als op deze manier het gastheerschap wordt opge vat is een economische bate in alle opzichten ver antwoord; trouwens een economische overspan ning van het toerisme zou ook economisch onver antwoord zijn. Hoe doet het moderne V.V.V.-wezen dat nu? Al lereerst door de toerist liefde tot de natuur en om geving bij te brengen. Als er wandel- en fietsroutes worden uitgezet, dan moet daarbij een beschrijving komen die de toerist op markante punten wijst en vertelt hoe het vroeger was of waarom het nu zo is. De streek moet de bezoekers nader worden ge bracht en daardoor komen de bezoekers nader tot de streek en haar natuurschoon. Zo ook wat betreft bomen, bloemen en planten. Voorts moet de gast erop gewezen worden dat alle vrijheid hem is ge waarborgd mits hij rekening houdt met de volks aard en zich niet wat kleding en gedragingen be treft in een soort land van wilden moet wanen. An derzijds mag van de ontvangende partij worden verwacht dat zij toont te begrijpen en te billijken dat de uit de vreemde gekomene op sommige pun ten andere denkbeelden huldigt. Voorts is ook het V.V.V.-wezen ervan overtuigd dat een volkomen vrij kamperen in ons overbe volkte land, en ook in Twente, niet meer toelaat baar is. Men kan het betreuren maar de overheid kan niet toestaan dat overal tenten of vaste gebou wen verrijzen. Daarom streeft V.V.V., in samenwerking met de overheid, als regel naar bepaalde aangewezen kam peerterreinen en kampeergelegenheden waarbij een soepel maar geregeld toezicht mogelijk is. V.V.V. zal gaarne stadstochten organiseren waar onder deskundige leiding vreemdeling en stadge noot de plaats goed kunnen leren kennen. V.V.V. wil kortom alle beschikbare krachten rich ten op de culturele opvoeding van de toerist (de Twentse folkloristische gebruiken niet te vergeten) opdat deze inderdaad de waarde van de Twentse mens, de Twentse natuur en het Twentse architec tonische schoon in stad en platteland zal leren ken nen. Dat alles behoeft niet uit te sluiten dat ook ge legenheid moet worden geboden om eens zonder culturele achtergrond te zwemmen, een dansje te maken, of zich in een speeltuin kinderlijk te ver meien. Ook dat heeft de mens nodig. Het is daar bij een opdracht voor V.V.V. ook degenen die van de economische baten van het toerisme moeten le ven deze zienswijze bij te brengen opdat de immers zo welkome gast zich niet zonder meer een winst object voelt. In dit licht beschouwd blijft het ons gedeeltelijk een raadsel waarom Twentse en andere natuurbe schermers ons werk hoofdzakelijk beschouwen als „natuurgevaarlijk" en derhalve ongewenst. Im mers ook zij kunnen de sociale noodzakelijkheid van een zo goed mogelijk doorbrengen van een va- cantie door de massa onmogelijk ontkennen en daarom zouden we eerder mogen verwachten dat- de natuurbeschermers verheugd zijn dat V.V.V.- organisaties gereed staan de gasten op te vangen en in bovengenoemde zin voor te lichten. Zoals wij het zien hebben we elkander dringend nodig in een gezamenlijke strijd van opvoedkundige waarde te gen de zeer velen die nog niet weten zich in de na tuur (en in de vacantie) te gedragen. De werkelijk heid is echter dat in Overijssel en in Twente het V.V.V.-wezen al enige jaren de hand heeft uitge stoken maar dat de natuurbeschermers deze hand niet of nauwelijks hebben willen aanraken. Moge dit artikeltje van onze zijde wederom een poging zijn tot dit o i. zo broodnodige nauwe contact. TWIKKEL'S VOORTBESTAAN VERZEKERD Op 7 April 1953 is ten overstaan van notaris Zwart te Amsterdam de acte gepasseerd waarbij het Kas teel Twikkel te Delden met de bijbehorende eigen dommen door Vrouwe Marie baronesse van Heec- keren van Wassenaer, geb. gravin van Aldenburg Bentinck van Zuylestein is overgedragen aan de „Stichting Twickel". Hierdoor wordt bereikt, dat een omvangrijk bezit als één geheel in stand blijft. Immers, niet alleen het fraaie kasteel met zijn belangwekkende, voor namelijk achttiende-eeuwse interieur, de uitmun tende bibliotheek, eveneens voornamelijk uit de 18de eeuw, zijn in deze schenking begrepen, maar ook een grondbezit van ca. 4000 ha. Talloze oude boerderijen (kenbaar aan de Twikkelse kleuren op de luiken) op goed onderhouden, vaak omwalde er ven, park, bossen en bouwlanden, beken en water molens behoren er toe. Het kasteelarchief, aangevuld met archivalia be treffende de Wassenaers is een bron van historische gegevens, ook voor het Westen des lands. Met instemming gewagen wij van de medewerking door de Minister van Financien verleend door vrij stelling van schenkingsrecht; maar bovenal gaat onze dankbaarheid uit naar de schenkster, die door haar offer een zo belangrijk cultureel bezit voor ons allen heeft willen bewaren C.F.J. 38

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1953 | | pagina 26