streven daarbij naar nuttigheid, wijst de schrijver
er op, hoe hier en daar goed te zien is, dat het hier
nog een zoeken en tasten geldt.
„Aan de andere kant", aldus schrijver, „spreekt
deze „drang des gemoeds" uit de wijze waarop de
burgers komen te staan ten opzichte van het be
houd van het bestaande en overgeleverd voor
zover het waardevol wordt erkend. De bloei van
spontaan opgekomen verenigingen als de Bond
Heemschut en tal van gewestelijke en ook plaatse
lijke lichamen met hetzelfde doel, legt er getuigenis
van af, dat de belangstelling voor en de liefde tot
de eigen woonplaats, die nooit geheel gedoofd
waicn, in onze eeuw weer tot krachtiger leven zijn
gekomen."
Hij noemt het Marktplein van Delft:
1. voor Delfts' burgerij: het centrum van het
stedelijk leven,
1. voor Nederlander en vreemdeling: een monu
ment van grote waarde,
3. voor de bewoners: de vestiging en woonplaats
van nijvere burgers, wier belang samenhangt
met de andere functies van het plein,
4. voor de marktkooplieden, de huisvrouwen en
vele gezelligheidszoekers van buiten en binnen
de stad: de plaats van de weekmarkt.
Ir Stoffel vraagt zich af of het doorgaand verkeer
nog wel zin heeft. Zal ze haar karakter en charme
bewaren, dan moet ze nooit een parkeerplaats of
verkeersplein worden. De pleinen elders doen zien,
wat er dan verloren raakt! Een beperkt rij verkeer
langs de kanten zal niet te vermijden zijn, maar
weekmarkt en centraal punt van ontmoetingen cn
manifestaties moet hoofdzaak zijn.
Schrijver bepleit verder het herstel van het holle
profiel, dat de indruk van ruimte cn beslotenheid
zo accentueert.
HEEMSCHUTDAG IN MAASTRICHT
Maastricht is, na Amsterdam, de stad met de
meeste monumenten. Het is bovendien een stad
van allure, boeiend, afwisselend en met een
tintelende geest die prikkelend werkt op haar be
zoekers.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat niet
tegenstaande de grote reis die daarvoor onder
nomen moest worden toch 110 onzer leden naar
het Zuiden waren gereisd om aan de Heemschut
dag in Maastricht deel te nemen. De ontvangst op
het stadhuis was joyeus. Met de charme en geestig
heid van dc Limburger heette burgemeester mr
W. Baron Michicls van Kcssenich in de hal van
zijn waardige stadhuis dc Heemschutters welkom,
er op wijzend hoezeer hij waardering had voor
het initiatief cn de daadkracht van het individu
zoals die tot uiting komt in de oudheidkundige
cn natuurhistorische verenigingen. Ook als stads
bestuurder verklaarde hij erkentelijk te zijn en
open te staan voor dc adviezen en critieken uit deze
kring.
Voorzitter Bentinck gaf uiting aan Heemschut's
waardering vooi de ontvangst in dit fraaie his
torische stadhuis cn voor het inzicht van Maas
trichts gemeentebestuur om de oude kern, dc
Stokstraatbuurt te restaureren en te rehabiliteren.
Dc uitvoering van dit plan zou voorbeeldig kunnen
zijn voor geheel het land. Zo goed als dergelijke
voorbeelden kleinere gemeenten kunnen beïn
vloeden, zo goed kunnen het ook dc slechtere
voorbeelden doen, zoals dempingen en door
braken van harmonieuze marktpleinen
De burgemeester stelde er een eer in, na het aan
bieden van een kopje koffie, de leden zelf rond te
leiden en te wijzen op de fraaie Prinsenkamei en de
pas gerestaureerde Commissiekamer. Met geest
drift sprak de gastheer over de gerestaureerde
wandtapijten, waarvan het sneeuwbaltapijt uit de
Delftse serie voor de eerste keer sinds het uit het
Haarlemse restauratie-atelier terug was publieke
lijk kon worden getoond.
Over de Markt, waar het roezige bedrijf van een
marktdag heerste werd naar het Bonnefanten-
museum gewandeld. Daar hield de voorzitter van
onze Limburgse Commissie voor Stad en Dorp prof
dr J. M. Timmers een inleiding met lichtbeelden
over Maastricht. Het werd een boeiend en helder
betoog, lopend van de Romeinse nederzetting tot
de hedendaagse problemen, welke de schoonheid
van Maastricht betreffen.
In ons Maastricht-nummer van juni 1956, vindt
men de geschiedenis der stad weergegeven. Enkele
actuele onderwerpen in prof. Timmers' betoog be
troffen de torenbrand in de Servaes, de plannen tot
doorbraak van de Markt cn de bomen voor dc
absis van de Servaes.
Het verlies van dc afgebrande, door Cuypcrs ge
bouwde, middentoren, betreurde prof. Timmers
niet. De imposante St. Janstoren achtte de inleidci
mooi genoeg om het kerkencomplex aan het Vrijt-
68
