OP HEEMWACHT 33 Hel is wel een zeer merkwaardig tijdperk, waar in wij leven, een periode vol legenstellingen. Er is in de gehele wereld een algemeen verlangen naar en behoefte aan rust en vrede en er heerst een voortdurende onrust en onzekerheid. In eigen land, waar wij opgescheept zijn met de erfenis van een moordende bezetting en een ver woestende oorlog, en omringd zijn door in min ol meerdere mate ingezogen buurstaten, wordt dapper gezwoegd, om orde op eigen zaken te stellen. Er is een grote achterstand in de woningbouw en er is een steeds toenemende bevolking. Er is groter be koel te dap ooit, aan de rust en de schoonheid van de natuur en er is de noodzaak om steeds meer lorrcinen in cultuur te brengen ten koste van die schoonheid. Het is een zware lijd met veel teleurstellingen voor allen, die strijden voor de schoonheid van ons land; \oor allen, die naar de geest en metterdaad Heemschutter zijn. Toch mag dat ons niet beletten die strijd voor! te zetten. Er zijn meer individuelen en tot verenigingen verbonden strijders voor Ncor- land's schoonheid dan waarop wij ooit bogen kon den. Er zijn meer ovorhoidsburcaux dan wij ooit gehoopt hadden; en ziet hoe clezc wereld tegen woordig is, er is meer oppervlakkigheid, meer on verschilligheid en groter schennis en sloping dan wij ooit gevreesd hadden. Vaak komt dit voort uit fantasieloze zakelijkheid, uit zielloze nuchterheid, enkel bedacht op berekend voordeel. Dat is een uitermate gevaarlijke gesteldheid. Lieden, die onder deze mentaliteit gebukt gaan, willen niet anders, omdal zij niet anders kunnen. Zij missen de godde lijke gave schoonheid te zien, en te kennen waar deren. Helaas vervullen zij niettemin ook hoge functies in overheidsdienst en tasten zij 'stands schoonheid aan uit overwegingen van zeer een zijdige aard. Zo gaan ook handelingen om woeste grond in cultuur te brengen, lijnrecht in tegen de noodzaak, om in ons dichtbevolkte land voldoende gebied open tc laten voor natuurlijke afwisseling en ge zonde ontspanning, in ons van steden ovorkropl land is het al lang niet meer enkel een ideëel be lang hier geducht rekening mede te houden. Zo worden in de historische stadskernen stijlvolle oude huizen op Jast van de ene overheidsdienst ge deeltelijk of zelfs geheel gesloopt, uit overwegingen van veiligheid of hygiëne, zonder dat vooraf ge wezen wordt op de mogelijkheid 0111 met behulp van een andere overheidsdienst (Rijksmonumenten zorg) het huis te behouden en tc restaureren. Dat is vreemd, dat is tegenstrijdig, dat is niel doel treffend en niel in het belang van hef land. Komt dit alles alleen uil de onrust des tijds voort, dan is het zeer wenselijk, dat, zoals een In diaanse zegswijze luidt, er spoedig vrede dale in de harten der mensen. Het was weer vreemd en tegenstrijdig in de af gelopen maanden uit het Stedelijk Museum Ie Amsterdam een grote hoeveelheid gevel fragmenten van kunsthistorische betekenis naar buiten te zien brengen om o.a. op de openbare weg tc worden uitgelegd, voor een deel bestemd om door moderne beeldhouwers verwerkt te worden,' voor een cleel -bestemd voor de puinhoop. Het betrof hier de gedurende tientallen jaren, dank zij het optreden van enkele serieuze belang stellenden, bijeengebrachte verzameling mijl- en banpalen, gevelstenen, gehele topgevels en talloze kostelijke bouw fragmenten, welke gered waren van slop in gen te Amsterdam. Het was vooral de verdienste van de oud- hoofdinspecteur van het Gemeentelijk Bouw- en Woningtoezicht, de Heer E. van Houten, dal deze fragmenten, hier bijeengehouden, geïnventariseerd en in tekening gebracht waren. Het was de bedoeling de fragmenten ter beschik king te houden van hen, die bouwden in de bin nenstad, zodat de fraaie fragmenten op de best mogelijke wijze weer aan hun oorspronkelijke be stemming konden voldoen. Dit is in overleg met de

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2023 | 1947 | | pagina 3