ZANDWEGEN
HEEMSCHUT
29
te over biedt tot indeeling in museum
zalen waar plaats, licht en lucht in
overvloed aanwezig zullen zijn. Maar
verwezenlijking van een eenigszins
bevredigend plan zal trouwens zonder
Rijkssteun niet mogelijk blijken
Maastricht zal diep in den buidel moeten
tasten.
Maastricht, Maart 1937.
W. F. H. de Haan.
Onderschrift van de Redactie. Zooals
uit de oude afbeelding en de foto van
thans blijkt, zijn niet alleen het kerkje
doch ook de bijbehoorende gebouwen
en ook de naburige huizen in de laatste
jaren niet noemenswaard gewijzigd,
zoodat de mogelijkheid bestaat dat hier
een belangrijk stuk van oud-Maastricht
bewaard kan blijven. De moeilijkheid
om voor het oude complex een goede
bestemming te vinden zal dan onge
twijfeld voorop staan. Men noemt dan
veelal eerst „museum" doch vergeet daarbij dat er geld noodig is om een oud
bouwwerk blijvend in stand te houden en dat een museum veelal geen winst
gevende onderneming is. Kan men een museum tot stand brengen dan lijkt de
groepeering der bouwwerken met den ruimen binnenhof daarvoor zeer aantrekkelijk.
Aan het College van Burgemeester en Wethouders der Gemeente Winterswijk
zond de Commissie de Weg in het Landschap, W.I.L. het volgende schrijven:
Edelachtbare Heeren, Het moge onze Commissie „De Weg in het Landschap",
Sub-Commissie van den Bond Heemschut, vergund zijn. Uw College bij dezen
onze erkentelijkheid uit te spreken voor de gelegenheid, die U aan het lid van
onze Commissie, den Heer Ir. G. A. OVERDIJKINK, en aan ondergeteekende,
Secretaris der Commissie, hebt geboden om door eigen aanschouwing kennis te
nemen ,van en overleg te plegen aangaande de in werkverschaffing uit te voeren
werken tot verbetering van verschillende zandwegen in Uwe gemeente. Te meer
stellen wij dit op prijs, aangezien het landelijk gedeelte van Uwe gemeente zulk
Sepulch rijnen kerk met kloostergebouw,
te Maastricht, zooals het thans is