als op deze manier het gastheerschap wordt opge
vat is een economische bate in alle opzichten ver
antwoord; trouwens een economische overspan
ning van het toerisme zou ook economisch onver
antwoord zijn.
Hoe doet het moderne V.V.V.-wezen dat nu? Al
lereerst door de toerist liefde tot de natuur en om
geving bij te brengen. Als er wandel- en fietsroutes
worden uitgezet, dan moet daarbij een beschrijving
komen die de toerist op markante punten wijst en
vertelt hoe het vroeger was of waarom het nu zo is.
De streek moet de bezoekers nader worden ge
bracht en daardoor komen de bezoekers nader tot
de streek en haar natuurschoon. Zo ook wat betreft
bomen, bloemen en planten. Voorts moet de gast
erop gewezen worden dat alle vrijheid hem is ge
waarborgd mits hij rekening houdt met de volks
aard en zich niet wat kleding en gedragingen be
treft in een soort land van wilden moet wanen. An
derzijds mag van de ontvangende partij worden
verwacht dat zij toont te begrijpen en te billijken
dat de uit de vreemde gekomene op sommige pun
ten andere denkbeelden huldigt.
Voorts is ook het V.V.V.-wezen ervan overtuigd
dat een volkomen vrij kamperen in ons overbe
volkte land, en ook in Twente, niet meer toelaat
baar is. Men kan het betreuren maar de overheid
kan niet toestaan dat overal tenten of vaste gebou
wen verrijzen.
Daarom streeft V.V.V., in samenwerking met de
overheid, als regel naar bepaalde aangewezen kam
peerterreinen en kampeergelegenheden waarbij een
soepel maar geregeld toezicht mogelijk is.
V.V.V. zal gaarne stadstochten organiseren waar
onder deskundige leiding vreemdeling en stadge
noot de plaats goed kunnen leren kennen.
V.V.V. wil kortom alle beschikbare krachten rich
ten op de culturele opvoeding van de toerist (de
Twentse folkloristische gebruiken niet te vergeten)
opdat deze inderdaad de waarde van de Twentse
mens, de Twentse natuur en het Twentse architec
tonische schoon in stad en platteland zal leren ken
nen. Dat alles behoeft niet uit te sluiten dat ook ge
legenheid moet worden geboden om eens zonder
culturele achtergrond te zwemmen, een dansje te
maken, of zich in een speeltuin kinderlijk te ver
meien. Ook dat heeft de mens nodig. Het is daar
bij een opdracht voor V.V.V. ook degenen die van
de economische baten van het toerisme moeten le
ven deze zienswijze bij te brengen opdat de immers
zo welkome gast zich niet zonder meer een winst
object voelt.
In dit licht beschouwd blijft het ons gedeeltelijk
een raadsel waarom Twentse en andere natuurbe
schermers ons werk hoofdzakelijk beschouwen als
„natuurgevaarlijk" en derhalve ongewenst. Im
mers ook zij kunnen de sociale noodzakelijkheid
van een zo goed mogelijk doorbrengen van een va-
cantie door de massa onmogelijk ontkennen en
daarom zouden we eerder mogen verwachten dat-
de natuurbeschermers verheugd zijn dat V.V.V.-
organisaties gereed staan de gasten op te vangen en
in bovengenoemde zin voor te lichten. Zoals wij
het zien hebben we elkander dringend nodig in een
gezamenlijke strijd van opvoedkundige waarde te
gen de zeer velen die nog niet weten zich in de na
tuur (en in de vacantie) te gedragen. De werkelijk
heid is echter dat in Overijssel en in Twente het
V.V.V.-wezen al enige jaren de hand heeft uitge
stoken maar dat de natuurbeschermers deze hand
niet of nauwelijks hebben willen aanraken.
Moge dit artikeltje van onze zijde wederom een
poging zijn tot dit o i. zo broodnodige nauwe
contact.
TWIKKEL'S VOORTBESTAAN VERZEKERD
Op 7 April 1953 is ten overstaan van notaris Zwart
te Amsterdam de acte gepasseerd waarbij het Kas
teel Twikkel te Delden met de bijbehorende eigen
dommen door Vrouwe Marie baronesse van Heec-
keren van Wassenaer, geb. gravin van Aldenburg
Bentinck van Zuylestein is overgedragen aan de
„Stichting Twickel".
Hierdoor wordt bereikt, dat een omvangrijk bezit
als één geheel in stand blijft. Immers, niet alleen
het fraaie kasteel met zijn belangwekkende, voor
namelijk achttiende-eeuwse interieur, de uitmun
tende bibliotheek, eveneens voornamelijk uit de
18de eeuw, zijn in deze schenking begrepen, maar
ook een grondbezit van ca. 4000 ha. Talloze oude
boerderijen (kenbaar aan de Twikkelse kleuren op
de luiken) op goed onderhouden, vaak omwalde er
ven, park, bossen en bouwlanden, beken en water
molens behoren er toe.
Het kasteelarchief, aangevuld met archivalia be
treffende de Wassenaers is een bron van historische
gegevens, ook voor het Westen des lands.
Met instemming gewagen wij van de medewerking
door de Minister van Financien verleend door vrij
stelling van schenkingsrecht; maar bovenal gaat
onze dankbaarheid uit naar de schenkster, die door
haar offer een zo belangrijk cultureel bezit voor ons
allen heeft willen bewaren
C.F.J.
38