SANERINGSPLAN BINNENSTAD
DORDRECHT I96I
Saneringsplan Dordrecht
De langverwachte nadere uitwerking van het basis
plan voor Dordrecht dat in 1958 zoveel rumoer ver
oorzaakte, is nu verschenen en heeft ter visie gelegen.
In de afgelopen jaren zijn er herhaaldelijk gerust
stellende geluiden gehoord zie het artikel „Daagt
't in Dordt?" in Heemschut van december 1959
waaruit af te leiden zou zijn dat men bij de nadere
bestudering van het in Dordrecht door de vérgaande
verwaarlozing en verkrotting extra moeilijke binnen-
stadsvraagstuk tot andere inzichten was gekomen.
De plannen van 1958 en van 1961 vergelijkend ont
dekt men op verschillende detailpunten verbeterin
gen. Het aantal te slopen monumenten is minder
hoog, cle doorbraken zijn hier en daar zorgvuldiger
of minder ruw getraceerd, de doorbraak achter
het koor van de Grote Kerk is vervallen, evenals die
bij het Vlak en langs „Americain", de „boulevard"
in het verlengde van de Buitenwalevest werd ge
schrapt, zodat Dordrecht tenminste op dat punt zijn
karakteristiek waterfront behoudt, en het bij het
Hof ontworpen plan is minder mateloos groot dan
in het plan-1958. Dat deze wijzigingen nu aantonen
dat het in Dordrecht de goede kant uitgaat, en dat
het huidige plan getuigt van begrip voor de karak-
teristieke schoonheid van het oude Dordrecht, kan
niemand in ernst volhouden alle schoonklinkende
commentaren ten spijt. Een enkel detail als het
negen lagen tellende bouwblok dat vlak bij het lage
Arend Maartenshof is geprojecteerd, toont wel hoe
gering de aandacht voor de historische schaal eigen
lijk is.
Hoofdzaak is echter dat de opzet van het plan
dezelfde is gebleven, zodat de daartegen geopperde
bezwaren onverkort gelden, ja, door de inmiddels
opgetreden veranderingen in de situatie sterker
spreken dan te voren. Dit geldt in de eerste plaats
de demping van de Spuihaven tussen de Johan de
Wittbrug en cle Kalkhaven. De verandering is hier
het inmiddels vastgestelde plan om onmiddellijk ten
zuiden van de oude stad een stadhuis en een admi
nistratiegebouw voor de gemeentebedrijven te situe
ren. In deze omstandigheid ligt het voor de hand
om de Spuihaven, de historische stadsgracht, te be
trekken bij de entourage van deze grote moderne
overheidsgebouwen, en om dus het water veeleer te
verbreden dan te veranderen in een vormloze asfalt-
vlakte. Nu ten zuiden van de Spuihaven toch op
grote schaal de 19e eeuwse bebouwing zal verclwij-
84
"*ir?
ff&C
frr/r*/',
rf-Pr
Wzv'
VERKLARING
c/W.
eesouw/NG
TUINEN
groenstroken
WATER
OREN) VAN HET PUS»
U OVER&OUWD
Op het eerste gezicht ziet het plan er
niet zo erg uit; behalve de Spuiboulevard
(gedempte Spuihaven) en het grote plein
achter V. D. schijnt de historische plat
tegrond in grote lijnen gehandhaafd te
zijn.
Bij nauiukeurige vergelijking met de
bestaande toestand krijgt men echter dit
beeld: het beeld van een gebombardeerde
