moet worden gesteld, waarin de gemeente Amster
dam per jaar fl. 600.000,zal moeten bijdragen.
Reacties op het Utrechtse verkeersplan.
Het Bouwkundig Weekblad van 25 april 1959 is
gewijd aan het verkeersplan voor de stad Utrecht
van prof. Feuchtinger. Daarin is opgenomen het
rapport van de Kring Utrecht van de B.N.A. Het
bestuur van deze kring komt daarbij resumerend
tot de volgende punten:
ie Het plan Feuchtinger is een plan tot regeling
van het verkeer en als zodanig ondergeschikt aan
een totaalplan van ontwikkeling voor de stad,
m.a.w. aan een plan voor kern en buitenstads
delen.
2e Uitvoering van het plan Feuchtinger tot
regeling van het verkeer in de kern moet worden
uitgesteld tot een totaalplan voor de kern gereed
is. Het behoort daarin te zijn verwerkt.
3e De Dienst Stadsontwikkeling behoort het
synthetische werk te" verrichten.
4e De uitvoering van het plan Feuchtinger is
bovendien voorbarig zolang niet de waterverbin
ding van Oude en Nieuwe Gracht is bezien.
5e De opheffing van de Maliespoorweg is nood
zakelijk.
6e Het einde van de nieuwe verkeersweg van
Amersfoort en Zeist naar Utrecht mag niet op een
zo slecht gekozen punt van de Maliesingel worden
gelegd.
In „Tussen de rails" van april 1959, dat eveneens
aan Utrecht is gewijd, komt een Amerikaans stu
dent aan het woord, die er geen twijfel over laat
bestaan, dat Utrecht bezig is het kind met het
badwater weg te gooien. In nuchtere bewoordin
gen wijst hij op de stommiteiten die in de Verenig
de Staten werden uitgehaald op stedebouwkundig
gebied. Hij vraagt zich terecht verbaasd af of deze
hier niet als duidelijke voorbeelden worden gezien,
hoe het niet moet. Behoudt Uw karaktervolle ge
zicht en Uw onvolprezen stedelijke schoonheid,
aldus deze Amerikaan.
Amerika's strijd tegen de Verkeersafgod
In het „Correspondentieblad voor hogere Ambte
naren" van 11 april 1959 bericht John Kerigans
uit Washington inzake de stedebouwkundige ont
wikkeling in Amerika: „In een aantal steden heeft
men met een wisselend succes proeven genomen
met een winkelgalerij, welke alleen voor voetgan
gers bereikbaar is, door tijdelijk alle verkeer af te
sluiten. Het gebrek aan passende parkeerruimte
bleek in de meeste gevallen het grootste struikel
blok te zijn en het is duidelijk dat een dergelijke
winkelgalerij geen tovenaarsbril tegen alle kwalen
is. Men gaat evenwel onverstoorbaar voort met
het nemen van deze proeven al was het alleen om
de doodeenvoudige reden, dat een betere oplossing
nog niet naar voren is gebracht.
Niettemin houdt dit denkbeeld ongetwijfeld een
zekere belofte in en streeft men ernaar de „stad"
als zodanig te behouden in een tijd waarin alles
schijnt te wijzen op een verdere ontwikkeling van
de vroegere woonstad en de voorstad wordt be
schouwd als de enige behoorlijke woongelegen
heid."
De Amerikaanse stedebouwkundige V. Gruen
heeft voor de stad Forth Worth in Texas een sane
ringsplan voor het centrum ontworpen. De stad
telt thans 400.000 inwoners, voor 1970 is het dub
bele getal geprojecteerd. Dit betekent dat dagelijks
152.000 auto's het centrum zouden binnenrijden.
Gruen's „opzienbarende" oplossing omvat de aanleg
van een ringbaan voor autoverkeer rond het win
kel- en zakenleven, welke ringbaan is verbonden
met in- en uitvalswegen. Op de punten waar de
afstand van ringbaan tot zakencentrum het kleinst
is zijn grote parkeergarages geprojecteerd. In de
binnenstad zelf zal alle autoverkeer verboden zijn,
38
Aan de ca. 1000 panden van de Monumentenlijst die sinds 1928 werden
gesloopt, voegde de Hollandse Sociëteit voor Levensverzekeringen twee
monumentale huizen toe, die tot voor kort de bocht van de Herengracht
sierden.
