3 Hulsthet Carcassonne van Zeeland Wordt Hulst in Zeeuws-Vlaanderen steeds meer het Carcassonne van Zeeland Deze vraag beantwoordt Ewout Janse in de Haagse Courant bevestigend. Wie Hulst nog niet kent, haaste zich om de prachtige zware, ja monumentale wallen en poorten te gaan zien en hun indrukwekkende beplanting. Wie de om walling, grotendeels uit de 17de eeuw kent, de ver sterkingen waar Italiaanse en Spaanse ingenieurs aan hebben gewerkt, waar na de inneming door Fiederik Hendrik aan is gewerkt en waar Menno van Coe- hoorn aan heeft verbeterd, die kan nu ook de resul taten zien van de uitgraving sedert 1957 van een gaaf bewaard verdedigingsstelsel: twee torens met stadspoorten en een waterpoort. Een uit natuur- en baksteen opgetrokken verdedigingswerk, dat tussen 1506 en 1527 werd gebouwd door Laurens Kelder mans en in 1596 tijdens het beleg door de Spanjaarden aangetast werd. Schep voor schep is 30.000 kubieke meter grond weggehaald. Deze Keldermanspoort die te voorschijn kwam, bevat er eigenlijk twee, de wes telijke met een onderaardse gevangenis leidde naar de richting Axel, de andere, de noordelijke naar Hon- tenisse. Daaronder bevindt zich de 28 meter lange waterpoort, welke, via het Hellegat de Westerschelde verbond met het stadsmidden van Hulst. De opgra ving heeft zich voltrokken, de consolidatie is aan de gang. Hulst is een waardevolle attractie rijker, die na drie en een halve eeuw aan haar verborgen bestaan onttrokken is. Onder de belangwekkende vondsten zijn de resten van een houten stormram. Basisplan binnenstad Gorinchem Wie hoort van saneringsplannen in de middeleeuwse rivierstad Gorinchem verstilt even. Wat zal daar weer gaan gebeuren? We spoedden ons erheen. Ja, ze waren er nog: de Lingehaven, die een fors, stede lijk accent geeft aan de oude waterstad, het Tolhuis aan het eind van de Molenstraat, de Dalempoort uit omstreeks 1600, de H. Geestkapel aan de Ar keistraat, het Hugo de Grootpoortje, rest van het huis van de Groot's zwager Daetselaer uit het begin van de 17de eeuw, het 16de-eeuwse huis Bethlehem, het huis ,,'t Coemt al van God" aan de Burgstraat, en uiter aard de toren van de middeleeuwse parochiekerk en het stramien der wallen en bastions, grotendeels uit de 16de eeuw. Men kan moeilijk ontkomen aan de indruk, dat wegens verkrotting sanering hier nodig is, maar ook niet aan de vrees, ten koste waarvan dat zal gebeuren. Zoals overal, waar sanering aan de orde is, werden ook hier stemmen gehoord om te dempen. Wij hebben het met verbazing aangehoord. Als ergens dem ping een stadskarakter aantast dan is het hier in Gorinchem. Het water is zó overtuigend, dat men er maar naar behoeft te kijken om te beseffen, dat demping hier moord is. Harlingen zij hier een voorbeeld. Het karakter van een stad begint al bij haar stramien, het grondplan. Dat is duidelijk in Gorinchem. Als oud kruispunt van belangrijke verkeerswegen, ver loochent dat stramien zich niet, men ziet en ervaart duidelijk de kruisvorm van de hoofdstraten en de be tekenis daarin van de Lingehaven. Ik acht het dan ook een verdienste van het basisplan en het hoopgevende, dat men niet gezwicht is voor aandrang van kortzichtige plannenmakers om de Lingehaven op te offeren. Zoals het basisplan zich voordoet, beseffen de ont werpers, dat er een historisch gegroeid en voor heden daags gebruik goed passend gegeven ligt, ja zelfs richtlijnen liggen, nl. het stramien, tal van historische panden en belangwekkende stadsgezichten, die teza men het gezicht bepalen van Gorinchem. Zij kunnen maat, schaal en toon aangeven voor een zinvolle sanering. Verwerpt men ze, dan hangt men in de lucht. De ontwerpers verwerpen ze niet en dat is waardevol. Zien de burgerij en de Raad dit ook Het komt mij voor, dat het in Gorinchem duidelijk ligt en men vol doende vertrouwen mag hebben in het gezonde oor deel van de Gorinchemse bevolking om met het was water het kind niet weg te gooien. Karakteristiek is ook gebleven, dat de binnenstad nog altijd woon- en bestuurscentrum is van Gorinchem maar ook, zoals men dat elders in onze steden ziet, dat er zich vele kleine bedrijven hebben genesteld, die geen uitbreidingsmogelijkheid hebben. Kleine fabrieken bedreigen zelfs de goede bewoonbaarheid der kern en vragen om een oplossing. Zij blijken zich op willekeurige plekken in de stad te hebben neerge zet, en hebben hun problemen van geluidshinder, luchtvervuiling, verkeersopstopping meegenomen, evenals dat van hun eigen verstikking in het gemis aan uitbreidingsmogelijkheid. De oplossing, verwij zing naar terreinen buiten de stadskern ligt voor de hand, als men de binnenstad levend en bewoonbaar wil houden. Er zal een ringweg komen en met begrip voor het besloten karakter van de binnenstad in ver schillende straten eenrichtingsverkeer. Verbreding van de oeververbindingen is in overweging hetgeen zeker zorgvuldigheid vraagt. De plaatsing van de hoogblouwflats in de bastions en de uitdrukkelijke mededeling, dat men de parkeer ruimte in de binnenstad aanzienlijk wil uitbreiden lijken ons nog voor bezinnend overleg vatbaar, maar in grote lijnen wordt hier een alleszins aanvaardbaar en weloverwogen basisplan aangeboden, dat behoor lijke waarborgen voor een karaktervolle sanering van Gorinchem inhoudt en dat is, van het standpunt van Heemschut gezien, veelbelovend. Daaraan kan toegevoegd, dat restauratie van de his torische panden in het programma is opgenomen, en de verdedigingswerken met hun zowel recreatieve als monumentale betekenis in hun huidige gedaante ge handhaafd zullen blijven.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1963 | | pagina 9