A.A.Kok
GAS, ELECTRICITEIT EN BOMEN
In mijn leerjaren kwam er iets nieuws: gas. Dat
ging door buizen naar deftige huizen. Thuis was
dat niet, daar was de petroleumlamp. Met een
timmerman mocht ik mede naar een buitenplaats
om daar te helpen een gasleiding aan te leggen
langs een oprijlaan naar een groot huis. De lei
dingen moesten komen in houten kokertjes van
grenenhouten tengels. Daarvoor moest een sleuf
gegraven worden, de kokertjes daarin gelegd en in
de kokertjes de ijzeren gasbuizen en dan aange
goten met „warme stinkerij" zoals de dame van
het huis dat noerride. De mastiekpot was een ge
vaarlijk ding want hij vloog op 'n keer in brand en
verschroeide de boombladeren daarboven. Ik leg
de de kokertjes in 't gras tussen de boomstammen
en de verharde weg, menende dat in zachte grond
gemakkelijker gegraven kon worden dan in de ver
harde weg. Maar de timmerman zei: „ai joh, an
dere kant, daar staone geen bome". Ik legde de
kokers aan de andere kant van de weg, waar geen
bomen waren, maar de timmerman gaf de eerste
koker een schop, wees naar boven en zeide: „Bui
ten die blaaje blijfe". Alhoewel ik wist, dat hij te
genspraak slechts beantwoordde met een mep met
'n lat vroeg ik voorzichtig: „Waarom" Het ant
woord was„Dat hoort zo". Dat was zijn antwoord
steeds op al dergelijke vragen. Sedertdien liet ik
gasleidingen altijd aanleggen, vele jaren lang „bui
ten die blaaje".
Maar nu is er electriciteit. Bij mij voor de deur,
Herengracht tussen Vijzelstraat en Koningsplein,
oneven zijde, moesten kabels gelegd worden. Eni
ge jaren geleden werden daar alle bomen gerooid
zodat we ineens een „lege gracht" zagen. Iedereen
mopperde toen. Maar toen de stammen op de
schuit lagen, was er geen stukje timmerhout bij,
zelfs maar weinig brandhout, alleen spint en bast
en wat hout geweest was leek op gemalen kaneel.
Toen werden er boompjes geplant en na enige
jaren werden dat al bomen, zodat 't weer een Am
sterdamse gracht is geworden. Onlangs werd een
sleuf gegraven, vlak langs die tot bomen geworden
boompjes en daar werden electrische kabels in ge
legd. Dat deed de Gemeente dus dat zal wel goed
gebeurd zijn. Maar nu de vraag: waarom moeten
électrische kabels vlak langs de boomstammen ko
men De timmerman van de gasleidingen zal niet
meer leven zodat ik het die niet meer vragen kan.
NIEUWE LEDEN
Als buitengewoon lid traden toe:
U. H. Kollaard, Utrecht; J. G. H. Jordaan, Haaks
bergen; L. Boas, AmsterdamJhr Mr M. N. van
Loon, Laren N.H.; G. W. van Aardenne, Dor
drecht; L. Emmeriks, Haarlem; H. Molendijk,
Amersfoort; G. van Tienhoven, Aerdenhout; N. J.
Vis, Wormerveer; J. Hilgeman, Linschoten.
Als donateur trad toe
N.V. v.h. Mispelblom Co, Zutphen.
68
Het was een schone dag, de dag van
onze vergadering in Dordrecht. Met
vriend Trouw reed ik over Utrecht,
Vianen, Lexmond, Meenkerk en Go-
rinchem naar Dordt. We waren verrukt
over de mooie weg. Niet een uitgerekte
autobaan, maar een echte route waar
kalm rijdenden genieten van het in zon
neschijn badende landschap.
Bij Lexmond werden we meer dan ver
rast door een alleraardigst huis, dat laag
langs de weg stond en dat gesierd werd
door tientallen potplanten in verschil
lende soorten.
Met Manna de Wijs Mouton zeggen
we: „Voor het huisje staan de bloempjes
in hun potjes opgeschikt. Het zijn er
zovele het zijn rode, het zijn gele".
De verzorgster werd gecomplimenteerd
voor haar' hoveniers kunst. De bloemen
waren nog mooier geweest zei de Wed.
Westerhout. Van beide maakten we
een foto. Trouw en ik vonden dit tafe
reeltje van de door Wed. Westerhout
goed verzorgde planten een waardig
heemschutbeeld. J. R. K
