zicht gaat de vergelijking met een zeewering op: in
de kritieke situatie hangt de beslissing af van een
zekere hoeveelheid méér, een rij zandzakken kan de
doorslag geven. Men moet er bij de versterking van
de weerstandskracht van een oude stadskern tegen
de gevaren van de conjunctuurvloed rekening mee
houden dat de „zware gevallen'' in het begin komen,
ch'e zijn duur en weinig rendabel. Maar als het tempo
van het herstel eenmaal het tempo van het verval
gaat overtreffen, dan verandert het klimaat en komen
de betere kopers en bewoners. Het restaureren wordt
alleen economisch verantwoord als dit tempo wordt
bereikt. Met spanning wacht men dan op het moment
dat het gaat „aanslaan" zoals bij het aanmaken van
de kachel. In Amersfoort is dat het eerst gebeurd.
Maar er is wel reden tot bezorgdheid dat het nu niet
verflauwt en afzakt. Daarop volgde Amsterdam. Hier
staan twee opvattingen tegenover elkaar: aan de ene
kant het hoopvolle geluid van degenen die allerwege
de tekenen van herstel zien en die zijn er
aan de andere kant zij die constateren dat het alge
mene aspect in grote delen van de binnenstad steeds
hayelozer..en bouwvalliger wordt wat, gezien het
aantal panden dat gestut moet worden, eveneens on
miskenbaar is. Deze symptomen die wijzen op het
plotseling acuut worden van jarenlang slepend ver
val doen inderdaad de klemmende vraag rijzen of
het in Amsterdam wel hard genoeg gaat. Om in
Amsterdam de meergenoemde vloed in bedwang te
houden is het zeker nodig dat de wil tot herstel dui
delijker wordt gemanifesteerd. Er bestaat behoefte aan
een „gebaar", aan een extra inspanning om door de
bouwvalligheid heen te breken. In dit verband ver
wees ook ir.-Meischke naar het plan om de Jan Roo-
denpoortstoren te herbouwen; een plan dat volgens
strenge restauratie-principe's nauwelijks verdedigd
kan worden, maar desondanks zo bijzonder aantrek
kelijk is en bovenal een overtuigende uitspraak van
geloof in de binnenstad zou inhouden! N
Verder moet Haarlem genoemd worden waar de
restauratieactivifeitgoedopgang komt, en Dordrecht
dat hevig in de discussies gestaan heeft door zijn sa
neringsplan, maar nu toch een hoopvol begin heeft ge
maakt 'met de restauratiewerkzaamheden. Een school
voorbeeld blijft het Maastrichtse Stokstraatplan, in
een buurt die door zijn ligging, zijn sociaal en bouw
kundig verval tot de allermoeilijkste van ons land be
hoorde.
De uitvoering van het plan loopt redelijk; de herstel-
kosten zijn weliswaar hoger dan men eerst 'had ge
dacht, maar de bruikbaarheid der gereedgekomen
panden overtreft éveneens de verwachtingen. Een
onverwacht gunstig resultaat is bovendien dat de re
generatie van de Stokstraatbuurt een stimulerende
uitwerking heeft op de omliggende straten. Daar
wordt op het ogenblik weer hersteld en geïnvesteerd,
men heeft er vertrouwen gekregen in de toekomst.
Eri dat is essentieel.
Wij staan, zo besloot ir. Meischke, aan het begin van
een enorme nieuwe opgave in de oude binnensteden.
Men moet zich daarbij niet laten afschrikken door de
aanvankelijke moeilijkheden en tegenslagen. De bin
nensteden zullen economisch weer volledig bruik
baar kunnen zijn met handhaving van hun oude cel-
lenstructuur. Daardoor zullen de eerste financiële te
genslagen worden gecompenseerd. De tweede helft
van de weg zal beter begaanbaar blijken dan de eer
ste. ""'-l
De voorzitter dankte de heer Meischke voor zijn op
wekkende en moedgevende woorden. Hij wilde er
echter voor waarschuwen dat men van overheidswege
niet te spoedig moet overgaan tot een vermindering
der subsidienormen. De situatie voor de huiseigenaar
die wil restaureren is moeilijk; het voor zijn rekening
komende deel der kosten is vaak nauwelijks op te
brengen. Met het oog hierop heeft het bestuur van
de Bond Heemschut besloten een fonds te stichten
dat in dergelijke gevallen hulp verlenen kan door
voorfinanciering of credieten op aantrekkelijke voor
waarden. Mr. d'Ailly sprak de hoop uit dat dit fonds
spoedig krachtig genoeg zal zijn om een belangrijke
bijdrage in de restauratiewerkzaamheden te kunnen
leveren.
Met een door het gemeentebestuur aangeboden
rondvaart werd 's middags deze bijeenkomst be
sloten. G. B.
Excursie Noord-Holland
De Commissie Stad en Dorp in Noord-Holland
organiseert een excursie voor de Noórclholland-
se leden en hun gezinnen op zaterdag 6 juli
1963 naar de duinstreek.
Het punt van vertrek is het Stationsplein te
Beverwijk.
Gereden wordt met autobussen over de Van
Oldenborghweg van Wijk aan Zee naar Eg-
mond aan de Hoef, door prachtig duingebied
van het Provinciaal Waterleidingbedrijf
Noord-Holland.
Te Egmond aan de Hoef wordt een bezoek ge
bracht aan de ruïne van het slot en aan de nog
te restaureren Elervormde Kerk
In Bergen wordt een koffiemaaltijd gebruikt,
waarna de gerestaureerde Hervormde Kerk
.wordt bezichtigd. Daarna wordt met de auto-
bussen een tocht gemaakt door de Schoorlse
Staatsduinen. Dit beboste gebied is uniek in
ons land.
Het eindpunt van de tocht is weer Beverwijk.
De Noordhollandse leden ontvangen een nade
re, uitvoerige convocatie met aangifte-formu
lier.
Leden buiten Noord-Holland kunnen die con-
•vocatie aanvragen bij de administrateur van de
Bond Heemschut.
57
