mogelijk dat oom Willem hier woonde. In ieder
geval zal het huis aan de Zeedijk wel uit het bezit
van een ons nog onbekende Jan van Campen in
dat van zijn beide zoons zijn overgegaan.
Bij een boedelverdeling van 13 jan. 1655 viel het
huis het „Aepgen op de Zeedijck" toe aan Nicolaas
van Campen. De huisnaam „int aepgen" komt in de
16e eeuw blijkens de verpondingsboeken van 1553
en 1585 reeds voor in dit deel van de Zeedijk, het
is echter niet met zekerheid vast te stellen dat dit
hetzelfde huis betreft. Het is mogelijk dat het huis
onder de familie Van Campen oorspronkelijk het
karakter van een woonhuis had; later werd dit
anders. In het begin der 18e eeuw vestigde Jan
Veltman in dit huis een papierwinkel. Hij kocht
het huis in twee gedeelten in 1699 en 1719. 3) Ook
na zijn dood bleef de papierzaak erin gevestigd,
totdat het huis in 1782 bij publieke veiling ver
kocht werd aan Jan Spijker. 4) Daarna kwam het
huis, dat in de 18e en 19e eeuw steeds als winkel
huis werd gebruikt nog in verschillende handen,
om ten slotte in 1920 door de Vereniging „Hen-
drick de Keyser" te worden aangekocht.
De indeling van het huis, zoals het oorspronkelijk
geweest moet zijn, is nog goed na te gaan. Onder
het gehele huis is een kelder, die alleen van buiten
af toegankelijk was. Er is hier een originele stook
plaats wat het vermoeden geeft dat de kelder van
het begin af als apart verhuurde woning gebruikt
werd. Op de schutterskaart van wijk I uit 1794
staat hij ook als zodanig aangegeven.
De ruim 4 m hoge beganegrondruimte wordt ver
deeld in drie vakken, die gevormd worden door
muurstijlen met moerbinten en kinderbinten. De
vakken zijn zeer ongelijk van afmeting. Het
breedste is aan de linkerzijde en bevat de trap. De
oorspronkelijke spiltrap is steeds bewaard gebleven.
Er zijn aanwijzingen dat een tussenwand dit vak
van de twee rechtse afgescheiden heeft. Er zou dan
links een klein voorhuis zijn geweest, rechts de ver-
warmbare binnenkamer.
De ongeveer 2.50 m hoge verdieping boven de
begane grond moet voor bewoning hebben ge
diend, daarop wijst de zoldering van kinderbinten,
de geprofileerde sleutelstukken en de raveling die
een schouw moet hebben gedragen. Ook hier heeft
een tussenwand vermoedelijk de ruimte oor
spronkelijk in twee vertrekken verdeeld.
De bergzolder, die zich daarboven bevindt, is
lager. De detaillering van het houtskelet is eenvou
diger, er zijn geen kinderbinten, doch tussen-
balken. Ook de grote kap is nog goeddeels origi
neel. Merkwaardig is de oude schouw, die we hier
op zolder aantreffen. Een dergelijke schouw, die
te Amsterdam in kappen meer voorkomt, kan niet
gediend hebben om de ruimte te verwarmen, daar
de kap onbeschoten was. Het is mogelijk dat derge
lijke stookplaatsen met een bedrijf, waarschijnlijker
nog met de was van het huishouden te maken
hadden.
Al mogen we over de leeftijd van de „Ouden Aep"
enigszins teleurgesteld zijn, we moeten niet ver
geten dat een huis uit de 2e helft van de 16e eeuw,
waarvan nog zoveel bewaard bleef, voor Amster
dam een zeldzaamheid is.
Het behoud van architectonisch of historisch
belangrijke oude gebouwen is voor de Ver
eniging „Hendrick de Keyser" alleen dan
mogelijk als zij op brede schaal door parti
culieren wordt gesteund. Lidmaatschap min.
f 10,per jaar. Secretariaat Herengracht
284, Amsterdam C., postgiro 48718.
15
Plattegronden en doorsneden van liet tuis Zeedijk 1.
Schaal 1 300.
3) Kwijtschelding 4 M fol. 21 Ivo.
4) Grondpapieren Zeedijk 1.