2
HEÈMSCHUT
nummer van den Vlaamschen Heemschutter over de Calmpthoutsche heide die men daar zoo
gaarne zou behouden. In 't buitenland begrijpt men er niets van hoe men dat in 't kleine
Holland voor elkaar krijgt, 't Gaat ermede als met het behoud van oude huizen. De Ver-
eeniging Hendrick de Keyser heeft nu ongeveer 80 eigendommen, in ruim 10 jaar tijd ver
worven: Wanneer men nota neemt van ^de buitenlandsche tijdschriften op Heemschutgebied
blijkt dat er buiten deze Vereeniging <§p gansch den aardbodem slechts twee bestaan, een
Deensche die nog heel weinig gedaan heeft en een Canadeesche die oudheden bewaart die
wij als niet oud genoeg niet willen hebben. Nederland slaat geen slecht figuur. De molens,
ja zij verdwijnen, doch de Vereeniging de Hollandsche Molen heeft er al heel wat gered en
eenige prachtexemplaren in eigendom, terwijl elders zooiets nog niet aan de orde is.
Het Paleis-Raadhuis trekt weer de aandacht. Uitgemaakt is nu wel dat het bouwwerk stads-
eigendom is. Hoe nu? Paleis blijven? Rêcipieergebouw voor de stad? Raadhuis? De bladen
brengen het bericht dat de. Regeering '•bereid is* een wetsontwerp in te dienen om aan
Amsterdam, beginnende 1933 jaarlijksch hen millioen gulden uit te keeren tot een maximum
van 15 millioen voor den bouw van een nieuw raadhuis, mits het Paleis op den Dam aan
den Staat wordt afgestaan. Nu wordt rdus het heele vraagstuk omgezet in een geldzaak.
Doch is er voor 'n echte Amsterdammer ook niet nog wat anders dan geld? Wat zou er
VAN CAMPEN van zeggen, die 't Raedhuys bouwde t' Amsterdam, 's waereld's achtste wonder,
't Is jammer dat WEISSMAN dood iswat zou die daar een kostelijk puntdicht op gemaakt
hebben. t
In Middelburg is 't Zeeuwsch Genootschap, 'dat een alleraantrekkelijkst museum heeft, in een
oud patriciërshuis. Daar is ook de topografische collectie van Zeeland, Zelandia Illustrata
geheeten. De Middelburgsche "archivaris Dr. W. S. UNGER maakte een catalogus van alle
kaarten en plattegronden uit die collectie en verschafte daarmede aan hen die het noodig
hebben een kostelijk studieboek.
Teneinde niet te veel copie in het blad tê verkrijgen over oude bouwwerken, alsof Heemschut's
belangstelling alleen daarnaar uitgaat, is aan verschillende medewerkers in andere richting een
beleefde aansporing gezonden en ziet de copie vloeit overvloedig toe. Wat al onderwerpen,
natuurschoon, waterplassen, de heide, de^dieren de vogels.
Inmiddels werkt het Adviesbureau rustig door, ongeveer anderhalf huis per werkdag. Het
wordt wel wat veel, er moet organisatorisch iets gebeuren, Brabant is thans de belangrijkste
werkgever. Komt daar ter gelegener tijd ëen provinciale commissie, dan zal het wel weer luwen.
Het voorjaar nadert en de Algemeene! Vergadering komt weer in zicht, 't Vorig jaar een
boottocht door de grachten, 't jaar daarvoor Frankendaal, daarvoor Wassenaar. Wie een
goede gedachte heeft voor de Voorjaarsvergadering kome ermede voor den dag.
De mededeeling in 't vorig nummer oVer 't Comité tot behoud der Zuiderzee was als de
knuppel in 't hoenderhok. Zoo'n bui raast 't best uit door 'n artikel in het blad waarin ieder,
mits onderteekend, zich vrij uiten kan; d^t lucht dan op, denkelijk in 't volgend nummer.
Ook de mededeeling over MENNO VAN 'COEHOORN sloeg in. Ja, dat gebeurt wel meer dat
een mededeeling inslaat, doch daarvoor is zoo'n mededeeling toch ook eigenlijk.
Delft heeft grachten. Die zijn mooi en dié moeten dicht. Dat is al weer aan de orde geweest.
Heele dossiers heeft 't Heemschut-archief erover. Weer een komt er nu. Doch 't gaat uit
van aanwonenden en niet van 't Gemeentebestuur en dan is 't zoo erg niet. De gracht aan
den Ouden Langendijk wil 't-Gemeentebestuur versmallen en de aanwonenden willen dien
dempen, omdat zoo'n smalle sloot toch' maar onwelriekend wordt. Goed zoo, als 't toch
gebeurt dan maar goed doen, afdoende, dempen, dicht.
