10
HEEMSCHUT
geheel vereenigt. Waar blijft hét
mooie naive werk met materiaal
uit de streek door dorpsvaklui tot
wonderen van schoonheid ge
wrocht, juist omdat zij niet de
bedoeling hadden, met hun werk
uit te blinken, maar zich slechts
voegen wilden met hun eigen
typische streekbouwkunst in het
geheel. Zie, hoe zelfs de natuur-
vertegenwoordigers, de boomen,
netjes op afstand worden gezet
en men heeft zelfs 'een vorm uit
gevonden, gespaard in carton,
waardoor men eiken boom op
BEUKEN VAN EYCKENSTE1N een afstand gezien, volmaakt gelijk
kon snijden met de andere. Snoeien
kan men zulk werk niet noemen.
Dit heeft meer invloed op de menschenmaatschappij, dan men wel aan wil nemen, het indivi-
dueele leven wordt eveneens op de leest gezet, eerst door de eenheidschool, later door de
verdere opleiding. Zelfs de hoogere leer-instituten zijn dikwijls vakschool, waar men naar
een vast plan in een bepaalde richting wordt gestuwd. De groote klassen maken het indivi
dueel behandelen der leerlingen vaak mopelijk. Zoo krijgen wij een soort van middenvorm-
mensch, die niets eigens meer heeft. Die zijn eigen typische talenten niet kent, laat staan,
ontbolstert. Een maat is geschapen, die voor verreweg de meesten niet past, voor de besten
een voortdurende kwelling is. Het is niet waar, dat wij de machine beheerschen, de machine
beheerscht ons en straft ons met crisis en oorlog, als wij hare producten niet voldoende
benutten kunnen. ,j
Daarvoor is nog een reden, waarmede^ Heemschutters in hooge mate rekenen kunnen. De
mensch is totaal vervreemd van de eicjentlijke taak in de natuur. Het contact is verloren.
De Woeste strijd om het bestaan met steeds snellere verkeersmiddelen brengt overal lawaai
en onrust. Er is geen bezinning mogelijk. Te gemakkelijk worden de volkeren tot wantrouwen
en angst tegen elkander gebracht en dan^het slachtoffer van hen, die deze toestanden hebben
aangewakkerd. Was het individueele in de meerderheid van de menschen voldoende ontwikkeld,
dan zou men meer doordrongen zijn yan 's menschen bestemming in de natuur. Men was
zelfstandig en een massa-oorlog met millioenen slachtoffers was niet mogelijk. Men zou tot
bezinning komen en men zou zeker, myt^alle vernuft, waarover dan beschikt zou worden,
dergelijke rampen af kunnen wenden en vraagstukken als crisis en overbevolking oplossen.
Er moet dus gelegenheid komen tot rustige beschouwing. Zij die daartoe geroepen zijn en
dat zijn er voldoende, wanneer hun maar de gelegenheid geboden wordt, moesten uit de
natuur de krachten putten, die zij noodig hebben om de samenleving der menschen op
natuurlijker wijze te leiden. Ook de andere samenlevingen op deze aarde zijn niet weinig
verstoord. Geheele lijsten van planten en dieren zijn uitgeroeid of dreigen ten onder te gaan.
Het geheele samenstel van flora en fauna is uit zijn verband gerukt en gedesorganiseerd.
Nergens, en dat is juist zoo jammer, blijven stukken gespaard, waaruit menschen en planten
en dieren nieuwe krachten konden putten, Zeker is voor het onderhoud van zooveel menschen
