DE HEEMSCHUTGEDACHTE 40 HEEMSCHUT zorg zou binnen zijn. Dat klonk zeer geruststellend. Doch gezien wat te Purmerend gebeurde. Kreeg te Purmerend de Vereeniging Hendrick de Keyser een kaakslag zij gaf haar geld uit om recht over die gracht een huis met fraaien gevel te koopen en te restaureerenwat ervan te zeggen dat deze Vereeniging te Enkhuizen niet minder dan 6 eigendommen heeft met geen ander doeleinde dan ze als schoonheidsobject te bewaren en de inwoners zelf zoo weinig prijs stellen op de schoonheid hunner stad. Werkloosheid dat is 't eenig argument dat blijft. Doch als men ergens een berg zand van links naar rechts laat verplaatsen wordt er niets bereikt en gaat niets verloren, doch als men een gracht dempt wordt niets bereikt en gaat er wel iets verloren. En voor dit meer verloren gaan betaalt men dan f50.000.meer. Met groote belangstelling wacht Heemschut af. A. K. Hoe maakt het de Heemschutgedachte? Is er vooruitgang, stilstand of misschien wel achteruitgang? Ziedaar zoovele vragen die men wel eens onder oogen mag zien, onbevoor oordeeld en met koelen kop. Het volstaat inderdaad niet dag aan dag te strijden; men moet ook weten of die strijd vruchtbaar is en loonend, toekomst heeft. Maken wij een vluchtig overzicht van den internationalen toestand dan zien wij in bijna alle landen, van officieele zijde een steeds sterker wordende neiging om de Heemschutgedachte te steunen. Overal echter doet men daarbij den indruk op, dat dit steunen eerder sporadisch is dan systematisch. Werkelijk afdoenden steun ontmoeten wij nergens. Toch groeien de wetten en verordeningen zienderoogen en, vergeleken bij enkele jaren terug, is er een merkbare vooruitgang. Ook de Pers toont zich de Heemschutgedachte over het algemeen genegen. Aan bonden die haar dienen, ontbreekt het nergens. Opmerkelijk blijft nochtans hun betrekkelijke zwakte. Waar vereenigingen tot bevordering van reisverkeer b.v.b. het tot honderduizende leden konden brengen, kan een Heemschutvereeniging nooit verder wijzen dan op enkele duizenden, in vele gevallen zelfs slechts op enkele honderden aangeslotenen. Het publiek toont zich dus wel genegen te genieten van hetgeen de Heemschutters beschermen en waarvoor zij strijden, maar is er niet voor te vinden aan dien strijd deel te nemen, zelfs niet hem door een gewone toetreding als lid te steunen. Levert de Heemschutgedachte nu resultaten op? Ongetwijfeld ja. Zeer veel vermocht zij te redden, alhoewel in vergelijking van het waarlijk zou moeten gered worden, de resultaten eerder miniem zijn. De strijd is dan ook al bijzonder zwaar. Zooals ik reeds aantoonde is er eenerzijds onvoldoende medewerking van officieele zijde, anderzijds heelemaal geene vanwege het publiek. Daarbij voegen zich dan nog een menigte factoren als overbevolking, verkeers- en industrie-eischen, enz. die zich alle gelden doen en, in de meeste gevallen, den strijd eenvoudig wanhopig maken. Vóór enkele jaren, laat ons zeggen vóór den oorlog, vonden wij de besten uit den lande, zonder onderscheid, geschaard om de Heemschutgedachte. Vereenigde zij niet de massa, zij kon toch bogen op de kwaliteit. De waarde van een oud monument, van een pittoresk stads- of dorpsgezicht, bleek onaanvechtbaar. Voor instandhouding van natuurschoon was iedereen te vinden. Ik moet er onmiddellijk aan toevoegen, dat dit laatste nu nog het geval is. Over het behoud van natuurschoon is bijna iedereen het eens. Ten minste theoretisch, want

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1932 | | pagina 6