ten behoeve van het platteland treden reeds in zeer veel Gemeenten Adviesbureaux op.
Ten plattenlande zijn zeer weinig architecten en het gevolg is, dat aan timmerlieden
en aannemers opdracht wordt gegeven, niet alleen voor de uitvoering te zorgen doch
ook ontwerpen en teekeningen te maken, een taak die veelal te zwaar voor hen is,
temeer omdat de opdrachtgevers soms eischen stellen, welke die taak werkelijk niet
licht maken.
Mijnheer A wil een huis laten bouwen. Voorwaar een groote stap. Hij kijkt eens
rond op het dorp, hij kijkt eens rond in de stad en bereikt in gedachten zijn ideaal,
hij bouwt zijn luchtkasteel. Hij wil een huis hebben met een voordeur als buurman
links, ramen als buurman rechts, een dak, dat hij ergens in een rijke buurt in de stad
zag en nog veel meer. Alleenalles moet er een beetje royaler uitzien, maar
toch mag alles en alles bij elkaar niet veel kosten.
Door den opdrachtgever heen en weer geslingerd, kunnen mislukkingen niet
uitblijven, welke de schoonheid van stad en lande ten zeerste aantasten. Zóó ernstige
ontsieringen ontstonden, dat verschillende Gemeentebesturen besloten een zoogenaamde
Welstandsbepaling aan de bouwverordening toe te voegen; een bepaling welke
ontsiering kan beletten. Nu rijst echter de vraag: „Wie moet de ingekomen bouw
plannen beoordeelen? Het antwoord luidt: In de steden de Schoonheidscommissies,
in de dorpen de Adviesbureaux! Één daarvan is het Adviesbureau van den Bond
„Heemschut het eenige dat zijn werkzaamheden over geheel Nederland uitstrekt.
De gekste dingen doen zich voor. Iemand wil een knikdak-huis bouwen met een rechten gevel ervoor, krijgt een
„nette herziening". Men denkt dat hij er blij mede is, hoort niets en ontdekt later dat het leelijke huis toch gebouwd is.
Dat is in Noord-Holland boven waar 't op z'n smalst is
J