wekken met zijn nota-Binnenstad een fagade te
hebben opgetrokken, om zijn ware bedoelingen te
verbergen, dan zal het toch andere daden moeten
tonen, dan aan Singel en Herengracht en een con
structief beleid van op peil houden van Amster-
dam's karakter moeten volgen.
Overigens de nieuwe Spaarbank zal vijf miljoen
gulden kosten, dat is evenveel als één jaar Rijks
subsidie voor alle monumenten in heel het land
De vlag in top
De vereniging voor veilig verkeer is een zeer ver
dienstelijke instelling. De Amsterdamse vereniging
geeft een aardig verzorgd maandblad uit, dat zij
„De vlag in top" heeft genoemd. Dat dit orgaan
behartenswaardige wenken voor de verkeers
veiligheid geeft is duidelijk; wij lezen ze dan ook
met genoegen en bevelen de lezing gaarne aan
anderen aan. Er schuilen ook wel eens addertjes
in het gras, die de lezers even doen opkijken. In het
juli/augustus-nummer van 1958 dook er zo een op.
Op het congres „Openbaar vervoer en wegge
bruikers" is betoogd, dat het openbaar vervoer van
alle verkeersmiddelen de minste stedelijke ruimte
in beslag neemt, gerekend naar het aantal passa
giers.
De directeur van het gemeentelijke vervoerbedrijf
te Amsterdam, ir. W. Ybema, heeft opgemerkt,
dat het de moeite van het overwegen waard zou
zijn, de binnensteden voor particuliere vervoer
middelen te beperken. Een uitnemende gedachte,
meermalen door ons in de loop der jaren naar
voren gebracht. Het verkeer is middel, geen doel.
Daar waar het autoverkeer dreigt de zaak in het
honderd te doen lopen, zullen er maatregelen
genomen moeten worden om dit te beteugelen en
zo goed mogelijk te leiden, een zeer gezonde ge-
dachtengang dus, in het belang van een vrije be
weging in de binnensteden. Wat schrijft de re
dactie van De vlag in top
„Deze op zichzelf nogal voor de hand liggende
maatregel, zou betekenen, dat de vrije burgers
van Nederland nog minder vrijheid te genieten
zouden krijgen!" Wie bedoelt de redactie met
„vrije burgers"
Laat ons het antwoord geven, zij bedoelt: hen die
in privé-auto's rijdend- koste wat koste, maar ten
koste van alle overige burgers, zich door de
binnenstad willen bewegen en hun voertuig als
sta-in-de-weg willen plaatsen waar zij dat wensen.
Dat deze handeling onder de huidige omstandig
heden het karakter van een a-sociale krijgt, wordt
blijkbaar niet beseft. Dat deze doordraverij ten
slotte allerminst in het belang van de privé-auto-
rijder is, schijnt evenmin begrepen te worden. Of
hier de veiligheid door het verkeer wordt bevorderd
is geen vraag meer.
Onze vraag is nu: welke vlag in top? Toch niet de
piratenvlag
Het Levendaal dempen?
Dat demping van het laatste deel van het Leven
daal te Leiden geen enkel voordeel voor het ver
keer oplevert, maar een ernstige bedreiging vormt
voor nieuwe dempingen en doorbraken heeft de
heer C. Boschma in zijn artikel „Leiden in last"
in Heemschut van februari 1957 duidelijk aan
getoond. Demping zou niet anders zijn dan een
noodoplossing, die spoedig diep betreurd zou wor
den. Maar dan is het onherstelbare geschied, de
entourage van de Bibliotheca Thysiana verknoeid
door een br.ug over het Rapenburg, en een ge
dempte Groenhazengracht. De sierlijke oprijzende
Lodewijkskerktoren, onlangs gerestaureerd, zal
geen spiegelend water meer aan zijn voeten hebben
om zijn schoonheid te beklemtonen, maar een
vervlakte parkeerplaats. Wij zijn dezer dagen naar
het Levendaal gegaan. Immers het gemeente
bestuur spreekt in zijn advies over bedreiging van
de volksgezondheid en grote kosten aan de wal-
muren.
Wie is hier in gebreke gebleven de doorstuwing van
het water te bevorderen? Wie verzuimde de wal-
muren, waar de planten dik uitgroeien, behoorlijk
te onderhouden? Dat is hetzelfde Gemeentebe
stuur, dat nu de euvele moed heeft over „be
dreiging van de volksgezondheid" te spreken.
In plaats van de beschuldigende vinger naar een
onbestemde bedreiger uit te steken zal het juister
doen deze om te keren en op zichzelf te doen
wijzen. Leiden zal met demping van het Levendaal
onherstelbaar verlies aan stadsschoon lijden en
geen enkel voordeel op de lange baan behalen,
maar daarvoor moet het verder kijken dan nu en
van beter inzicht blijk geven dan door zijn voor
stel tot demping.
Nieuwe administrateur
De heer G. Boschma, die sedert 1 november 1956
de functie van administrateur van de Bond Heem
schut heeft vervuld, heeft op 1 augustus 1958 deze
taak neergelegd, om zich geheel aan zijn studie te
wijden. Ons bestuur heeft dit besluit uiteraard
70
Inmiddels bereikte ons het bericht dat de behandeling van het
dempingsvoorstel in de Gemeenteraad voorlopig is uitgesteld.
