70
maar één die even opmerkelijk
als interessant is en grote sym
pathie kan verwerven. In deze
tijd nu het eigene steeds meer
vervlakt tot het massa verschijn
sel zou juist het warenhuis een
nieuw geluid kunnen laten
horen, dat de weg wijst naar
het vertrouwde en sfeervolle
eigene van stads- en dorpsge
meenschap, naar het karak
teristieke van de streek, waar
voor een ieder in zijn hart
warmte koestert, hoewel velen
uit vrees voor enghartig en be
houdzuchtig te worden aange
zien, dit niet durven uiten.
Die vrees is ongegrond, zelfs
ongewenst. Het heeft waarde
voor het eigen karakter, voor
het historisch gegroeide, dat
zijn schoonheid bewezen heeft,
op te komen en dit te koesteren
als een verworven goed, dat
recht heeft op erkenning. En
Maastricht heeft een eigen sfeer,
die waard is een eigen behui
zing te houden. En dit tekent
zich niet alleen af aan de karak
teristieke opbouw van de stad,
maar ook en juist aan haar bron
daarvoor, de volksgeest. Wie
staat met verrast als hij Amoi
ontmoet, niet als een jolig ventje
met pijl en boog zoals wij die in
het nooiden kennen, maai als
een oude heer met baard, die
zijn eigen plein heeftHet
schalkse ventje is cr echtei niet
minder bedrijvig dan elders. En
anders waar zou een woon- en
huisinrichting de poëtische
naam kunnen voeren van ,,In
den koelen Mei"
De aard en geest van de bevol
king leren kennen en waarderen
is mede een facet van de opzet
der Heemschutdagen. Het is
Maastricht Piof Timmers geelt een
toelichting op de Kruisgang van de
St Seivaeskerk
Maastricht Panden aan de Kersen-
markt, die voor een Warenhuis plaats
zouden moeten maken. Foto*s Ton Koot
