WINDBEMALING VAN DE ZIJPE
Wanneer nu en dan de dagbladen plaatjes geven van molens met de mededeeling
erbij dat er weder een molen afgebroken zal worden, moeten onbekenden op dit
gebied wel denken, dat het niet zoo lang meer duren zal dat de laatste molen
van Nederland zal verdwijnen. Het tegendeel echter is waar. De slooperij van de
molens neemt een keer, of eigenlijk heeft reeds een keer genomen. Wie daar een
inzicht in hebben wil moet maar lid worden van de Vereeniging de Hollandsche
Molen. Dan krijgt hij nu en dan een jaarverslag of ander drukwerk, waaruit
duidelijk blijkt, dat er heel wat molens behouden worden. Daar is eerst het ver
beteren van de molens, van de pompen bij de watermolens, van de maalinrichting
bij de korenmolens en van den vorm der wieken bij beide, wat bij elkaar de
bruikbaarheid van den molen als werktuig zoodanig omhoog haalt, dat hij het
weder wint van den inderdaad verouderden molen. Doch nieuwe gezichtspunten
doen zich voor. De electriciteit, de olie of benzine voor motoren. Zullen deze altijd
beschikbaar zijn, ook in oorlogstijd? Doch de wind kost niets en is er altijd. Als
een voorbeeld van wat op dit gebied staat te wachten is bovenstaand plaatje
afgebeeld. De polder De Zijpe in het Noord-Hollandsche polderland is sedert lang
van machinale bemaling voorzien. Doch de windmolen met de woning erbij staan
er nog. Van hoogerhand is een dringend verzoek ingekomen den nog bruikbaren
molen in orde te maken om zoonoodig zonder machinale bemaling den polder
droog te kunnen houden. En ziedaar, niet alleen de molen doch ook 't molenaarshuis
kreeg een opknapbeurt, 't Zijn zulke trouwe wachters, die molens, honderden jaren
lang. En een motor is als een automobiel, glimt erg mooi als hij nieuw is doch
als hij 5 of 10 jaar oud is, dan is 't een oud versleten ding. A. K.
Een der molens in den polder De Zijpe N.-H. wordt, ondanks
aanwezige machinale bemaling, weder in orde gemaakt