31
den, want werk geeft voorspoed en voorspoed doet de oude huizen en gevels op
knappen. De oude gevels hebben een opknapbeurt noodig. Zooals in Hoorn zoo
veel gevels teloor gingen omdat de menschen geld te veel hadden, zoo bleven in
Enkhuizen de gevels gespaard omdat de menschen geld te weinig hadden. Dan is
het nu de tijd, nu de leerjaren van het restaureeren voorbij 'zijn en we weten hoe 't
behoort te gebeuren, om al die schoone oude geveltjes en de bouwvallige kerk
netjes te herstellen om Enkhuizen te maken tot de allerprachtigste stad van Hol
land. We gaan nog eens als vroeger het stadhuis bezoeken aan de Breedstraat.
Het staat er nög.' Ook de schilderijen van de Lairesse en van Houbrakén zijn er
nog. Het huisje er schuin tegenover staat nog veel meer voorover dan vroeger en
heeft slechts een muggestoot noodig om op straat te vallen; men zegt dat dit huisje
sedert lang eigendom is eener Amsterdamsche vereeniging en dat er te Enkhuizen
een eigen vereeniging komt, net als in Hoorn.
We gaan ook nog eens opzoeken de groote ledige vlakte binnen de veste, aan de
landzijde van de stad. Oudtijds waren daar huizen, bij ons eerste bezoek weiden,
nu allemaal bloemen en kool. Ver weg staat in den stadswal nog de Koepoort,
maar daarmede is iets zonderlings gebeurd. Vroeger ging de weg door de poort,
maar nu gaat de poort door den weg. De fraaie oude boogbrug is weggebroken en
vervangen door net zoo een, doch veel breeder en zonder schoonheid. Omdat de
nieuwe breede brug ligt in de as van de poort, staat de poort nu niet alleen in
den weg, maar op 'den weg en tot de knieën in den grond, want de rijwegen gaan
er aan beide zijden omheen. Voetgangers en wielrijders trachten wel eens door
de poort te gaan, maar dat is erg gevaarlijk als er een automobiel aankomt. Ons
kort bezoek aan Enkhuizen eindigt met de bezichtiging van het grachtje de Haven-
dijk, dat bijna aan demplust ten prooi gevallen was, welke poging via Amsterdam
door den Haag verijdeld werd. Welk een kostelijke plek is deze omgeving, bij de
binnenhaven, bij de zee, bij den dijk, bij alles tegelijk. Net een plek om hier alles
te bewaren wat betrekking heeft op de Zuiderzee. Niet als een dood museum, met
opgezette poppen, maar als een levend iets waar de hamer klopt en de volkskunst
wordt gemaakt. Dan kan daar ook nog eens gehouden worden een ,,réunion hip-
pique die er juist was bij ons vorig bezoek, toen bij de harddraverij de bevolking
van de omgeving in eigen- kleederdracht verscheen.
M e d e m b 1 i k est un vrai tombeau vond Havard. Zijn bezoek was eén gebeur
tenis voor de geheele stad'en men sprak er nog lang daarna van. De verzending
van een brief van Medemblik naar Amsterdam duurde even lang als een post-
zending van Calais naar Marseille. Medemblik had niet kunnen denken dat het
nog eens zoo groot zou wbrden dat het tot voorsteden Middenmeer en Slootdorp
kreeg, dat het een ferm nieuw Raadhuis noodig had. Ook krijgt de stad behoefte
aan een vereeniging zooals die van Hoorn. Dan zou die vereeniging tevens kun
nen overwegen de sedert lang gedempte gracht door de stad weder te laten open
graven. Alvorens Medemblik te verlaten en naar de Friesche kust over te steken,
gaan we nog even zien of koning Radboud's kasteel nog zoo vervallen is. Dat
blijkt niet het geval, 't Is netjes in orde; veel te netjes zelfs, ook al te vroeg ge
restaureerd toen men 't zoo goed bedoelde maar nog niet wist hoe 't gebeuren
moest. De grond waarmede Radboud's grachten waren gevuld en waardoor 't
