102
HEEMSCHUT
een straat gevoelen. Er is tusschen het wegdek en de huizen zooveel ruimte, dat daarin
voldoende boomen of gewas kunnen groeien.
Terreinen zonder bestemming. Bij alle wegen buiten de kom, zoowel vlak erbij als in het
vrije veld, is evenwijdig met de rooilijn een tweede lijn getrokken, een soort achtergevel
rooilijn en waar wat meer intensieve bebouwing is toegestaan, een derde lijn, de achterkant
der tuinen. Dit maakt dat men daar alleen bouwen kan indien de bouwlustige beschikt over
een terrein dat minstens zoo diep is. Doch iets zeer belangrijks is daarmede bereikt. Het
geweldig groote terrein daarbinnen is zonder bestemming, valt daarom buiten het uitbreidings
plan en is daarmede voor alle bebouwing veilig gesteld. Er mag in 't geheel niet gebouwd worden.
De buitenwegen. Ieder Nederlander kent de schoone dreven van Oisterwijk, de heiden, de
bosschen en de onvergelijkelijke vennen.6) De Vereeniging tot Behoud van Natuurmonumenten
stak er de beschermende hand over uit en kocht in den loop der jaren uitgebreide gebieden.
In de Jaarboeken dier Vereeniging 7) vinden wij, dat achtereenvolgens werden verworven in
de jaren 19131925 een gebied van 294 H.A. Daarna is dit nog iets uitgebreid, dus dit
natuurreservaat overschrijdt de 300 H.A. Het verslag omschrijft dit gebied: „Beboschte
heuvels, waartusschen, door smalle waterloopen verbonden, kleine en groote vennen die
deels uit open water bestaan, deels dicht begroeid zijn met verschillende associaties van
waterplanten. Deze bezitting munt uit door een dieren- en plantenleven vol afwisseling."
De Lind van Oisterwijk in den Franschen tijd Men ziet de Hoofdwacht met recht ervoor het trouwlaantje, de
Fransche Gardes en de pas geplante Vrijheidsboom. Naar een oude litho van A M VAN STRAATEN
