekstoel, vervaardigd door de
schrijnwerker Hendrik Witvelt, trekt de aandacht
door zijn rijk uitgevoerd snijwerk. Een aantal fraai
bewerkte en met wapens bekroonde gestoelten van
bezitters van havezathen in en nabij het stadje, ver
lenen het interieur van het kerkgebouw een voornaam
cachet.
Men vindt in de kerk ook indrukwekkende grafzerken,
waarvan die voor Adriaen Spierinck en zijn gemalin,
eertijds bezitters van het Huis Sevenaer, uitmunten.
Vermaard is de rijk gegraveerde koperen gedenkplaat
(16de eeuw) voorstellende een Kruisigingsgroep, met
St. Antonius en St. Catharina.
Helaas zijn het middeleeuwse beeld van Christus op
de koude steen en de 17de-eeuwse geselpaal, die
vroeger naast de toren stonden, enige jaren geleden
naar een museum overgebracht.
De uitbreiding van de oude kerk in de 19de eeuw
geschiedde op verantwoorde en gevoelige wijze, zodat
het huidige gebouw een zeer aantrekkelijk en
monumentaal middelpunt van het Kerkplein bleef.
Thans heeft het kerkbestuur besloten de kerk in haar
huidige vorm te restaureren.
Hoewel het Kerkplein in de loop der tijden veel moest
inboeten aan schoonheid door het verdwijnen van
talrijke mooie huizen, bezit het nog steeds sfeer. Dit
wordt o.m. bewerkt door de aanwezigheid van het
laat-middeleeuwse Loo-Gasthuis, ten zuiden van de
kerk. Het werd in 1467 gebouwd in opdracht van de
Ambtman van de Liemers, Johan van den Loo en
zijn gemalin Stine van Eyll, en was bestemd tot
huisvesting van zeven oude mannen en vrouwen uit
Zevenaar en omgeving. Voor dit aantrekkelijke
gothische huis bestaan restauratieplannen.
Er is ook goede hoop dat het Kerkplein zal winnen
aan architectonische schoonheid doof de herbouw van
een 17de-feeuws huis met een „Gelderse'' renaissance-
gevel. Dit monument, dat oorspronkelijk aan de
Didamsestraat (nr. 19-21) 'stond, werd onlangs door
het gemeentebestuur krachtens een in 1959 verleende
sloopvergunning afgebroken.
Hèt voormalige patriciërshuis bezat een rijzige bak
stenen geveltop met gebogen rollagen waarop vier
ovérhoeks geplaatste pinakels. In de gével bevonden
zich zandstenen waterlijsten en rijk gesmede muur
ankers'. Boven de ramen waren óntlastihgsbogen met
gebeeldhouwde kopjes.
Aan het interieur verleenden goed bewerkte eiken
houten balken met fraai geprofileerde sleutelstukken
allure. Hier droegen ook de stijlvolle deuren en
kozijnen toe bij.
Vóór de zorgvuldig uitgevoerde sloop zijn minutieuze
opmetingen verricht welke de grondslag vormen voor
het herbouwplan.
In Zevenaa'r leeft thans gegronde hoop, dat dit
uniéke huis spoedig zal herrijzen en een zinvolle
bestemming verkrijgen.
Door de verwezenlijking van deze drie projecten op
en aan het Kerkplein zal in het zo sterk groeiende
Zevenaar een belangrijk stuk historisch stedeschoon
behouden blijven. T.
110
