29
tusschen de huizen, meer
of minder goed van stijl,
zich verschuilen of vrien
delijk toonen. Het stijlvolle
moderne monument van
V.V.V. met de felroode
geraniums doet het bij
zonder goed. En prachtig
is de nieueve lagere school
daartegenover. Maar het
meubilair van den weg!
Al die borden en palen
Alweer is het snelverkeer
schuldig, dat steeds .meer
palen en borden vereischt.
Jammer dat de telefoon hier
niet evenals in de binnenstad onder den grond gestopt is. Daar is het in de stad zelf toen
erg van opgeknapt. Hier aan den buitenweg hinderen nog die hooge, deels nieuwe palen.
En wat vooral hindert de reclameborden zijn gelukkig weg, dank zij scherper ver
ordening dat is de' opdringerig helle aluminiumkleur van'de nieuwe lantaarnpalen.
Hun vorm is ook allesbehalve fraai, heel wat minder karakteristiek dan de oude wel
bekende met hun donkergroene paal en glazen kap. Maar dat zou veel minder opvallen,
wanneer tusschen al het gedempte groen die afschuwelijke blikkerige modekleur,
waarin zij nu weer pas versch geschilderd zijn, ze niet zoo brutaal naar voren deed
treden. Zij hebben een dienende, ondergeschikte functie: laat men dat toch niet
vergeten 1 Zij mogen niet door kleur of vorm zoo kras als hier (en op vele andere
plaatsen helaas!) domineeren. Het advies van Heemschut om ze donkergroen te
verven is tot nu toe in den wind geslagen. Moge het spoedig alsnog worden opgevolgd
Wij gaan verder langs de Singels of door den Engelschen tuin, steeds nog aan den
buitenkant van de stad. Aan beide kunnen we onze vreugde hebben. De Singels
zijn de oude stadsgrachten. Sinds de ontsierende kleine en groote lompe woon
schepen uit den tijd der Zuiderzeewerken verdwenen zijn en plaats hebben gemaakt
voor de bonte, kleurige scheepjes van de binnenvaart, is het hier weer mooi en
onbedorven En van den Engelschen tuin met zijn hoog en oud geboomte, zijn ver
rassend hoog en laag, zijn kleurige bloemperken en kleine lusthof waarin het oude
bolwerk herschapen is, kan men het alleen maar betreuren, dat deze kostelijke
parkaanleg zich niet veel verder uitstrekt. De 19de eeuw die zoo ontzaglijk veel
bedorven, verminkt en gesloopt heeft, heeft de voortzetting van dit bolwerk naar
het zuiden toe afgegraven en er het vrij uitgebreide complex der gas- en electriciteits-
bedrijven neergezet: een aantasting van het oorspronkelijke stadsbeeld waarvoor geen
woorden te vinden zijn. Als we dan nog denken aan de oude poort, de Franekerpoort,
en aan de molens die hier vroeger waren, dan worden we wel weemoedig gestemd
over zooveel moois dat voorgoed en zoo vaak onnoodig verdween, ook hier.
HEEMSCHUT
Harlingen, de toegang tot de Haven met de sluisbrug, de molen
en het huisje het tweede van links met den halsgevel
dat Heemschut eenige jaren geleden wist te redden
