'N HUIS IN 'T NIEUWE LAND 74 HEEMSCHUT Ef moest een huisje gebouwd worden in den V^ieringermeerpolder voor jonge menschen die zich daar wenschten te vestigen als pionier-winkelier. Er was al 'n terrein in erfpacht gevraagd en er was een kaart bij van den heelen polder en een van de metro polis Middenmeer en een bouwverordening. Gedachtig aan de noodzakelijkheid wanneer men iets bouwen moet eerst te gaan kijken waar dat gebeuren moet, ging de reis naar Middenmeer. Pro Fiat. Edam. OosthuizenMedemblik. Daar hadden we een jaar tevoren ook al eens over' den dijk gekeken en een qn_atfzienbaar kleimodderveld gezien, zooiets als de Zeeuwsche schorren. Nu liep er 'n kilometer of wat meer Westelijk een straatweg den nieuwen polder in, smal en vlak. Eerst voorzichtig, toen zestig, tachtig. Wat 'n vlakte die polder. De wegen overdadig ruim met 'n smal middenrijvlak, de rest droge klei. Er stonden boomen, ter dikte van een wandelstok. Ruime vlakten. Eenige landbouwschuren, goed van vorm en vrij goed van kleur, eenige in aanbouw; een stalen .geraamte met een lagen muur erom, het dak van roodachtig gegolfd spul, niet mooi doch goedkoop. Een koolzaadakker, zoowaar een graan akker. Een paard, een tractor, geen vee. ,De weg loopt op 'n vaart. Daar ligt een voorloopige brug, een drijvende pont met ter weerszijden een opklap, practische toepassing van een ergens overgebleven veerpont. Middenmeer. Een breede weg, een brink, enkele huizen, een witte kerk, een groep huisjes in aanbouw. Met de kaart in de hand gewandeld tot 't terrein bleek. Rondom alles woest en ledig. Horizontaal, kilometers ver ruimte. Daar moest 't huis komen. En waaien, waaien, wind alom. En ver w.eg een wegwijzer van den A.N.W.B. Een timmerman-aannemer bleek den levensdurf te hebben gehad zich te Middenmeer te vestigen. Een Zeeuw. Zijn huis was al klaar en in z'n werkplaats draaide de frais. Ze waren er 'n half jaar geleden heen getrokken, sliepen met z'n drieën in een keetje tot 't huis er stond en moeder de vrouw met de kinders. mocht komen. Voor zulk pionierswerk moet iets zijn; ongezien moest hij 't huis bouwen., Een schetsplan gemaakt en gezonden .naar den ,W. M. P. te Alkmaar. Geen antwoord. Dan erheen, 't Plan was niet goed, had den top aan den weg zooals 't een Hollandsch huis betaamt, 't moest echter andersom, stond immers in de Bouwvoorschriften. Bouwvergunning moet de Gemeente Medemblik geven doch de Bouwvoorschriften komen uit Alkmaar moet je maar weten, 't Was een hoekhuis op den hoek van nog ongeboren straten. Ander plan gemaakt met de goot aan den weg, gezonden, gemaakt en weer erheen. Plan was goed doch de dakhelling moest 521/2 graad zijn. Die dakhelling was ontworpen 1 V"ï omdat heel 't huis op dit proportiestelsel stond; dat scheelde nagenoeg niets en is zoo gebleven. Toen aan 'tbouwen. De grond was slobberige klei met vele en groote waddenschelpen. Gewoon fundeeren kon niet; een gewapend betonfundeering van ïll2 Meter breed onder elk muurtje. We zouden geelachtigen steen gebruiken met roodpannen dak. Juist kwam er aan mijn atelier 'n monsterkistje gele Friesche steen. Die was iets geler, fijner, beschaafder dan gele waalsteen. Wel 'n ietsje duurder doch .dan ook echt. Die steen laten komen en gaan bouwen. Metselaars zijn er niet in den Wieringermeerpolderer is niets. Wat men HUIS TE MIDDENMEER IN DEN WIERINGERMEERPOLDER DE BOUW NADERT DE VOLTOOIING

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1934 | | pagina 4