cn voor magazijn terrein. Toep het ontstane pla
teau groter was geworden dan voor bovenstaand
doel nodig, werd in 1942 besloten een gedeelte te
bebossen. Zo is thans op de steenstort een bos ont
staan van 35 ha, hetwelk uniek is op de wereld.
Gedurende de bezetting had men werk gezocht voor
vele mannen, die anders in Duitsland te werk ge
steld moesten worden. Als resultaat van dit werk is
een klein natuurreservaat ontstaan, dat de oplos
sing blijkt te zijn voor deze steppen en heuvelen
van leipuin. 7
Wonderlijk deed het even aan dat onder de bebos
sing geen gras of mos als bodembedekking aanwe
zig was. Compost zou hier kunnen helpen.
Na ons bezoek aan de mijnen Hendrik en Emma
en de aanplanting langs de mijnspoorweg togen
wc naar het Stcinerbos ter grootte van i 20 ha.
Oorspronkelijk behoorde dit bos aan de heerlijk
heid Stein. In de dertiger jaren werd dit complex
aangekocht door de Staatsmijnen voor recreatie
doeleinden van het-personeel en de plaatselijke be
volking Door de Staatsmijnen werd dit bos, dat in
een vervallen toestand was, vernieuwd en met 20
ha uitgebreid. Bovendien werden er een herten
kamp, roeivijver, openluchttheater en speeltuinen
in aangelegd. Kwamen vroeger de harde werkers
na hun ondergrondse arbeid boven op ongezellige,
kale, sombere terreinen, nu komen ze boven in door
bebossing en aanplantingen grote recreatie-terrei
nen, waar ze volop van de natuur kunnen genieten
Na afloop van de excursie,' waar 175 deelnemers
van genoten, werd door de voorzitter van de Stich
ting hulde en dank gebracht aan de Directie der
Staatsmijnen voor het vele wat zij doet om een
nieuw landschap te stichten. Namens de gasten en
de Bond Heemschut werd een warm woord van
dank gebracht voor het vele, dat allen hadden mo
gen aanschouwen cn voor het prachtige voorbeeld
hoe niettegenstaande industrialisatie nog heel veel
te redden is van ons'mooie landschap.
Ir J. D. M. B ar d e t
DE MOLEN „DE VALK" TE MONTFOORT GERED
De buitenomslag van het Aprilnummer 1948 van
Heemschut vertoont een foto van de molen en
stadswal te Montfoort als een aanklacht van ernstig
verval. Pogingen sindsdien aangewend om tot res
tauratie te komen hadden geen resultaat. Wijlen
Mr P. G. v. Tienhoven schreef mij toen namens De
Hollandsche Molen dat voor het hoge bedrag dat
met deze restauratie zou zijn gemoeid liever tien an
dere minder ernstige gevallen gered zouden kun
nen worden. De met riet gedekte fraaie achtkante
bovenkruier staande op de Zuidwesthoek van de
wal van het oude stadje beheerst zozeer het pro
fiel en het algemeen aanzien, dat het uit acsthetisch
oogpunt een ramp zou zijn geweest wanneer dit
bouwwerk zou zijn opgeruimd. En toch was het er
erg na aan toe. Bijgaande foto's van recente datum
tonen hoezeer het verval in de laatste drie jaren is
voortgeschreden en het is zeker een juichkreet
waard om te kunnen mededelen, dat de molen be
houden wordt.
Een voor zijn stad warm voelend inwoner, de aan
nemer André Verstecgen heeft zich over de molen
ontfermd, heeft deze aangekocht cn heeft aan ar
chitect G. Aling te Utrecht opdracht gegeven de
molen tot woonhuis in te richten. In de restauratie
kosten wordt door Rijk, Provincie en Gemeente een
ruime subsidie gegeven, maar toch blijft er voor de
nieuwe eigenaar nog een zeer groot offer voor aan
koop en inrichting over. Door de inbouw van wo-
87
De molen „De Valk" in 1950