Hoogspanningsstation aan de Hollandse IJssel 33 Er zijn niet zo héél veel plaatsen meer in ons over bevolkte land waar de wijde schoonheid van gras land en water, bomen en in eeuwen harmonisch gegroeide bouwvormen nog hetzelfde ongerepte beeld toont dat de schilders van de 17e eeuw tot na de Haagse School heeft geïnspireerd. Allerwegen doorsnijden hoogspanningskabels de lucht en be palen fabrieksschoorstenen en gashouders, flatge bouwen, bruggen en andere door de moderne tech niek gevormde constructies het silhouet. Het kan vaak niet anders, maar mooier wordt het lage land er niet op. In de polders hebben wij geen bescher mende heuvelruggen die dergelijke zaken aan het gezicht kunnen onttrekken. Des te meer is de grootste zorg vereist om de technische apparatuur niet op de zo uiterst gevoelige en zeldzaam geworden plekken te situeren waar het vlakke land nog een gaaf uit zicht biedt. Een is er te vinden bij Gouda, waar de enige nog in gebruik zijnde molen van de Krimpener- waard het water uitslaat op de Hollandse IJssel en het landschap domineert. En juist daar, op de buitendijkse uiterwaard bij de molen, wordt de bouw van een hoogspanningsstation geprojecteerd dat met zijn grote porseleinen isolatoren en dradenconcentratie het fraaie landschapsbeeld ter plaatse grondig zou bederven. Een ongelukkiger situatie is nauwelijks denkbaar. Het bestuur van de Bond Heemschut heeft een schrijven tot G. S. gericht met het verzoek de gevraagde vergunning te willen aanhouden en te doen onderzoeken of het hoogspanningsstation niet op een andere plek gesitueerd zou kunnen worden die minder schadelijk is voor het landschap. G. B. Engeland een normale woning. Zodat dan één auto qua kosten van onderdak zelfs gelijkgesteld zou zijn met vier mensen. Een ander citaat uit hetzelfde artikel, ditmaal afkom stig van de N.R.C. „Van de mening dat een verbod voor auto's een ongunstige invloed zou hebben op de omzet, zijn de winkeliers die aan drukke straten in de binnenstad wonen, teruggekomen. Er is zelfs bij het gemeentebestuur van Amsterdam een verzoek ge komen van winkeliers in de Haarlemmerstraat, die het drukke verkeer daar willen weren" Even verder vermeldt ir. W. V. een bericht van de New-Yorkse correspondent van „Trouw" over een plan van de architect Victor Gruen. en de verkeers- expert Herbert Askwith, om van het eiland Manhat tan, waar 2 miljoen mensen wonen en overdag 6 mil joen mensen werken, ongeveer de helft af te sluiten voor het verkeer per particuliere auto. In dat citydeel zouden dan alleen bussen, taxi's en vrachtauto's worden toegelaten, terwijl twee kleine gebieden daarin zelfs alleen voor voetgangers toegankelijk zouden zijn. Nog twee citaten uit dezelfde bron „De particuliere auto kraait koning de verkeerschaos wordt steeds groter. Als New York niet' spoedig een einde maakt aan de vertroeteling en verering van de particuliere auto en die uit het hart van de stad verbant om meer ruimte te maken voor openbare .vervoersmiddelen, dan zeggen deskundigen loopt de stad gevaar harakiri te plegen door middel van de automobiel." „De winkeliers van Fifth Avenue de grootste winkel straat ter wereld zijn steeds van het principe uit gegaan dat als de city nu maar steeds meer auto's naar Manhattan zou lokken door meer parkeerruimte te scheppen, hun omzetten aanzienlijk zouden stijgen. Maar de praktijk wijst anders uit. Hoe meer mensen met hun eigen auto naar de stad komen, hoe groter wordt de verkeerscongestie, en hoe minder aantrekke lijk wordt Manhattan als zaken-, winkel- en woon- centrum." Kijk, dat zijn nu zaken die bij de snorkende reclame voor het autobezit niet vermeld worden. De in de aan hef geciteerde advertentie zou ook zó gelezen kunnen worden: „Zo, u bent dan zover dat uw lang gekoester de begeerte vervuld wordt, dat u zich gaat binden aan geldzorgen en ergernis. U gaat de slaaf worden van een voertuig in de ijdele verwachting dat hierdoor uw aanzien stijgen zal. U zult de rust verliezen in uw huis en uw gezin, de auto staat immers voor de deur te wachten. U gaat zich voegen bij de steeds groeiende groep die zich claxonnerend ergert in verkeersopstop pingen en de op de buitenwegen gewonnen tijd weer verliest met het zoeken van een parkeerplaats in de stad. U zult deel uitmaken van de menigte die de vrede mist om een dorp, een stad, een provincie, ja Europa zelf te leren kennen want dat doet men te voet en voor wie de ruimte beperkt is tot uw carosserie en het asfalt vóór u G. B.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1961 | | pagina 39