voorbeelden kort na elkaar. In een der bekende Zaandorpen 't was Krommenie een hoogst merkwaardige houten gevel, een Lodewijk-gevel van den Zaankant gekocht door een „alomvertegenwoordigde" eetwaren-zaak. De gevel was nu „te koop", alsof men een gevel zoo maar ergens voorplakken kan. Het geval had onverhoopt toch nog een gunstig verloop. Een nieuw Zaankanter-huis is gebouwd en de oude gevel ervoor gezet. In de Utrechtschestraat te Amsterdam een voor die straat aller merkwaardigste topgevel, eigendom van 'n groot-adres in kleeding. In Maastricht een overeenkomend geval, waarvan in dit nummer een afzonderlijk artikeltje. De leering eruit? Organisatiën in den zin van de Vereeniging Hendrick de Keyser dienen hun aandacht te wijden aan de huizen welke „op stand" staan. Oude gevels in Nederland zijn niet veilig. Dezer dagen door Monnickendam komende, werd daar afgebroken een gevel met gothieke fragmenten, wel geen compleet gothiek monument, want woonhuisgevels uit dien tijd en compleet zijn in Nederland niet meer aanwezig, maar dan toch zulk een gevel, dat er in geheel Amsterdam zulk een oud huis niet bestaat, architectonisch een stuk studiemateriaal zooals in heel Amsterdam niet meer aanwezig is Inwendig kwamen door de slooperij gothieke muur stijlen, kromhouten, sleutelstukken, moerbinten met kinderbalkjes voor den dag, eikenhout, vier eeuwen oud, ongeverfd, volkomen gaaf, kostelijk studiemateriaal. Bij den terugtocht bleek, dat men de volgorde der afbraak eenigermate gewijzigd had, want de gevel was weg. Waarschijnlijk ingevolge het verzoek de slooperij stop te zetten of middelen te beramen het monument alsnog te behouden hetgeen op dat oogenblik nog had gekund. De menschen bij dit geval betrokken kunnen zich met trots op de borst slaan in de overtuiging persoonlijk en uit volle overtuiging een monument van geschiedenis en kunst vernietigd te hebben. Te Garderen is een aardig, zeer oud kerktorentje. Gerestaureerd niet lang geleden met Rijkssteun. Ge moet eens gaan zien wat 'n pittoresk huisje, denkelijk voor electriciteitsdoeleinden geen urinoir zooals meer tegen de kerk zelve gebruikelijk is men daar nu tegenaan gemikt heeft. Zou dat niet eveneens met Rijkssteun verwijderd kunnen worden? De stad den Briel heeft oude wallen. De Staat verkoopt overbodige vestinggronden, als 't kan aan de Gemeente. Dan glijdt geld van 't eene laadje in 't andere. Nu gaat den Briel die oude vestingwallen in eere houden, nietwaar? dat behoort zoo. Het vraagstuk in handen geven van iemand die dat kan, opdat het stadsschoon worde veredeldwat niet zeggen wil, dat er geen plek beschikbaar blijft om 'n huis te bouwen. Want de menschen moeten ook ergens wonen. Doch met respijt, met reverentie aan schoonheid en historie. Zoowaar een nieuwe makker in den strijd. De Hilversumsche Radio-zender, Honderdduizend-en-één menschen hoorden op 10 Juli 1929 het adres dat Heemschut aan Hare Majesteit zond om 's Graveland niet te bederven door die nare Kininefabriek op grond van het algemeen belang, het behoud der schoonheid, waarvan de kinderen dier honderdduizend-en-één menschen ook moeten kunnen genieten. Het Adviesbureau doet nog lang niet genoeg. Bij leven en welzijn zal 't volgend nummer iets geven van wat 't Adviesbureau wél doet. Het is nu aan de taxe van een huis per dag. Doch 't is nog lang niet genoeg. Dat kwam zoo duidelijk naar voren toen dezer dagen via den B.N.A. nog wel verzocht werd niet te arbeiden op 't arbeids veld der Provinciale bureaux. Toen is studie gemaakt van de Jaarverslagen dier ver schillende Adviesbureaux, in welke Gemeenten zij bouwplannen verbeteren, hoeveel en hoeveel in voorgaande en volgende jaren. Toen bleek, dat in de meeste Provinciën slechts een beperkt aantal Gemeenten „intensief bewerkt" worden, in N.-H. b.v. slechts

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1929 | | pagina 4