mogelijk dat oom Willem hier woonde. In ieder geval zal het huis aan de Zeedijk wel uit het bezit van een ons nog onbekende Jan van Campen in dat van zijn beide zoons zijn overgegaan. Bij een boedelverdeling van 13 jan. 1655 viel het huis het „Aepgen op de Zeedijck" toe aan Nicolaas van Campen. De huisnaam „int aepgen" komt in de 16e eeuw blijkens de verpondingsboeken van 1553 en 1585 reeds voor in dit deel van de Zeedijk, het is echter niet met zekerheid vast te stellen dat dit hetzelfde huis betreft. Het is mogelijk dat het huis onder de familie Van Campen oorspronkelijk het karakter van een woonhuis had; later werd dit anders. In het begin der 18e eeuw vestigde Jan Veltman in dit huis een papierwinkel. Hij kocht het huis in twee gedeelten in 1699 en 1719. 3) Ook na zijn dood bleef de papierzaak erin gevestigd, totdat het huis in 1782 bij publieke veiling ver kocht werd aan Jan Spijker. 4) Daarna kwam het huis, dat in de 18e en 19e eeuw steeds als winkel huis werd gebruikt nog in verschillende handen, om ten slotte in 1920 door de Vereniging „Hen- drick de Keyser" te worden aangekocht. De indeling van het huis, zoals het oorspronkelijk geweest moet zijn, is nog goed na te gaan. Onder het gehele huis is een kelder, die alleen van buiten af toegankelijk was. Er is hier een originele stook plaats wat het vermoeden geeft dat de kelder van het begin af als apart verhuurde woning gebruikt werd. Op de schutterskaart van wijk I uit 1794 staat hij ook als zodanig aangegeven. De ruim 4 m hoge beganegrondruimte wordt ver deeld in drie vakken, die gevormd worden door muurstijlen met moerbinten en kinderbinten. De vakken zijn zeer ongelijk van afmeting. Het breedste is aan de linkerzijde en bevat de trap. De oorspronkelijke spiltrap is steeds bewaard gebleven. Er zijn aanwijzingen dat een tussenwand dit vak van de twee rechtse afgescheiden heeft. Er zou dan links een klein voorhuis zijn geweest, rechts de ver- warmbare binnenkamer. De ongeveer 2.50 m hoge verdieping boven de begane grond moet voor bewoning hebben ge diend, daarop wijst de zoldering van kinderbinten, de geprofileerde sleutelstukken en de raveling die een schouw moet hebben gedragen. Ook hier heeft een tussenwand vermoedelijk de ruimte oor spronkelijk in twee vertrekken verdeeld. De bergzolder, die zich daarboven bevindt, is lager. De detaillering van het houtskelet is eenvou diger, er zijn geen kinderbinten, doch tussen- balken. Ook de grote kap is nog goeddeels origi neel. Merkwaardig is de oude schouw, die we hier op zolder aantreffen. Een dergelijke schouw, die te Amsterdam in kappen meer voorkomt, kan niet gediend hebben om de ruimte te verwarmen, daar de kap onbeschoten was. Het is mogelijk dat derge lijke stookplaatsen met een bedrijf, waarschijnlijker nog met de was van het huishouden te maken hadden. Al mogen we over de leeftijd van de „Ouden Aep" enigszins teleurgesteld zijn, we moeten niet ver geten dat een huis uit de 2e helft van de 16e eeuw, waarvan nog zoveel bewaard bleef, voor Amster dam een zeldzaamheid is. Het behoud van architectonisch of historisch belangrijke oude gebouwen is voor de Ver eniging „Hendrick de Keyser" alleen dan mogelijk als zij op brede schaal door parti culieren wordt gesteund. Lidmaatschap min. f 10,per jaar. Secretariaat Herengracht 284, Amsterdam C., postgiro 48718. 15 Plattegronden en doorsneden van liet tuis Zeedijk 1. Schaal 1 300. 3) Kwijtschelding 4 M fol. 21 Ivo. 4) Grondpapieren Zeedijk 1.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1958 | | pagina 23