HET ZUIDERZEEMUSEUM WERKELIJKHEID
'ut i?\
-
sï*
-
ÏV*; x
X; -4
I"
54
door Dr. H. E. van Gelder
Voor enige weken werd in de fraaie raadzaal van het
Stadhuis van Enkhuizen de Commissie geïnstalleerd,
die de directeur van het Zuiderzeemuseum zal bijstaan
bij de uitvoering van de door hem ontworpen plannen
voor dat museum, waarbij die Commissie tevens
besloot die plannen zelve als een idealiter te verwezen
lijken programma te aanvaarden.
Reeds enige maanden tevoren was door de Minister
van O., K. en W. de heer Bouma tot directeur van
dit nieuwe Rijksmuseum benoemd.
Waar de heer Bouma hier over die plannen uitvoerig
te spreken komt, zij het mij vergund in korte trekken
te verhalen, wat er aan is voorafgegaan ten einde tot
het thans bereikte resultaat te komen.
Reeds in 1930 werd met medewerking van velen in
Enkhuizen een tentoonstelling gehouden betrekking
hebbende op de Zuiderzee en haar eigenaardige cul
tuur, ;welke tengevolge van de systematisch verder
gaande drooglegging aan het gevaar van verloren te
gaan was blootgesteld. Er werd een belangwekkende
collectie bijeengebracht, die ook- grote belangstelling
trok en die zeker niet naliet in Enkhuizen-zelf de
geesten wakker te maken.
Doch het lag niet in de opzet het bijeengebrachte
tezamen te houden en zo werd het weder, na afloop
der expositie, grotendeels her en der verspreid.
Intussen ging de drooglegging geregeld door en begon
zich langzamerhand een gehele verandering door te
zetten niet slechts van het uiterlijk aspect, maar ook
van het economische en culturele leven .langs de
Zuiderzeekust.
Het ontbrak aan enige organisatie, welke zich daar
over ontfermde, al begon bij velen de gedachte toch
steeds sterker te leven, dat hier iets onderging, waar-
«M
L
■UL,
Ttgenujoidige toestand'van de Wieidtjk gezien tan hetzelfde punt als afbeelding
°P PaS 5 5 F°l0 I
Pooitje i/i de Diommedans
roto Ton Kool
aan de herinnering niet mocht verloren gaan. In hei
hjederl. Openluchtmuseum te Arnhem kwam een
Markerhuis, dat, hoe compleet en curieus ook, op
zichzelf wel wat vreemd stond in het echt Gelderse
bósland. Toch zou van de zijde van het Openlucht
museum ten slotte het verlossende woord komen. Dii
zou echter eerst geschieden, nadat het in de oorlogs
jaren tot Rijksmuseum voor Volkskunde was gewor
den en, daardoor over ruimer middelen beschikkend,
een breder basis voor zijn ontwikkeling ging leggen
door een systematische inventarisering op te zetten van
de nationale volkscultuur. Daarbij bleek, op hoe. vei -
ontrustend snelle wijze deze juist rondom de Zuiderzee