HEEMSCHUT
VEREENIGINGEN EN TIJDSCHRIFTEN
Nederlandsche Jeugdherberg Centrale.
In de Persdienst van de Nederlandsche Jeugdherberg Centrale van December 1932 vestigt
een inzender er de aandacht op, dat de jonge menschen het contact met de natuur niet tot
de zomervacantiedagen dienen te beperken; immers de Noordzeestranden, de stille Hollandsche
plassen, de heiden bosschen, ze zijn anders in Lente, Herfst en Winter, meer verlaten en dus
eenzamer en stiller, maar van een grootschere schoonheid dan in den zomer. Daarom waren
gedurende de Kerstvacantie verschillende Jeugdherbergen geopend.
Zeker een goede gedachte, want velen meenen ten onrechte dat het slechts in de midden
maanden van het jaar de moeite waard is door ons land trekken of de natuur te aanschouwen.
Drente heet het gezamenlijke maandblad van een aantal Drentsche vereenigingen. In „Drente"
van November staat op pag. 5 een alleraardigst gedichtje over schoonheid en gemis daarvan
in Drente van L. KOOPS. Hoewel we niet gaarne met de schaar werken, kunnen wij niet
laten dit over te nemen. Dat deze dichter ook de Nederlandsche taal beheerscht blijkt uit
een gedicht „De Drentsche Hunnebedden" in het Decembernummer van „Drente".
WAT PARTIE LUU VAN DRENTHE ZEGT
De uitgever van voormeld Drentsch blad, VAN GORCUM 6 Co. te Assen, geeft een alleraardigste
Drentsche maandkalender uit, die daar voor twee kwartjes te koop is.
Het Nederlandsch Openlucht Museum.
In het Jaarverslag over 1932 van de Ver. het Nederlandsch Openlucht Museum is o. a. te
lezen over twee belangrijke aanwinsten die het Museum verkreeg, n.1. een ros-oliemolen
afkomstig uit het dorp Zieuwert en een Marker visschershuisje, dat in een smal straatje in
de Kerkbuurt op Marken stond.- De woning is het laatst overgeblevene van het oude type,
waarin nog geen schoorsteen aanwezig was, een z.g.n. „rookhuis", waar de haard vrij op den
vloer staat en de rook door een openslaand luik in het dak uitgang vindt. Meubels en
gebruiksvoorwerpen zullen erin gebracht worden, zoodat het geheel dan een goed beeld zal
geven van dit merkwaardige specimen van oude Marker woningbouw en inrichting.
Zoo kwaanskwies zegt ze mij wel ïes,
Zoo stiekum, under d' haand,
„Ie bint een beste kerel, heur,
Maor zwieg me van oen laand
Oen Drenthe," en dan schudt ze 't heufd,
„Daor weet we alles van"
En dan, dat snap ie wel van zols,
Geet 't schaopescheeren an.
Dan pakt ze uut van links en reks,
„Oen Drenthe! arm en kaol,
De dorpen, menschen en de grond,
't Is alles even schraol.
D'r steet gien enkel mooi kasteel,
Met torens, stark en zwaor,
D'r is gien eene groote stad,
Zeg 't zols, 't is eerlik waor.
Gien mooie parken bint er ok,
Met vievers vol met visch,
En gien kefés met daansmeziek
Waor 't vol van menschen is."
Zoo daost ze dan nog even deur,
Van ditte en van dat,
Maor as ze uutesproken bint,
Dan zeg ik ok ïes wat
Dan zeg ik „luuster nou ïes goed,
Ie nuumt daor nao mekaor,
Een heele bult wat Drenthe mist,
Ie hebt geliek, da's waor.
Van alle dingen die ie nuumt.
Heb Drenthe niks, da's wis,
Maor denk ie, da 'w d'r spiet van hebt,
Nee, man, dat heb ie mis.
Die heele rommel past oes niet,
Welke mensche in het laand
Verzulvert nou een golden ring,
Gebruuk toch oen verstaand.
Oes aole laandschap is van zols
Een schilderij geliek
Waor gil gien liest um neudig is
Zoo zuuver, mooi en riek.
Maor één ding wi 'k oe nuumen toch
Wat 't aole laand bezit,
De liefde van oes Drenthen man,
Waor of we staot of zit
En wordt ik veur een tweede keer
Geboren naoderhaand,
Dan hoop ik, dat 't in Drenthe is,
Zoo mooi is 't Drentsche laand.
L KOOPS.
