44 HEEMSCHUT Niettegenstaande dit alles komt aan de Hollandsche Betonmaatschappij als uitvoerster van het werk alle eer toe dat op 18 April de brug in zooverre voltooid was, dat zij voor het verkeer kon worden opengesteld. Dat deze plechtige gebeurtenis, bijgewoond door de ver schillende autoriteiten en een staf van Waterstaatsingenieurs, aanleiding te over bood om heel Maastricht tot een feestelijke stemming op te wekken, behoeft geen betoog; de groole menschenmassa die den geheelen dag op de been was en de vroolijke stemming die overal heerschte, waren daarvoor wel het duidelijkste bewijs. Door Zijne Excellentie den Minister-President Jhr. Mr. CH. J. M. RlIYS DE BEERENBROUCK werd na een rede van zijn ambtgenoot van Waterstaat, Minister Mr. P. J. REYMER, het oranje lint doorgeknipt en een schier eindelooze optocht van met vlaggen zwaaiende school kinderen, muziekkorpsen, versierde auto's, fietsen, enz., enz., trok voor het eerst over dit werkelijk monumentale bouwwerk. De nieuwe brug, welke officieel Wilhelminabrug gedoopt is, bestaat uit een middenstuk van vijf betrekkelijk vlakke bogen van gewapend beton, die, naarmate zij den Wijkeroever naderen, dikker worden, omdat de brug naar die zijde oploopt om haar daar zoo hoog mogelijk boven den waterspiegel te doen verheffen. Bogen en pijlers zijn bekleed met blokken Fransche kalksteen die onder de inwerking van atmospherische invloeden eenigszins van tint gaan verschillen, hetgeen het schilderachtig effect aanmerkelijk verhoogt. Deze boogoverspanningen bedragen bijna 21 Meter. Het brugdek biedt aan het rijverkeer een breedte van ongeveer 11 Meter, terwijl aan beide zijden een trottoir van 2xj2 Meter uitsluitend voor voetgangers beschikbaar is. Op het groote Westelijke landhoofd Stadszijde, op de foto geheel linkszal een restaurant met een gesloten glazen waranda verrijzen, zoodat de brug niet alleen het verkeer tot zich zal trekken, doch tevens nog gelegenheid tot een gezellig zitje zal bieden. Van dit landhoofd voert een stalen brug van 28 M. lengte over het kanaal Maastricht—Luik en de van Hasseltkade naar de nieuwe Stadhuisstraat, die de verbinding tusschen de brug en de Markt bewerkstelligt en tevens als afrit van de brug zal worden benut. Aan de Wijkerzijde sluit zich bij de brug een stalen overspanning aan van 54 M. lengte, die de 50 M. breede vaargeul overbrugt op de foto geheel rechts waarna een lange afrit, waarin nog een stalen brug over den Franciscus Romanusweg via de Wilhelminasingel toegang tot de Stationsstraat verschaft. Beide bruggen zullen van den eersten pijler van de Wijkerzijde door een hoogwatervrnje strekdam worden verbonden, zoodat langs den rechter Maasoever een van het overige gedeelte der rivier afgescheiden kanaal zal worden gevormd, waardoor een rustiger verloop van het afstroomend water in de vaargeul zal worden gewaarborgd. En hiermede wordt de derde schakel van het complex van Waterstaatswerken rond Maastricht gesmeed Dit complex omvat n.I. le. De sluis bij St. Pieter tusschen het kanaal Maastricht—Luik en de gekanaliseerde Maas. 2e. De verbinding van deze rivier met de Zuid-Willemsvaart door het Bosscherveld. 3e. De verbouwing der oude Maasbrug met den bouw der nieuwe brug. 4e. Het Julianakanaal. En dan, wanneer dit alles, wat nu zijn voltooiing nadert, gereed zal zijn, dan zal heel Limburg feest kunnen vieren. Maastricht, April 1932. W. F. H. de Haan.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1932 | | pagina 10