schepen in de Herengracht teweeggebracht.
Begrip voor de bezwaren van de grachtbewoners
tegen de rook uit dc lage schoorstenen dezer
woonschepen bleek niet aanwezig. De klachten
worden afgewezen met een beroep op het feit, dat
uit andere stadsdelen dergelijke klachten niet zijn
opgekomen. In feite doen zich elders in de stad
soortgelijke omstandigheden niet voor. Men leest
een dergelijk antwoord met de grootste verbazing
om het verbijsterende gemis aan onderscheidings
vermogen en het volslagen ontbreken van enige
waardering voor de schoonheid van dit deel van de
binnenstad. Zolang de opvoeding tot het leren zien
en waarderen van schoonheid niet op brede grond
slag ter hand wordt genomen zal men beschamen
de toestanden zoals deze zien bestendigen.
Verontrusting om Vredelust te s-Gravenhage
De hofstede „Vredelust", die,het jaartal 1593 in
haar muurankers draagt, bezit ondanks de latere
verbouwingen en uitbreiding tal van kenmerken
van de oude Zuidhollandse boerenwoning, zoals
de opkamer, zware eikenhouten wenteltrap, melk
kelder bevloerd met rode plavuizen, een bakoven,
ingemetselde koperen wasketel, enz. Op het grond
gebied van de gemeente 's-Gravenhage is deze
kapitale boerderij met haar eeuwenoud schuurtje
met duivengaten, fraaie hooiberg met antieke kap
en aardige boomgroep, volstrekt uniek. Thans
dreigt de boerderij ten offer te vallen aan het uit
breidingsplan, waarvan de herziening in onder
delen aan de Raad der gemeente werd voorgesteld.
Vijf verenigingen richtten hiertegen een adres aan
de Raad, resp. de Kon. Ned. Oudheidkundige
Bond, de Historische Vereniging voor Zuidholland
„Vigilatc Deo Confidentes", de Monumenten-
commissie van het Instituut Stad en Landschap, de
Geschiedkundige Vereniging „die Haghe" en
uiteraard de Bond Heemschut. Zij gaven de Raad
in overweging aan Vredelust een sociale of cul
turele bestemming te geven. Ondanks het onaf
wendbare opdringen van de grote stad, ware toch
een aantrekkelijk specimen van oude plattelands
cultuur met zijn naaste omgeving met alle rust en
bekoring, welke daarvan voor de moderne men?
uitgaan, te behouden.
Oor en JVeus
Als ontboezeming van een Heemschut-lid publi
ceerden wij in het vorige nummer van ons orgaan
een artikel: Oor en Neus. Omdat ons hierover
enige brieven bereikten, menen wij alsnog te
moeten toelichten, dat wij deze bijdrage, welke het
bestuur als brief bereikte, publiceerden als voor
beeld van een cri-de-coeur zoals die uit de leden
kring over verschillende onderwerpen meermalen
opkomt. Het kenmerk van een hartekreet is, dat
deze uit het hart en niet uit het hoofd komt. Dit
moge dc ongekunsteldheid van de bijdrage ver
klaren, een bijdrage welke overigens voor rekening
blijft van de schrijver, ons lid, de heer mr. W. J.
van Balen te 's-Gravenhage.
Het Polderhuis van Heerhugowaard
Het Polderhuis van Heerhugowaard is sedert 1920
niet meer in gebruik als vergaderplaats voor het
polderbestuur. Het eeuwenoude gebouw is bouw
kundig nog in goede staat, is laatstelijk als woning
gebruikt en zal verder als opslagplaats benut
worden. Het bestuur van de Bond Heemschut heeft
er bij het polderbestuur op aangedrongen zo
mogelijk het polderhuis als vergadergelegenhcid
te gebruiken, mocht dit niet mogelijk zijn, dan
wordt er op aangedrongen bij gebruik voor andere
doeleinden, de bouwkundige constructie en de be
timmeringen zoveel als mogelijk is te sparen, opdat
3
„De Mouaan" 's-Hertogenbosch, tegenwooidige toestand
