Strijd tegen de vernieling
in Frankrijk
•58
In 'de „le Figaro" van 30 april, 1963 stond een artikel
van Rolf Lemoine waaruit wij het volgende citeren.
„De grote zaal van de Unesco meer dan duizend
plaatsen was niet groot genoeg om alle minder
dan dertigjarigen te bevatten die een voardracht
kwamen bijwonen over de restauratie van oude stads
wijken. Zittend, op de treden en de balustrade of
oók slaande hebben de laatst ge komenen naar de
sprekers geluisterd. Deze bijeenkomstdie onder de
hoge bescherming was gesteld van minister Malraux
en lüerd voorgezeten door dé héér Henri Puget, lid
van de Raad van Stale, was georganiseerd door de
ingenieurs, studerende aan de Ecole speciale des
tra'vaux publics, en door de Federation nationale
dés associations d'ëlèves des grandes Ecoles. Het is
de eerste van een reeks openbare manifestaties die
bedoeld 'zijn om de wil tot uitdrukking te brengen
die thans de studenten hebben om de oude sladsioij-
ken weef té rehabiliteren en hun geestelijke en kunst
zinnige waarde te doen terugkrijgen.
In 'vele provinciesteden bevat hel haft van de agglo
meratie een oude wijk die een bijzóndere betekenis
heeft voor de geschiedenis der stad. De stralen zijn
er' nauw, de huizen oud. en zonder comfort, over hét
algemeen door een zeer bescheiden, bevolking be
woond. Deze wijken worden dóór talrijke stedé-
bouiukundigen beschomud als zieke plekken waarvan
men de steden moet bevrijden. Tot nu toe was het
beleid van het ministerie van bouiunijverheid en
van vele gemeenten erop gericht deze buurten met
de grond gelijk te maken en nieuw 'op te bouwen.
In sommige steden is deze vernieuwing gerealiseerd
zonder protest van de bevolking,, maar het gebrek
aan geldmiddelen heeft belet dat de „operatie bull
dozer" overal tot een goed einde is gebracht. Dat
is zeer gelukkig omdat een nieuwe werkwijze ertoe
leidt het stedebouwkundige probleem van de oude
tüijken opnieuw te beschouwen. Deze mogen niet
aan de slopers worden prijsgegeven. Hun verwoes
ting is een verminking, een geestelijke amputatie,
want zij zijn de behoeders van een deel van de ziel
der stad.
Welnu, de moderne techniek maakt het mogelijk om
het herstel van deze historische ensembles uit te
voeren. De operatie 'bestaat uit het consolideren van
de gevels 'langs de straat terwijl men deze inthct
laat,.en het aanleggen van tuinen in de binnenhoven
nadat deze bevrijd zijn van hinderlijke bouwsels.
Binnen het oude omhulsel kunnen vervolgens mo
derne en comfortabele appartementen ingericht ivor-
den, wat nog allerminst grote weelde beduidt. In
feite zijn vernieuwde woningen de enige waarin
men het woongerief geleidelijk kan aanbrengen, het
geen mogelijk maakt, minder bemiddelde bewoners
ter plaatse te laten. De verbetering van hun levens-
Het kasteel van Dussen (N.Br.) in 1944 en thans. De kelder
verdieping dateert uit de 14de eeuw, de bovenbouw uit de
15de en 17de eeuw. In 1924 bijna voor sloop verkocht. Nu
ingericht tot raadhuis. Foto's Rijksdienst voor de Monumen
tenzorg.'-
Standaard'staat vervolgens een vergroting van hun
'welzijn tóe.
Het is deze rëhdbilitatiegedachle, die de in het
Unescogeböuw verzamelde studenten warm hebben
ondersteund. De heren René Jullian, hoogleraar aan
de Sorbonne, en Tournier, directeur van de Compag
nie nationale du Rhónè, hebben hun luelsprehend-
heid ten dienst van deze bijeenkomst gesteld en re
denen uiteengezet die'pleiten voor respect voor de
historische'ensembles. De heer Claude Charpentier,
architecl-stédébouwkundige, heeft tenslotte uitleg ge
geven bij lichtbeelden in kleur over het plan tót be
scherming van „buurt III" dat hij "uitgeiuerkt heeft
met'de heer Albèrt Lapradc, mernbre dé l'Institut.
Het plan tót „inwendige schoonmaak" van 'deze
'buiirt, begrensd door de boulevard Saint-Gerrnain,
de boulevard Saint-Michel, de rue 'des Berhardins en
de S'eincj is "goedgekeurd door de gemeenteraad van
Parijs nadat een próéf genomen ivas met het pand
rue de la Tournelle nr. 63, dat dreigde in te storten.
Hersteld, gerehabiliteerd, is hel hu een aantrekkelijk
huis met alle woongerief, en het tueer in deze staat
brengen' heeft 30minder-gekost dem het optrekken
van een niéuw gebouw. Het procédé is dus juist
en 'rendabel.
Desondanks worden nog talrijke historische wijken
in Frankrijk rnët afbraak be'dreigd, en, de tegenstan
ders der rehabilitatie beweren steeds dat het „ie duur
is". Flet is nodig dat de openbare mening doordron
gen wordt van dit gevaar en zichzoals de studen
ten doen, verzet legen de'zè zinloze slopingen"
B.
