HET ZUIDERZEEMUSEUM WERKELIJKHEID 'ut i?\ - sï* - ÏV*; x X; -4 I" 54 door Dr. H. E. van Gelder Voor enige weken werd in de fraaie raadzaal van het Stadhuis van Enkhuizen de Commissie geïnstalleerd, die de directeur van het Zuiderzeemuseum zal bijstaan bij de uitvoering van de door hem ontworpen plannen voor dat museum, waarbij die Commissie tevens besloot die plannen zelve als een idealiter te verwezen lijken programma te aanvaarden. Reeds enige maanden tevoren was door de Minister van O., K. en W. de heer Bouma tot directeur van dit nieuwe Rijksmuseum benoemd. Waar de heer Bouma hier over die plannen uitvoerig te spreken komt, zij het mij vergund in korte trekken te verhalen, wat er aan is voorafgegaan ten einde tot het thans bereikte resultaat te komen. Reeds in 1930 werd met medewerking van velen in Enkhuizen een tentoonstelling gehouden betrekking hebbende op de Zuiderzee en haar eigenaardige cul tuur, ;welke tengevolge van de systematisch verder gaande drooglegging aan het gevaar van verloren te gaan was blootgesteld. Er werd een belangwekkende collectie bijeengebracht, die ook- grote belangstelling trok en die zeker niet naliet in Enkhuizen-zelf de geesten wakker te maken. Doch het lag niet in de opzet het bijeengebrachte tezamen te houden en zo werd het weder, na afloop der expositie, grotendeels her en der verspreid. Intussen ging de drooglegging geregeld door en begon zich langzamerhand een gehele verandering door te zetten niet slechts van het uiterlijk aspect, maar ook van het economische en culturele leven .langs de Zuiderzeekust. Het ontbrak aan enige organisatie, welke zich daar over ontfermde, al begon bij velen de gedachte toch steeds sterker te leven, dat hier iets onderging, waar- «M L ■UL, Ttgenujoidige toestand'van de Wieidtjk gezien tan hetzelfde punt als afbeelding °P PaS 5 5 F°l0 I Pooitje i/i de Diommedans roto Ton Kool aan de herinnering niet mocht verloren gaan. In hei hjederl. Openluchtmuseum te Arnhem kwam een Markerhuis, dat, hoe compleet en curieus ook, op zichzelf wel wat vreemd stond in het echt Gelderse bósland. Toch zou van de zijde van het Openlucht museum ten slotte het verlossende woord komen. Dii zou echter eerst geschieden, nadat het in de oorlogs jaren tot Rijksmuseum voor Volkskunde was gewor den en, daardoor over ruimer middelen beschikkend, een breder basis voor zijn ontwikkeling ging leggen door een systematische inventarisering op te zetten van de nationale volkscultuur. Daarbij bleek, op hoe. vei - ontrustend snelle wijze deze juist rondom de Zuiderzee

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1948 | | pagina 8