Het waarom van
20
wèl de alweer juiste opmerking vinden dat
de verkeerde parkeergewoonten niet door plotselinge
verboden gewijzigd kunnen worden, maar geen aan
wijzing waar de langparkeerders dan, hoe geleidelijk
ook, heen moeten. Zeker, op den duur wordt de ge
deeltelijk ondergrondse stadsspoorweg als oplossing
genoemd. Maar dat is nog verre toekomstmuziek.
Wat de parkeergarages betreft stelt de gemeente
zich op het standpunt dat dit particuliere onder
nemingen zullen moeten zijn. Er zijn al ettelijke
plannen voor gemaakt, maar totnogtoe heeft geen
enkel project het uitvoeringsstadium bereikt. Tot
voor kort was het de gangbare en uit stedebouwkundig
oogpunt onweerlegbaar juiste mening dat dergelijke
bouwwerken, mede door de ruimtebehoefte voor
hun aan- en afvoerwegen, alleen gesitueerd zouden
kunnen worden rondom de binnenstad. Er tekent
zich echter een onmiskenbare angstpsychose af in
vele uitingen van middenstanders die bang zijn dat
hun omzet zal teruglopen als de klanten, de dure
en lastige klanten tenminste, niet meer in de nabijheid
van hun zaak kunnen parkeren. Angst is een bekend
slechte raadgeefster maar een sterke drijfkracht,
waarvan de speculatie in onroerende goederen al
vaak heeft geprofiteerd. Er zijn dus pressure-groups
aan het werk om, ongeacht de in het voorgaande
genoemde argumenten, tóch bouwprojecten voor
parkeergarages in de binnenstad te ontwikkelen, en er
bestaat enige reden tot de ongerustheid dat voor deze
ondernemingen ergens in het uitgebreide gemeente
lijke bestuursapparaat wel een willig oor te vinden is.
Ook de aspirant-grachtendempers zijn in en buiten
het gemeentelijk bestel nog niet uitgestorven. Met het
groeien van de chaos op de weg, groeit ook hun aantal.
Hoewel de opgewonden vertogen over de „parkeer-
nood" en de „onhoudbaie situatie", die in Heemschut
al vaker op de korrel zijn genomen, met een flink
schepje zout genomen dienen te worden zolang de
onnodige langparkeer-gewoonte het beeld bepaalt,
is de situatie in zoverre wèl benauwend dat zij as
pecten van een gezagscrisis vertoont, waarin orde
maatregelen van de overheid bij gebrek aan voldoende
sancties niet meer au sérieux genomen worden en
waarin averechtse paniek-voorstellen worden gepro
pageerd, als reddende oplossingen omdat een duidelijk
gesteld beleidsperspectief ontbreekt. Tegen deze
achtergrond moet het plan T 10 worden gesitueerd,
een plan dat, in tegenstelling tot de parkeergarage-
of dempingsplannen, geen vernieling van stadsschoon,
geen lange voorbereidingstijd, geen hoge investerin
gen en geen bouwvolume vraagt, maar wel een in
etappes bereikbare oplossing van het meest nijpende
probleem: een alternatief voor de langparkeerders.
De conclusie bij het bestuderen van het nuchter-
zakelijke rapport van Dr. J. M. Fuchs kan dan ook
slechts een tweeledige vraag zijn: aan de initiatief
nemers: wanneer begint Gij, en aan Burgemeester
en Wethouders: is het College bereid aan dit voor
treffelijke initiatief snelle en effectieve medewerking
te verlenen G. B.
In Overijssel is onlangs een groot plan gelanceerd, dat
ongetwijfeld aller aandacht verdient. Men wil de
beste uitingen van internationale beeldhouwkunst,
ontstaan binnen de periode van de laatste zestig jaar,
voer Overijssel verwerven en zoveel mogelijk ..buiten"
exposeren: „buiten" wil hier zeggen langs een nauw
keurig vastgestelde route, die door de gehele provin
cie loopt. Op 18 oktober 1963 werden het erecomité
en het werkcomité „Beeldenroute Overijssel" door de
Commissaris der Koningin in de provincie Overijssel
in het kasteel Het Nijenhuis bij Heino geïnstalleerd.
Dit geschiedde op ongedwongen en toch enthousiaste
wijze. Uit de daarop volgende discussies bleek even
wel, dat men het nog niet helemaal eens was over de
details.
Ongeveer te zelfder tijd verscheen de royaal uitge
voerde brochure „Beeldenroute", met als ondertitel
„Een plan van de Culturele Raad voor Overijssel",
alsmede een folder, waarop de eigenlijke route reeds
is aangegeven. De vaststelling van deze route is het
eerste wapenfeit van het werkcomité; wij kunnen con
stateren dat de voorgestelde ïoute alleszins attractief
en verantwoord is. Er zijn 29 punten in opgenomen,
over de hele provincie verspreid, en de verbindende
wegen vormen een landschappelijk interessante route,
doordat zij door afwisselend natuurschoon voeren.
Men moet niet vergeten, dat Overijssel landschappelijk
gezien een buitengewoon begenadigd gewest is, vol
gens velen de mooiste piovincie van Nederland, met
geheel verschillende schoonheidsaspecten in Twente,
de Heuvelrug, Salland, de IJsselstreek en de Noord
westhoek. De zachte glooiingen der bebouwde Twent
se heuvels; de blauwe verten in het romantische heu-
velruggebied; de vriendelijke openheid van het Sal-
landse: het is de bewoners vertrouwd en dierbaar.
Zo dierbaar, dat men waakt over dit vele schoons,
dat onvervangbaar is. De IJsselstreek met zijn koene
vergezichten over de rivier en de uiterwaarden is bij
velen welbekend, doch weinigen kennen misschien
de ruige oerkracht van de Noordwesthoek, het oude
Land van Vollenhove, met zijn indrukwekkende
schoonheid.
Wat is er inniger, vriendelijker dan het Saksisch land
schap, dat herinneringen oproept aan de tijd toen de
bewoners der havezaten op beminnelijke doch be
sliste wijze de lakens uitdeelden aan het landvolk, dat
zich schikte.
De bedoeling van de beeldenroute is nu (wij citeren
