Corneille F. Janssen
HET UITBREIDINGSPLAN DER GEMEENTE RENKUM
Onlangs heeft de Raad der gemeente Renkum een
uitbreidingsplan vastgesteld. De Raad heeft daar
bij vrijwel alle wensen van Heemschut ingewilligd,
en een aantal wegen, dat op het ontwerp-plan was
aangegeven laten vervallen. Dit bijzondere succes
verdient de aandacht; waarom hierbij een exposé
van de door Heemschut aangevallen wegprojecten
volgt.
Wij schreven reeds, dat de raad vrijwel alle wensen
had ingewilligd; één weg is op het plan blijven
staan. Op schetskaartje i ziet men met een dubbele
lijn aangegeven de bestaande Rijksweg van
Utrecht naar Arnhem, zoals deze zich in een aan
tal bochten door de kommen van Renkum en
Heelsum wringt. Op het plan is nu een radicale
omlegging van deze weg om Heelsum en Renkum
heen geprojecteerd. Deze verlegging begint ten W.
van Renkum, loopt vlak achter de bebouwing van
het dorp om, en splitst zich in twee takken: de
noordelijke sluit aan op de bestaande Rijksweg,
de zuidelijke begeeft zich in het dal van de Heel-
sumse beek, om tenslotte ten O. van Heelsum en de
beruchte S-bocht op de Rijksweg aan te sluiten.
Inderdaad zal bij uitvoering van dit project een
radicale oplossing van het verkeersprobleem bereikt
zijn, maar ten koste waarvan!
Het dal van de Heelsumse beek is het enige beek
dal van de zuidelijke Veluwezoom, dat nog vrijwel
ongeschonden is. Het dal van de Renkumse beek
is voorgoed ontsierd door een kolossale papierfa
briek, terwijl Heveadorp en de rubberfabrieken
het derde dal vernield hebben. De Veluwezoom
ontleende echter zijn bekoring voor geen gering
deel aan zijn steile Rijnoever, die op drie punten
werd doorbroken door schilderachtige beekdalen.
Slechts bij Heelsum kan men nog zien, welk een
aantrekkelijk en afwisselend landschap daardoor
ontstond.
De geprojecteerde weg zal als een breed lint dit dal
doorsnijden, en door zijn afwijkende schaal reeds
een ernstige ontsiering betekenen. Daarbij komt
nog, dat het beekdal bij hoge standen van de Rijn
onder water staat; de weg zal dus verhoogd moeten
worden, zodat in de toekomst een dijklichaam in
het dal komt te liggen. Dat betekent het einde, ook
van dit beekdal.
Is deze ingrijpende wegverlegging nodig? Onge
twijfeld is dit niet het geval. Immers, wij beschreven
reeds, hoe de verlegging bij Renkum in een noor
delijke en zuidelijke arm gesplitst zal worden. Al
leen de noordelijke arm, welke weer aansluit op de
Rijksweg, zou voldoende zijn, om bij Renkum een
bevredigende oplossing te bereiken. De afsnijding
van de S-bocht bij en door Heelsum kan geschieden
door een korte wegverlegging ten Z. van het dorp,
op ons schetskaartje aangegeven door drie stippel
lijntjes naast elkaar. Bij uitvoering van deze korte
wegverbeteringen zal bovendien heel wat minder
weidegrond moeten vervallen dan bij het grote
project het geval is.
Bedenkt men tenslotte, dat in de toekomst het
„grote verkeer" ongetwijfeld de Rijksweg No. 12
van Utrecht naar Arnhem zal kiezen (het zgn.
Hazenpad) dan kan men in het onderhavige pro
ject weinig meer dan een misplaatst perfectionisme
zien.
Het eerste schetskaartje vertoont nog een tweetal
andere projecten, waartegen Heemschut eveneens
is opgekomen.
De verbinding van Heelsum met Bennekom wordt
gevormd door de Bennekomseweg, welke een schit
terend tracé over de Kijenberg volgt. De breedte
van de weg is voor het locale verkeer dat er gebruik
van maakt, ruimschoots voldoende. Niettemin pro
jecteerde de ontwerper van het uitbreidingsplan
een weg welke van de top van de Kijenberg af in
een wijde boog ten N. van hotel Klein-Zwitserland
om, langs een omweg Heelsum bereikt. Met deze
weg is geen enkel verkeersbelang gediend. De ge
hele gemeente Renkum (welke de dorpen Renkum,
trij
43
KI.Z
SM
