TON KOOT
OP HEEMWAGHT
Dat onder de springvloed van gewelddaden, die
Neêrland's schoonheid in deze tijd treffen, ook
Heemschut's secretaris wel eens bang te moede
wordt, zal een ieder, die niet blind is voor wat rond
om hem gebeurt, kunnen begrijpen.
Zeker, er zijn dan reclameverordeningen, plaatse
lijke en provinciale schoonheidscommissie's, wel
standsbepalingen, voorlopige monumentenlijsten,
een voorlopige monumentenwet, een voorlopige
monumentenraad, enz. gekomen, maar daarnaast
is de snelheid toegenomen met haar slopende ten
dens van afjakkering, is het onpersoonlijke massa
product gekomen, dat met zijn legioenen alles on
der de voet dreigt te lopen wat niet mee in de pas
wil gaan. Daarmee gaat veel verloren wat op de
eerder genoemde wijze werd gewonnen, want het
gaat gepaard met de onheilspellende mentaliteit
der vervlakking. Vervlakking is een der ergste vij
anden van Heemschut, want wie daarmee behept
raakt ziet geen schoonheid meer en wie geen
schoonheid meer ziet beschermt haar ook niet.
Het is een zware strijd voor Heemschut.
Het was een mooie dag voor Heemschut toen op de
2de Februari de post geen handen genoeg had om
de brieven en telegrammen aan te dragen, toen de
vrienden van Heemschut uit alle windstreken des
lands kwamen om het Bondsbestuur te complimen
teren met volbrachte arbeid en aan te moedigen
om zijn taak voort te zetten. Dat daaronder ook be
tuigingen van waardering waren van bijna alle pro
vinciale besturen, vele gemeentebesturen, diensten,
bedrijven en instellingen, zoalsde directies van de
Nederlandse Spoorwegen, Nederlandse Heide
maatschappij, Staatsbosbeheer, provinciale plano
logische diensten, de Rijkscommissie voor de Mo
numentenzorg, de Natuurbeschermingsraad, Pul-
chri Studio, Natuurhistorische en oudheidkundige
verenigingen, A N.W.B K N.A.C., A.N.V.V.,
V.V.V.'s, van naaste medestrijders zoals: Natuur
monumenten, Menno van Coehoorn, Hendrick de
Keyser, Kon. Ned. Oudheidkundige Bond, Kon.
Oudheidkundig Genootschap, De Vechtstreek, De
Hollandse Molen, de Provinciale Landschappen,
en talloze particulieren w.o. uit Frankrijk, België en
Indonesië, stemt tot grote erkentelijkheid. Dat ge
deputeerden, burgemeesters, industriëlen, archi
tecten, artsen en zovele anderen als vertegenwoor
digers uit het maatschappelijke leven hun werk
hadden laten rusten om zelf naar Heemschut's
herdenking en receptie te komen, dit alles moge als
bewijs gelden, dat Heemschut leeft en waard is er
voor te vechten. Het is een aanmoediging om ook
na veertig jaren door te gaan en meer kringen nog
uit het maatschappelijke leven bij ons werk te be
trekken. Meer architecten, meer ingenieurs, meer
kunstenaars, meer publicisten, maar ook meer fa
brikanten, huiseigenaars, opvoeders, verkeersauto-
riteiten en al die velen, die wij op onze weg ont
moeten en zo vaak bestrijden moeten en al die ve
len, die eigenlijk met ons doel sympathiseren, maar
toch nog niet actief meedoen. Het was bemoedi
gend in vrijwel de gehele Nederlandse pers waar
dering te vinden voor Heemschut's waakzaamheid
en streven naar begrip en eerbied voor 's lands
schoonheid.
Enkhuizen
In Enkhuizen kwam een voorstel van B. W. aan
de orde, om, ten behoeve van de N.V. Enkh. Beton
industrie voor de duur van vijfjaren een deel van
het zgn. plantsoen aan de Noorderkade bij de
Compagniebrug voor opslag van rioolbuizen, dak
platen e.d gerede betonproducten af te staan. De
Bond Heemschut drong bij de Gemeenteraad op
redelijke beperking van dit plan aan, met het oog
op de onmiddellijke nabijheid van het Peperhuis
(Zuiderzeemuseum). De Gemeenteraad verwierp
het voorstel van B. W. met 67 stemmen.
29
Enkhuizen een omgeving waar opslag van betonnen riool
buizen uit de toon valt. foto Ton Koot
