95
Smgelg) achL Ie Pm mei end 11a de demping,
molens van de Schermerpolder, de demping van de kerk-
rmg te Sommmelsdijk, de openbare verkoping voor af
braak van het kerkgebouw te Harencarspel.
Al bladerende in de jaargangen komen de herhalingen.
De Buitenkamppoort te Amersfoort 2011 afgebroken
worden; schorsing door de Provincie Utrecht, vernieti
ging van het Raadsbesluit door de Kroon op advies van
de Raad van State. Enige jaren daarna dezelfde opvol
ging. Gaat men daar nu zien, dan is daar een gerestau
reerde poort.
Zo gingen we "door. De Singelgracht te Purmerend werd
ondanks protest gedempt; eerst thans is te oordelen, met
erbij de plaatjes uit de jaargang 1929-
Die opstelletjes, samengevat onder het hoofd „Wat Heem-
schut's aandacht had", wekken bij herlezing velerlei her
innering. Maar wat er niet bij staat is dat elk geval ter
plaatse bezocht en besproken werd, of 't dicht bij Am
sterdam was, in Groningen of in Zeeuws-Vlaanderen,
met andere deskundige bestuursleden of ander soort
leden, of alleen. Hoeveel tijd kostte dat! En toch was 't
zo aantrekkelijk. Het werd tot een plicht. En welk een
heerlijkheid nu nog ergens langs te komen en te den
ken' weet je nog wel, dat zou ereens gesloopt of gedempt
worden.
Verheugend was het redactioneel werk, omdat geleidelijk
veld gewonnen werd'. De ingenieurs, in de aanvang de
vernielers die ons minzaam uitlachten, kregen belang
stelling en gingen meedoen. De Burgemeesters gingen
[oto-ai clii< IS.TL
begrijpen dat hun Gemeente donateur moest worden.
De Provinciale besturen die zoveel brieven van de Bond
Heemschut gezien hadden, werden donateur. Al die brie
ven gingen altijd mede voor de avond, in een omslag
met B.D.T. bij de thee.
Dat was allemaal het gevolg van dat blaadje waar HEEM
SCHUT op stond, van 1924-'35 in folio, van 1936-'4l in
kwarto formaat. Dat blaadje, dat altijd netjes op tijd ver
scheen, meer dan twintig jaren achtereen, ondanks alles,
wat zich in de jaren voordeed. Begrijpt U het? Ik niet.
Wellicht kwam 't doordat er geen tijd voor was en door
die omslag B.D.T.
Daar kwamen ook dissonanten bij te pas. Van de enke
len, die een verband zochten tussen mijn werk en Heem
schut en in wangunst prevelden „hij gaat met.Heemschut
er in en met êen opdracht er uit". Of van een gemeente
bestuur, dat mij iets wilde laten bouwen maar dat niet
deed, omdat de wethouder had gezegd dat ik voor Heem
schut werkte en geen twee Heren kon dienen. Maar ik
ging door. Vroeg men mij of Heemschut een betaalde
betrekking was, dan antwoordde ik: „Ja, dat wordt ge
honoreerd met artikel 1 der statuten, het waken voor de
schoonheid van Nederland en daar hebben we allemaal
wat aan". Ik schreef zoals ik dacht en sprak, soms zelfs
in vloeiend Amsterdams. Op 'n keer kreeg ik zo maar
het lidmaatschap van de Maatschappij der Nederlandsche
Letterkunde.
Het adviesbureau werd steeds bezwaarlijker. Als een
