HET HUISJE HARINGKADE111129 TE MONNIKENDAM 98 HEEMSCHUT MONNIKENDAM. Het huisje van 1592 aan de Haven, de Haring kade naast de Waag, vóór de herstelling met vooroverhangenden top en na de herstelling. De top hing 80 cM. voorover. De ondergevel is laat- 18e eeuwsch. Het heele verdere huisje is 1592, ook de inwendige constructie en de achter gevel. Te Monnikendam aan de Haven, naast de Waag, staat een alleraardigst oud huisje. Van den overkant gezien vormen de Speeltoren, de Waag en heel het rijtje gammele huisjes een allergenoeglijkst tafereel van typische V^aterlandsche schoonheid van mat-roode baksteen en frisch-roode pannendaken en hier en daar een gewitkalkte plek. t Is een spel van lijn en kleur. Van die huisjes is er één van historische waarde, het huisje rechts naast de Waag. In den baksteenen top van bijzonderen vorm stond in zwarte cijfers 1592. De top hing geweldig voorover. En bij elk bezoek aan Monnikendam hing die top weer-een ietsje meer voorover. En de achterkant, een tuitgeveltje met vlechtingen, stond bijna evenveel achterover. En op den zolder vormden het netwerk van kapsparren en latten een parallelogrammenflguur. Er was niets voor noodig om de heele zaak te doen instorten. Een topgevel van 5 Meter hoog die 80 c.M. voorover hing. Dat zou in Amsterdam niet mogelijk zijn; dat was allang door Bouwtoezicht „afgekeurd". Doch Thomas de Ongeloovige, de patroon der bouwmeesters, waakte over het huisje en het viel, alle mechanica-wetenschap ten spijt, niet om. Eens moet er echter iets gebeuren. Wat te doen. Het oude recept, afbreken en met de oude spullen weer opbouwen of een nieuw experiment, achteroverdrukken. De topgevel is in den waren zin des woords achterover gedrukt. Feitelijk meer getrokken. Eerst werd de top gepakt in een raamwerk van hout en dit gestut. Toen werden de verbindingen met ankers aan gordingen en nok losgemaakt, zoodat de gevel in de stutten hing en die gordingen ingekort om ruimte te verkrijgen. Daarna werd met een heel gewoon dorpstimmermans-takeltje de heele top achterover getrokken. Om te zorgen dat hij scharnierde om de plek waar dit noodig was, werden op die plek aan de binnenzijde tot bijna de halve muurdikte een rij steenen uitgebroken. Nadat de scharmernaad binnen en buiten aangemetseld was mocht de gevel uitrusten, waarna het houten raamwerk weder werd weggenomen. Daarna begon het herstellingswerk. Losse Dat is een heel net woord, want de Deensche Vereemging die zich bezighoudt met behoud van oude bouwwerken geeft een serie boeken uit die heet Gammel Dansk Bygningskultur.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1932 | | pagina 6