HEEMSCHUT 39 voorbij. Niets minder waar dan dat. Ook al leerden de voorbeelden van vernieling dat schoonheid werd teniet gedaan en voorbeelden van behoud dat niet alleen schoonheid en historie werden behouden doch dat de wenschen en tijden zoodanig veranderden dat dezelfde objecten 'die eens overbodig leken, later een nuttige bestemming kregen. Ook hiervan zijn verschillende voorbeelden. Op 't gebied van grachtdemping nu, is de Hollander hardleersch. Het is nu ruim dertig jaar geleden dat te Amsterdam de dempperiode werd stop gezet toen het publiek zich verzette tegen het Gemeente-project de Reguliersgracht te dempenthans de meest geroemde boog bruggracht van Amsterdam. Maar steeds en immer weer steekt dit domheidsmonster den kop op. Ten vorige jare te Purmerend en daar werd nog wel met 'n advies van 's Rijks Monumentenzorg het pleit verloren en in Heemschut's Maandblad van Juni 1931, kan men foto's aantreffen van de Singelgracht te Purmerend vóór en na de demping. Wat men bereikte? Een droevige ledige straat met eens per week en die glorie is nu goeddeels alweer voorbij een kippenmarkt die men natuurlijk best ergens anders had kunnen projecteeren. Nü is te Enkhuizen na een lange rustperiode het dempmonster weer ontwaakt. Er is daar beginnende bij den Drommedaris, Noord-Zuid en evenwijdig met de Breedstraat een lief Hollandsch grachtje, feitelijk een haventje. Ondanks dat de nog jonge boomen weinig mede doen in 't aspect en ondanks dat de bruggen zijn geschonden, is er een intieme en pittoreske schoonheid. Doordat de huizen, die vroeger slechts regenbak en gesloten privaat kenden en nu waterleiding en closets en doordat de Gemeente in verzuim bleef straatriolen te maken, is er vervuiling ontstaan. Dan zullen waarschijnlijk door de afsluiting der Zuiderzee die zoo juist haar beslag kreeg, de visschers hun vletten daar niet meer bergen. Dus, dus moet die gracht dicht. Dit verlangen van niet noodig, wèg dan gevoegd bij het werkloosheids vraagstuk deed Edelachtbare Heeren Burgemeester en Wethouders aan den Raad voorstellen den Havendijk te dempen. Heemschut zond een gezegeld adres tot den Raad aan dit voorstel niet mede te doen, luidende ,,Naar ons Bestuur vernam zal de Gemeenteraad van Enkhuizen dezer dagen te beslissen hebben over een voorstel tot demping van den Havendijk te Enkhuizen. Omdat deze Havendijk een der meest schilderachtige grachtjes der Noord-Hollandsche steden is, „omdat door de demping een stuk zuivere Hollandsche schoonheid zal teloor gaan, „omdat de voorgenomen demping niet noodzakelijk is, „raadt het Bestuur van den Bond Heemschut Uw College aan het voorstel van Burgemeester „en Wethouders tot demping van den Havendijk Uw goedkeuring niet te hechten. „Ter toelichting van dit adres is hierbij gevoegd een exemplaar van het Maandblad van den „Bond Heemschut van Juni 1931 waarin als waarschuwend voorbeeld afbeeldingen voorkomen „van een overeenkomend geval, de Singelgracht te Purmerend vóór en na de demping." Die konden de Sterns in hun zak steken. De plaatselijke pers leverde ons het Raadsverslag. De demping kost f120.000; de uitdieping, ■herstelling van walmuren en maken van rioleering kost f70.000; en de boomen groeien voor niets, want die leven van de zon en den wind. 's Raads voorzitter deelde mede dat wanneer tot demping werd besloten met de uiterste zorg voor het stadsschoon zal worden gewaakt, 't Leek ontleend aan Heemschut's eerste krijgsartikel „waken voor de schoonheid van Nederland". Verder bleek dat advies was gevraagd aan's Rijks Monumentenzorg en de uitgebreide discussie wat zal wethouder STAPEL zich geweerd hebben I had tot resultaat opschorting van een beslissing tot het advies van Monumenten-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1932 | | pagina 5