WINDBEMALING VAN DE ZIJPE Wanneer nu en dan de dagbladen plaatjes geven van molens met de mededeeling erbij dat er weder een molen afgebroken zal worden, moeten onbekenden op dit gebied wel denken, dat het niet zoo lang meer duren zal dat de laatste molen van Nederland zal verdwijnen. Het tegendeel echter is waar. De slooperij van de molens neemt een keer, of eigenlijk heeft reeds een keer genomen. Wie daar een inzicht in hebben wil moet maar lid worden van de Vereeniging de Hollandsche Molen. Dan krijgt hij nu en dan een jaarverslag of ander drukwerk, waaruit duidelijk blijkt, dat er heel wat molens behouden worden. Daar is eerst het ver beteren van de molens, van de pompen bij de watermolens, van de maalinrichting bij de korenmolens en van den vorm der wieken bij beide, wat bij elkaar de bruikbaarheid van den molen als werktuig zoodanig omhoog haalt, dat hij het weder wint van den inderdaad verouderden molen. Doch nieuwe gezichtspunten doen zich voor. De electriciteit, de olie of benzine voor motoren. Zullen deze altijd beschikbaar zijn, ook in oorlogstijd? Doch de wind kost niets en is er altijd. Als een voorbeeld van wat op dit gebied staat te wachten is bovenstaand plaatje afgebeeld. De polder De Zijpe in het Noord-Hollandsche polderland is sedert lang van machinale bemaling voorzien. Doch de windmolen met de woning erbij staan er nog. Van hoogerhand is een dringend verzoek ingekomen den nog bruikbaren molen in orde te maken om zoonoodig zonder machinale bemaling den polder droog te kunnen houden. En ziedaar, niet alleen de molen doch ook 't molenaarshuis kreeg een opknapbeurt, 't Zijn zulke trouwe wachters, die molens, honderden jaren lang. En een motor is als een automobiel, glimt erg mooi als hij nieuw is doch als hij 5 of 10 jaar oud is, dan is 't een oud versleten ding. A. K. Een der molens in den polder De Zijpe N.-H. wordt, ondanks aanwezige machinale bemaling, weder in orde gemaakt

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1939 | | pagina 8