4 HEEMSCHUT werden reeds gelijksoortige, voor week-end bestemde optrekjes door arbeiders betrokken! Het is toch wel heel erg dat, terwijl thans allerwege de roep naar beperking en concentratie der bebouwing wordt vernomen juist het allermooiste stuk van Utrecht op deze wijze moet worden verknoeid. Op elke 1000 M2. één. Maar, reeds staan ze dichter op elkaar. Niets belet, dat iemand, die 1000 M2. heeft gekocht, dat terrein weer in kleinere perceeltjes gaat uitponden. Wat is verder het gevolg voor de rechts en links belendende, aan anderen toebehoorende, bezittingen? Deze verliezen hunne vrijheid en bekoring. Voor goed-willende naastliggers is dergelijke wijze van doen een groote onbillijkheid. De eigenaren klagen, dat bij de geringe breedte der bezittingen hunne eigendommen steeds ongevraagd door degenen, die op het terrein van den buurman zijn gehuisvest worden betreden. Er zit voor hen niet veel anders op, dan ook maar op deze wijze te gaan „exploiteeren". Wat dan inderdaad ook reeds geschiedt. En zoo verrezen op deze prachtige terreinen, behalve de aangeduide „landhuisjes", bereids een leelijk cafétje, een kruideniers- en prentkaartenwinkel en een heel leelijkkoloniehuis. De nadenkende burger vraagt zich af of het zoo maar gaat om zonder weg, zonder rooilijn, zonder uitbreidingsplan, zonder eenig verband met bestaande kernen, dergelijke „nederzettingen" waarvan de consequenties niet zijn te overzien, in het leven te roepen. En, waar hij met genoegen vernam dat, dank zij het flink optreden van autoriteiten, op het eiland Ameland niet minder dan 60 zomerhuisjes zullen worden opgeruimd, terwijl, dank zij een betere inrichting der bouwvoor schriften, in de Gemeente Apeldoorn, onlangs niet minder dan een 60-tal aanvragen voor bouw buiten het uitbreidingsgebied en de verharde wegen zijn afgewezen, houdt hij z.ijn hart vast voor de toekomst van het fraaie en zoo belangrijke Vuursche-complex. Dezer dagen is in deze streek maar op het gebied der Gemeente Hilversum grenzende aan het Gooi-Reservaat door de Stichting van dien naam een boschcomplex aangekocht groot ruim 53 H.A Prachtig. Maar de vraag rijst waarom het overige deel van deze bezitting, waartoe dit bosch behoorde en die in het geheel ruim 180 H.A. groot is, niet onder den hamer is gekomen. Booze tongen fluisteren, dat de omstandigheid, dat dit deel is gelegen in de Gemeente Maartensdijk hieraan niet vreemd is. Het is weer zoo'n lange strook, die misschien naar de in die Gemeente geldende opvattingen zou kunnen worden „geëxploiteerd". Bij de veronderstelde en helaas gebleken „soepelheid" van de Gemeente, dreigt hier een gevaar dat bouwexploitanten gaan parasiteeren op de grenzen van een met publieke middelen verworven natuurreservaat. Zoo dreigen, in het grensgebied van Utrecht en Noordholland, zoowel in de Gemeente Baarn als in Maartensdijk verwerpelijke en onherstelbare dingen te gebeuren die echter kunnen worden bezworen, wanneer èn Provinciale Besturen èn natuurbeschermingslichamen over de administratieve grenzen heen kunnen stappen, wanneer Noordholland en Utrecht, Gooi-Reservaat en Utrechtsch Landschap, de handen inéén weten te slaan tot het aanvatten van een groot en waarlijk nationaal werk waarbij de belangen onzer bevolkingscentra, door de centrale ligging dezer terreinen in zeer groote mate betrokken zijn. Moge het daartoe komen! Oosterbeek, December 1935. J. J. TALSMA.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1936 | | pagina 4